"ölüm saati değişmez" ?

eayr1 .!.:

cok ayrintili bir konu özelden mesaj atayim en iyisi..

ama ömür ne uzalir ne de kisalir..levhi mahfuz da yazili olan Rabbim in ezelde bizim icin uygun gordukleridir..bu da dogum, hastalik, ölüm gibi temel unsurlardir bu kazai mutlaktir degismesine imkaan yoktur

Genişletmek için tıkla...

sifaa .!.:

canım çok üzgünüm başınız sağolsun mekanı cennet olsun anneciğinin Rabbim bol bol sabır versin inşallah

kafanı kurcalaman normal tatlım adeta boşlukta gibisindir sen ALLAH ım dayanma gücü versin çok zor bende 8 yıl önce genç yaşta ablacığımı kaybettim halaaa içim çok yanıyor

ama gerçek şu ki ölüm saati değişmez , nasıl ki ; bizler Rabbimizin emrettiği vakitte doğduk ve yaşıyoruz aynı şekilde yine Rabbimizin emrettiği vakitte öleceğiz

Genişletmek için tıkla...

Izmir Güzeli .!.:

Ölüm acisi hic birseye benzemez..
Yillar gecse bile o yaran kanar durur..
Yüce rabbim size bol bol sabir versin, anneciginizin mekani cennet olsun..

Genişletmek için tıkla...

Evrenim .!.:

Katılıyorum size. Benim tanıdığım bı kadın var ve kanser hastasiydi ama oldu. Ve ölüm sebebi kanser degil trafik kazasiydi.

Genişletmek için tıkla...

cherry_jam .!.:

Allah rahmet eğlesin..

Genişletmek için tıkla...

cherry_jam .!.:

amin cnm sağolasın. senin de başın sağolsun canım. mekanı cennet olsun ablacığının. cevabın için ayrıca teşekkürler..

Genişletmek için tıkla...

redvelvetcake .!.:

ben bir şey dinlemiştim sizinle paylaşmak istiyorum.
bir yerde bir felaket oluyor insanlar kaçıp saklanıyor. bir akıllı da camiiye gidiyor. beni burada allah korur saklanmama gerek yok falan diyor. sonra adam ölüyor. allaha soruyor niye beni korumadın diye, allah da diyor ki ben sana akıl verdim kullan diye.

bizim insanlarımız biraz öyle. her şey inşallah maşallah değil. sırf müslümanlar için demiyorum türkiyede hıristiyanlar yahudiler var. hepimiz türküz sonuçta. hepimizin kafa yapısı aynı :) hepimiz aynı inşallah maşallahla gidiyoruz allaha bırakıyoruz bazı şeyleri aklımızı kullanmak yerine.

Genişletmek için tıkla...

sifaa .!.:

canım çok sağol dostlar sağolsun amin canım ALLAH razı olsun hepimizin bundan böyle kaybettiklerimiz için bol bol dua edeceğiz Rabbim tekrardan bol dayanma gücü versin tatlım

Genişletmek için tıkla...

Evrenim .!.:

Sizinde basınız sagolsun. Rabbim size güç kuvvet versin.

Genişletmek için tıkla...

cherry_jam .!.:

o kişi orda aklını kullansaydı gene de ölür müydü? merak ettiğim budur işte..

Genişletmek için tıkla...

cherry_jam .!.:

amin canım. sağolasın.

Genişletmek için tıkla...

redvelvetcake .!.:

bence ölmezdi. biz elimizden geleni yapmaya bakalım her zaman; ama bazen olmuyor. vadesi doluyor sanki insanın. 10 kere kanser olur 100 kere kalp krizi geçirir bir şey olmaz böcek ısırır ölür. kim bilir.

annen için de çok üzüldüm, başın sağ olsun. allah sabır versin. gerçi biz burada ne desek senin acın azalmayacak. o seni cennetten izliyordur.

Genişletmek için tıkla...

tobeguk .!.:

dini konulara girmeyeceğim. sadece yaşadıklarımı anlatmak istiyorum. 7 aylık hamileyken bebeğim karnımda öldü (ki ilk bebeğimdi). bazı insanlar bir yakınlarını kaybettiğinde çevrelerindekileri suçluyor ya hani. peki ben kimi suçlayayım? kendimi mi??? her yediğime, her giydiğime, her hareketime, her şeye ama her şeye hatta ağzımdan çıkan kelimelere bile bebeğimi olumsuz etkilemesin diye dikkat ederken ve bebeğim içimdeyken kaybettim onu!!! ben kimi, ne için suçlayayım?? ne yapabilirim, elimden ne gelir(di)?
ben söyleyeyim: hiçbir şey!! çünkü benim bebeğimin nefesi bu kadardı....
ayrıca bebeğimin ölümü yetmezmiş gibi benim de hayati tehlikem vardı ve ölebilirsin denilerek ameliyata alındım. ameliyat öncesi bebeğim için hiç ağlamadım. tek düşündüğüm "ne bu dünyadan muradımı aldım, ne de öbür taraftan alabileceğim" oldu! bir de keşke son bir kez annemi, babamı ve eşimi görebilsem oldu. ameliyatta bir ara solunum problemi yaşadım. bilincim kısmen açıldı. aklımdan geçenler ise şunlardı: evet nefes alamıyorum, koca bir karanlık var. demekki ölüm böyle bir şeymiş!!! dediğimi hatırlıyorum. sonrasını hatırlamıyorum. çünkü o ara solunum cihazına bağlamışlar.. ameliyattan çıkınca (kurtulmuştum!) bebeğim için ağlamaya başladım ve 5 ay oldu hala ağlıyorum..
yaşadıklarımdan çıkardığım dersler ise şunlar: 1) ölümün bir zamanı var ve ne yaparsak yapalım bunu engelleyemeyiz..
2) önce can sonra canan(mış)..
3) insan ölürken hiç kimseyi değil sadece "keşke öbür tarafa az daha çalışsaydım, bu tarafı da iyi değerlendirip tadını çıkarsaydım" ı düşünüyormuş
4) her koyun kendi bacağından asılıyormuş. bu dünyaya yanımızda birileri olsa da olmasa da yanlız gelip yanlız gidiyormuşuz...
bu yazdıklarım biraz bencilce gibi görünebilir ama o an ve sonrasında düşündükleriniz çok farklı oluyor inanın...
çok uzun oldu, bu yüzden hepinizden özür dilerim...
konu sahibi arkadaşım, sen de artık bunları sorgulamak yerine önce acını dibine kadar yaşa, sonra hayatına dön ve onu iyi değerlendir, bir de annene bol bol dua et. allah rahmet eylesin anneciğine canım...

Genişletmek için tıkla...

sifaa .!.:

canım sen sabırlısın maşallah farkettim hemen Yüce Rabbim kuluna kaldıramayacağı yük yüklemez diye düşünmeyi denemeliyiz mümkün olduğunca isyandan uzak durmalıyız hepimizin kanı-canı acılarını görmek çok ama çok zor , çok iyi bilirim ama duadan başka elimizden birşey gelmez

Genişletmek için tıkla...

efdalya .!.:

bence kesinlikle insan yaşaması gereken hayattan 1 saniye bile ne fazlasını ne eksiğini yaşayamaz..intiharda önceden bellidir hastalıkta kaza da..onun ömrü de orada bitmek üzere yazılmış yapacak bişey yok böyle konulara takılıp kendini iyice bunaltmamanı tavsiye ederim

Genişletmek için tıkla...