ölüm hissi:(




Ay canım yaa
sen ne kadar takmışsın kafayı ölüme..çok yanlış bir yoldasın söyleyeyim hayatım
böyle düşünme lütfen,olasılıklarla yaşarsak halimiz duman benim de geçen göğsümde 2-3 gün ağrı oldu o zaman aklıma geldi,eşime sarılıp ağladığımı bile hatırlıyorum ve saçmaladığımı da düşünüyorum aynı zamanda :))
saçmaladığımı düşündüğüm anda kendime geldim elbet allah gecinden versin ölümü hepimiz tadacağız
gencecik gelin olacak kızsın böyle güzelce düşünmek,eğlenmek şu güzel anlarının tadını çıkarmak varken ölümü düşünmek niye???
allaha şükür sağlığın da yerinde
bi insan daha ne ister sağlık ve huzurdan başka hayatına...
şimdi hemen silkelen ve kendine gel gelecekte kuracağın güzel yuvayı,anneliğini,nineliğini düşün
evini dizmeye odaklan,yeni gelinsin şıkıdım şıkıdım biblolar,stickerler,çerçeveler kısacası ıvır zıvırlar al kendine hadi şekerim...
 
tatlım sen bi psikiyatriste git neden dersen anksiyete bozukluğun var gibi görünüyor ilaçsız atlatman zor olabilir bu esnada istemediğin yeni gerginlikler yaşayabilirsin haberin olsun
 


evet hepimiz tadacağız.alıyorum cnm hep çeyizime ne görsem alıyorum hatta.sonra diorum ki kendime sen hep alıyosun böle güzel güzel şeyler ya kullanamasan bunları diorum
 
en iyisi sen bi psikologa gi canim, bu böyle geldi gibi gecmes bunu bil, hata daha da kötü bile olabilir.
bundan sonra gercek depressiona girebilirsin, o zaman yandin.
 
dünyalık bir şeyi allahtan çok seversen allah içine böyle sıkıntılar verir tabiki..dünyada ve ahirette en çok sevmemiz gereken şey bizi rabbimizdir.annemiz bile doğum vesilesiyken ne kadar çok sevgi saygı bağlılık gerektirir.onu az sevip yahut az ilgilendiğimiz zaman bile içimiz nasıl huzursuz oluyor değil mi,annemizde bunu fark edip bize gönül koymuyormu?..ya bizi yaratanı unutursak,fazla ondan yarattığını seversek onunkendisinden gelen ruhumuz ne kadar huzursuz olur hiç düşündünmü? bize nasıl gönül koyar ve bu bize nasıl yansır..neden onu yaratan varken onun yarattığı bir şeyi en fazla sevilen yapalım ki? işte eğer böyle yaparsakta bunu taşıyamaz oluruz..çünkü kalpteki yer allaha aittir.başkasının evi yaparsan taşımaz..için sıkıntılarla dolar..ilişkilerde bitmeye sebep olan nedenlerden önemli bir kısımda aşırı sevgidir..illeride doymak bilmeyen bir canavara döüşür ve karşındakine saldırgan tavırlar içine girmene sebep olur..en kısa zamanda kendini ve sevgini gözden geçirmen gerektiğini düşünüyorum..
 
Son düzenleme:
 
psikologla görüşmen iyi olacaktır. bende 1 ay içerinde evlenmiştik ama hergün ağlıyordum bizi ayırmaya çalışıyorlardı çünkü. daha öncesindede ayırdıkları için başaracaklar diye çok korkuyordum. rüyalarımda hep ayrılmış görüyordum ağlayarak uyanıyordum eşime anlatıyrodum yok canını sıkma diyordu ama o 1 ay 10 seneye bedeldi benim için. evlendikten sonrada kavga çıkardı kaynanam ondan sonrada birkaç defa rüyalarımdan ağlayarak uyandım felan. psikolojik bir durum yani. ben kendimi telkin etme yolunu buldum içim sıkılmaya başlayınca dua dinlemeye başlıyorum. aklıma öyle şeyleri getirmemek için bişeylerle uğraşıyorum felan. sende yapabilirsin bence.
 
doktorlar herkese ilaç vermez. belki ilaçlık durumun yoktur. ama doktora gitmeyi reddetmen hoş değil kendin için. dünyanı karartırsın. onlar niye var? sağlık sorunumuz olduğunda yardımcı olmak için. bu da bir sağlık sorunu. annene verdiği ilaçlar ağır gelmiş olabilir, sana kullnacağı ilaç farklıdır o kadar etkilenmezsin. etkilenirsen de görüşür değiştirirsin. üzgünüm ama kendini telkin ettiğinde bu sorunu aşamıyorsan tek çıkış yolun doktor. ne kendini ne nişanlını ne de aileni üz. bir an önce git ve kurtul.
 

