Aminnn..baska turlu dokemedim icimi..ne yaptın böylee yaaaa
perişan oldum okurken içim acıdı
rabbim tez zamanda şifa versin annenize bebegınız sağlıkla dogsun inşallahh
Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
Aminnn..baska turlu dokemedim icimi..ne yaptın böylee yaaaa
perişan oldum okurken içim acıdı
rabbim tez zamanda şifa versin annenize bebegınız sağlıkla dogsun inşallahh
Sagolun..annem dünya iyisi bi insandi..kalbimi kirdi diyemez kimse..kotuluk yapana iyilik yapardi..Allah inanci tamdi ben desen sukrederdim yanimdaydi sevdgi seyleri yaptik birlikte..aklim almiyor..sınanmanin boylesini yasadik.. ne diyeyim vardir Rabbimin bir bildgiHatırlıyorum sizi. O zaman da ağlamıştım. Simdi de ağladım.
Anne ve baba konusu benim için de çok hassas bir konu.
Allah kalbinize ferahlık versin.
Çaresizliği iyi tanıyorum ben
Allah çıkar kapi açsın.
Keşke elimizden gelen bi şey olsa.
Ama bilmelisin ki Allahın merhameti bizim merhametimizden büyüktür.
Dua et. Allah sabredenlerle beraberdir.
Kuzum, çok şükür annen sağ seninle..Şimdilik konuşamasa da senin heyecanını, mutluluğunu hissediyor..36.haftalik hamileyim..dogumuma 2hafta var..annemin tek cocuguyum..daha oncede buraya yazmistim annem 1 ay önce iskemik inme(felc) gecirdi diye..sag kol ve bacak hala tutmuyor ,konusamiyor(konusma bolgesi hasar almis) fizik tedavi icin kan sulandirici ilacin verilebilmesi bekleniyor..
5gün yattığı yoğun bakımdan çıkması için sabahlara dek dua ettim, ağladim, her şeye isyan ettimm ve onu düşündükçe icimin lime lime olmasina engel olamadim.cikti bilinci olsada onu oyle gormek dunyadaki en zor sey..
1 ay yanindaydim artik donmek durumunda kaldim dogum icin..benimde bir kizim olacak..annemin en gormek istediigi seydi hatta sirf o istiyor diye yaptik kizimizi..
Bir seyler yapiyorum ama her şey yarım..bir yarim evladinin ne sucu var diyor bir yanim dogum icin hazirlik yaparken utanç duyuyor..sanki ben burda mutlu olursam annemi unutuyorum..fotograf cekimi icin gecelik kapi susleri,hediyelikler...hicbirini gözüm görmüyo..hatta esimede dedim tutmayalim kimseyi o da olmaz dedi..dün arkadasim geldi 9.ayda fotografin yok diye zorla beni giyindirdi falan ama gulemedim bile..kizima dokunurken sevincten cok korkunç bir uzuntu yasiyorum..onu sevememekten korkarken dogdugu ani dusundugumde gozyaslarima hakim olamiyorum eminim o an da olamicam..hatta dogacak baktikca aglayacagim...
Oysa soracaktim anneme o da böyle hissetmis miydi beni kucagina aldiginda ? Benim halimde cesaretimde yok normal icin sanci cekmeye nelere katlanmisti benim icin..ici titremis miydi bakarkenn..sonraa yanimda olacakti..birlikte bakacaktik,bilmedigim seyler olacak yine arayacaktim günde 3,4 kez..anlatacakti...cok yarim hissediyorum kendimi..geleli 1hafta oldu telefonla aramak konusmak istiyorum sanki saglikli konusuyormus gibi..yataga bagimli degilmis gibi..
Tarif edilemeyecek kadar muhteşem olan annelik duyguları dört bir yanımı sararken, bir yandan annem sagligini kaybetti..neye nasil sevinecegimi bilmiyorum..her agladigimda beni susturan,bana teselli veren,bana kizan biri yok artik..hayatta belki ama her sey biraz yarim her sey eksik..ne zor sey anne olurken onu bebek gibi gormek ne zor sey elinden bir sey gelmemesi..ne zor sey güclü kalabilmek..
Hastanede beklerken aklima gelen bir sarkida ki gibi tipki başa geldi olmaz isler...hasretinleee yandi gönlüm..
Başın sağolsun canım benim.Annem ben hamileyken sapasağlamdı, doğum için gittiğimiz gün grip gibiydi. Kızım doğduğunda kucağına aldı ve hayatımın en mutlu anı, ölsem de gam yemem artık dedi. Güldük geçtik hepimiz. Sonra gribi ağırlaştı, 15 gün yanımda kalıp evine döndü. Hastanede zatürre dediler, sonra verem virüsü var dediler. Annem bebegim küçük diye beni yanında istemedi hiç. 1 2 kez zorla gidebildim. Sonra akciğer kanseri olduğunu öğrendik, hastaneye yattı biyopsi yapılması için. Çarşamba günü hastaneye yattı, cuma günü yoğun bakıma girdi ve cumartesi günü kaybettim. Bebeğim 40 günlüktü. Ne öldüğünde yanında olabildim ne hastayken. O kadar içim yanıyor ki hiç inanmıyorum gittiğine.
En azından hala yanınızda, Allah uzun sağlıklı ömür versin.
Aminnn insallah..boslukta gibi yasiyorum.bir yerde takiiliyorum arayamiyorum bile..insan 50 yasina gelse bile annesine ihtiyac duyuyor..umarim bende onun kadar iyi bir anne olurum..Rabbim annnenizin mekaninida cennet etsin..Yazdıkların öyle içime işledi ki okurken dedim sanki ben sana demisim içimdekileri sen yazmissin.. İnşallah fizik tedavilere cevap verir yavaş yavaş da olsa toparlanıp torununu görebilir. Ben annemi kaybedeli Eylül'de 2 sene olcak. Okadar yarimim ki her dara girdiğimde ne olur yanımda olsaydı diyorum agliyorum. Ondan ogreneceklerim ona soracaklarim ondan alicaklarim hepsi bogazimda dizili. Seni okurken hicde olmazsa seni hamile gördü herşey güzel giderse torununu da gorcek inşallah dedim Ümidini kesme canım duadan başka bişey gelmiyor elden..
Başınız sağolsunYazdıkların öyle içime işledi ki okurken dedim sanki ben sana demisim içimdekileri sen yazmissin.. İnşallah fizik tedavilere cevap verir yavaş yavaş da olsa toparlanıp torununu görebilir. Ben annemi kaybedeli Eylül'de 2 sene olcak. Okadar yarimim ki her dara girdiğimde ne olur yanımda olsaydı diyorum agliyorum. Ondan ogreneceklerim ona soracaklarim ondan alicaklarim hepsi bogazimda dizili. Seni okurken hicde olmazsa seni hamile gördü herşey güzel giderse torununu da gorcek inşallah dedim Ümidini kesme canım duadan başka bişey gelmiyor elden..
Cok sagol...bir yanim bunlari soyluyor bir gayret yapiyorum ama icimin acisi hic gecmiyor..dedigin gibi kizima gosterecegim seyler olsun elimde diyorum bir yandan da annem aklima geldikce her seyden vazgeciyorum..Kuzum, çok şükür annen sağ seninle..Şimdilik konuşamasa da senin heyecanını, mutluluğunu hissediyor..
Sen ona heyecaninla, güzel bebeginle moral vereceksin.
O da tedavilerle daha iyi olacak. .
Senin annene ihtiyacın var ,bebeğinin sana ...
Evet zor bir süreç geçiriyorsun. .Hem hormonların hem yaşadıkların seni yormuş. .
Bu günlerinden güzel anılar koy kenara.. hem annen toparlayınca güzelce baksın , hem bebeğin büyüyünce heyecanla, seninle bugünleri ansın. .
Dur bakalım siz daha 3 kuşak birbirinize sarılacaksınız. . Şu karabulutlari sal gitsin..