En başta demeliyim ki ölümü düşünmen güzel ama dünyanı zehir eder derecesinde değil.Elbette hepimiz tadacağınız ama dünyanı zehir etmen anlamsız kendini rahatlatma yollarına başvur başka şeylere ilgini odaklayabilirsin ruhunu açıcak kitaplar okuyabilirsin manevi huzura ermek için dualarla hayatını bütünleştirebilirsin ama dünyanı zehir etme yarın ölecekmiş gibi ahiretin ama hiç ölmeyecekmiş gibi dünyan için emek ver.Kendini böyle düşüncelerden uzak tut ilk önce kendin kendini rahatlatma yolları geliştir baktın olmuyor köklü bir doktordan yardım al derim.
Allah yardımcın olsun
 
sen bence o ani cok yasamak istedigin icin saki gerceklesmeyecekmis gibi hissediyosun
allah yazdiysa olur takilmayin bu kadar vakit cooook cabuk geciyor zaten
 

ayni durum bendede söz konusuydu eskiden ama sadece ölüm hissi konusu bende hep geceleri kalkip aglardim her gece dua edip yatiyorum icim biraz ferahliyor sonra hayatim ve yasadiklarim film seridi gibi gözümün önünde geciyor hatta bazi zaman cok korkuyordum hatta bazen sanki ben ölmüsüm coktan hesap verme sirasi bana gelmis gibi bile hissettigim oluyordu bunlarin hepsi gercekten psikolojik ama zamanla atlatirsin ben atlattim zaten her canli bir gün ölümü tadacaktir er ya da gec ama böyle seyleri düsünme demeyim de bu hissi aklina getirmemeye calis ben basardim eskiden cok kötü oluyordum simdi aklima getirmiyorum hep ileriki hayatimda neler olur onlarin hayallerini kurarak onlarin planlarini yapiyorum
 



nie oluyo arkadaşım bu yaaa bende atlatıcam inşlh.
 

benim düşüncem hayatının en mutlu günü olacağı için kötü bir şey olmasından korkuyorsun.ya da bazı insanlar da vardır ya hani iyi şeyler üst üste gelince kötü bir şey olcak gibi hissederler ondan dolayı da olabilir.içini ferah tut tabi herkesin dediği gibi psikolog daha iyi bilir

iyi şeyler düşün iyi şeyler olsun
 
Ahh bu korkuuu (

Özellikle yatarken aklımdan bin bir türlü şey geçiyor.Daha önce konu açmıştım,babam aklıma geliyor benim daha çok.Önce onları düşünüyorum,ne yaparım acaba o ilk duyduğum an diye,çok garip oluyorum.Sonra kendimi düşünüyorum.Öldükten sonra ne olacak,nasıl olacak,neler bekliyor insanları diye düşünmeye başlıyorum.
Hele şu birkaç gündür daha 42 yaşında aniden aramızdan ayrılan "Kıvırcık Ali" diye tanınan sanatçımızın ölümü daha bir üzerine düşürdü beni.Çok etkilendim,inanamadım.Bu kez onu düşündüm,öldü,toprağın altında.Şimdi ne olacak,ne oluyor acaba diye düşündükçe insan aklını kaçıracak gibi oluyor.Düşünmemeye çalışmak gerektiğinin bilincindeyim ancak buna engel olunamıyor...

Sizin için de yine kendi düşüncemden örnek vermek istiyorum.Bizimde 9 yılımız çok zor geçti.Bir kaç yıl aileler karşı çıkacak diye sakladık,gizledik.Sonra ayrıldık,ama yine yapamadık.Çok üzücü günler geçirdik,ara ara geçirmeye de devam ediyoruz.Nişanlıyız,düğünü Ağustos ayında yapmayı düşünüyorlar.

Bunlara bağlı olarak bende dönem dönem diyorum ki;

"Bu kadar zor ve kötü günler geçirdik.Ya en mutlu olacağım zamanda,yılların verdiği bu sıkıntıların birikimiyle hasta olursam,ölürsem..."

Bende psikolog tavsiyesinde bulunacağım.İlaç yazma yetkileri yok zaten.Anlattıkça rahatlarsınız,o da size yol gösterir zaten.Bende gidiyorum ancak bu konulara giremedim henüz.1 aydırda gidemedim...

Umarım herşey yolunda gider,olumlu şeyler olur hepimizin hayatında...
 
evet arkadaşım aynı düşünceler bendede mevcut birinin öldüğünü duyunca deli olcak gibi oluyorum.ya diorum napıcam ben.nasıl dayancam.amannn valla bunaldım iice.paronayak oldum.düşünmüycem artık.doktora gitmek istemiyorum.hemde hiç istemiyorum.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…