Allahtan anneciğine bol şifa sana güç diliyorum![]()
Hayır vazgeçme. .Bak annen ne kadar güçlü. Yaşadıklarına rağmen toparlanmaya çalışıyor..Cok sagol...bir yanim bunlari soyluyor bir gayret yapiyorum ama icimin acisi hic gecmiyor..dedigin gibi kizima gosterecegim seyler olsun elimde diyorum bir yandan da annem aklima geldikce her seyden vazgeciyorum..
Başınız sağolsunmekanı cennet olsun inşallah.
Aah canim benim öncellikle cok gecmis olsun Allah yardimciniz olsun gercekten cok uzuldum. Bende annemle babamin tek cocuguyum, babami 2010 da hastaliktan kaybettim. Cok zor bir hayatim oldu su an bile annemle aram iyi degil. Seni anliyorum.36.haftalik hamileyim..dogumuma 2hafta var..annemin tek cocuguyum..daha oncede buraya yazmistim annem 1 ay önce iskemik inme(felc) gecirdi diye..sag kol ve bacak hala tutmuyor ,konusamiyor(konusma bolgesi hasar almis) fizik tedavi icin kan sulandirici ilacin verilebilmesi bekleniyor..
5gün yattığı yoğun bakımdan çıkması için sabahlara dek dua ettim, ağladim, her şeye isyan ettimm ve onu düşündükçe icimin lime lime olmasina engel olamadim.cikti bilinci olsada onu oyle gormek dunyadaki en zor sey..
1 ay yanindaydim artik donmek durumunda kaldim dogum icin..benimde bir kizim olacak..annemin en gormek istediigi seydi hatta sirf o istiyor diye yaptik kizimizi..
Bir seyler yapiyorum ama her şey yarım..bir yarim evladinin ne sucu var diyor bir yanim dogum icin hazirlik yaparken utanç duyuyor..sanki ben burda mutlu olursam annemi unutuyorum..fotograf cekimi icin gecelik kapi susleri,hediyelikler...hicbirini gözüm görmüyo..hatta esimede dedim tutmayalim kimseyi o da olmaz dedi..dün arkadasim geldi 9.ayda fotografin yok diye zorla beni giyindirdi falan ama gulemedim bile..kizima dokunurken sevincten cok korkunç bir uzuntu yasiyorum..onu sevememekten korkarken dogdugu ani dusundugumde gozyaslarima hakim olamiyorum eminim o an da olamicam..hatta dogacak baktikca aglayacagim...
Oysa soracaktim anneme o da böyle hissetmis miydi beni kucagina aldiginda ? Benim halimde cesaretimde yok normal icin sanci cekmeye nelere katlanmisti benim icin..ici titremis miydi bakarkenn..sonraa yanimda olacakti..birlikte bakacaktik,bilmedigim seyler olacak yine arayacaktim günde 3,4 kez..anlatacakti...cok yarim hissediyorum kendimi..geleli 1hafta oldu telefonla aramak konusmak istiyorum sanki saglikli konusuyormus gibi..yataga bagimli degilmis gibi..
Tarif edilemeyecek kadar muhteşem olan annelik duyguları dört bir yanımı sararken, bir yandan annem sagligini kaybetti..neye nasil sevinecegimi bilmiyorum..her agladigimda beni susturan,bana teselli veren,bana kizan biri yok artik..hayatta belki ama her sey biraz yarim her sey eksik..ne zor sey anne olurken onu bebek gibi gormek ne zor sey elinden bir sey gelmemesi..ne zor sey güclü kalabilmek..
Hastanede beklerken aklima gelen bir sarkida ki gibi tipki başa geldi olmaz isler...hasretinleee yandi gönlüm..
Basiniz sag olsun. Rabbim evladinizla saglik dolu mutlu gunler nasip etsin insallah...bende 30 yaşındaydım annemi kaybettiğimde. Evlilik torun hiçbirini göremedi. Dahası seni kime emanet edeceğim diyerek gittiyoğunbakımda ölmeden bilincinin açık olduğu az bir zamanda çocuklarım diyerek bitmiş herşey..
allah anneciğinizi size bağışlasın. Keşke dediğiniz gibi ölümsüz olsalar. Şimdi 33 yaşındayım 6 aylık bebeğim var ve en büyük hazinesinden yoksun büyüyecek![]()
Annem ben hamileyken sapasağlamdı, doğum için gittiğimiz gün grip gibiydi. Kızım doğduğunda kucağına aldı ve hayatımın en mutlu anı, ölsem de gam yemem artık dedi. Güldük geçtik hepimiz. Sonra gribi ağırlaştı, 15 gün yanımda kalıp evine döndü. Hastanede zatürre dediler, sonra verem virüsü var dediler. Annem bebegim küçük diye beni yanında istemedi hiç. 1 2 kez zorla gidebildim. Sonra akciğer kanseri olduğunu öğrendik, hastaneye yattı biyopsi yapılması için. Çarşamba günü hastaneye yattı, cuma günü yoğun bakıma girdi ve cumartesi günü kaybettim. Bebeğim 40 günlüktü. Ne öldüğünde yanında olabildim ne hastayken. O kadar içim yanıyor ki hiç inanmıyorum gittiğine.
En azından hala yanınızda, Allah uzun sağlıklı ömür versin.
36.haftalik hamileyim..dogumuma 2hafta var..annemin tek cocuguyum..daha oncede buraya yazmistim annem 1 ay önce iskemik inme(felc) gecirdi diye..sag kol ve bacak hala tutmuyor ,konusamiyor(konusma bolgesi hasar almis) fizik tedavi icin kan sulandirici ilacin verilebilmesi bekleniyor..
5gün yattığı yoğun bakımdan çıkması için sabahlara dek dua ettim, ağladim, her şeye isyan ettimm ve onu düşündükçe icimin lime lime olmasina engel olamadim.cikti bilinci olsada onu oyle gormek dunyadaki en zor sey..
1 ay yanindaydim artik donmek durumunda kaldim dogum icin..benimde bir kizim olacak..annemin en gormek istediigi seydi hatta sirf o istiyor diye yaptik kizimizi..
Bir seyler yapiyorum ama her şey yarım..bir yarim evladinin ne sucu var diyor bir yanim dogum icin hazirlik yaparken utanç duyuyor..sanki ben burda mutlu olursam annemi unutuyorum..fotograf cekimi icin gecelik kapi susleri,hediyelikler...hicbirini gözüm görmüyo..hatta esimede dedim tutmayalim kimseyi o da olmaz dedi..dün arkadasim geldi 9.ayda fotografin yok diye zorla beni giyindirdi falan ama gulemedim bile..kizima dokunurken sevincten cok korkunç bir uzuntu yasiyorum..onu sevememekten korkarken dogdugu ani dusundugumde gozyaslarima hakim olamiyorum eminim o an da olamicam..hatta dogacak baktikca aglayacagim...
Oysa soracaktim anneme o da böyle hissetmis miydi beni kucagina aldiginda ? Benim halimde cesaretimde yok normal icin sanci cekmeye nelere katlanmisti benim icin..ici titremis miydi bakarkenn..sonraa yanimda olacakti..birlikte bakacaktik,bilmedigim seyler olacak yine arayacaktim günde 3,4 kez..anlatacakti...cok yarim hissediyorum kendimi..geleli 1hafta oldu telefonla aramak konusmak istiyorum sanki saglikli konusuyormus gibi..yataga bagimli degilmis gibi..
Tarif edilemeyecek kadar muhteşem olan annelik duyguları dört bir yanımı sararken, bir yandan annem sagligini kaybetti..neye nasil sevinecegimi bilmiyorum..her agladigimda beni susturan,bana teselli veren,bana kizan biri yok artik..hayatta belki ama her sey biraz yarim her sey eksik..ne zor sey anne olurken onu bebek gibi gormek ne zor sey elinden bir sey gelmemesi..ne zor sey güclü kalabilmek..
Hastanede beklerken aklima gelen bir sarkida ki gibi tipki başa geldi olmaz isler...hasretinleee yandi gönlüm..