36.haftalik hamileyim..dogumuma 2hafta var..annemin tek cocuguyum..daha oncede buraya yazmistim annem 1 ay önce iskemik inme(felc) gecirdi diye..sag kol ve bacak hala tutmuyor ,konusamiyor(konusma bolgesi hasar almis) fizik tedavi icin kan sulandirici ilacin verilebilmesi bekleniyor..
5gün yattığı yoğun bakımdan çıkması için sabahlara dek dua ettim, ağladim, her şeye isyan ettimm ve onu düşündükçe icimin lime lime olmasina engel olamadim.cikti bilinci olsada onu oyle gormek dunyadaki en zor sey..
1 ay yanindaydim artik donmek durumunda kaldim dogum icin..benimde bir kizim olacak..annemin en gormek istediigi seydi hatta sirf o istiyor diye yaptik kizimizi..
Bir seyler yapiyorum ama her şey yarım..bir yarim evladinin ne sucu var diyor bir yanim dogum icin hazirlik yaparken utanç duyuyor..sanki ben burda mutlu olursam annemi unutuyorum..fotograf cekimi icin gecelik kapi susleri,hediyelikler...hicbirini gözüm görmüyo..hatta esimede dedim tutmayalim kimseyi o da olmaz dedi..dün arkadasim geldi 9.ayda fotografin yok diye zorla beni giyindirdi falan ama gulemedim bile..kizima dokunurken sevincten cok korkunç bir uzuntu yasiyorum..onu sevememekten korkarken dogdugu ani dusundugumde gozyaslarima hakim olamiyorum eminim o an da olamicam..hatta dogacak baktikca aglayacagim...
Oysa soracaktim anneme o da böyle hissetmis miydi beni kucagina aldiginda ? Benim halimde cesaretimde yok normal icin sanci cekmeye nelere katlanmisti benim icin..ici titremis miydi bakarkenn..sonraa yanimda olacakti..birlikte bakacaktik,bilmedigim seyler olacak yine arayacaktim günde 3,4 kez..anlatacakti...cok yarim hissediyorum kendimi..geleli 1hafta oldu telefonla aramak konusmak istiyorum sanki saglikli konusuyormus gibi..yataga bagimli degilmis gibi..
Tarif edilemeyecek kadar muhteşem olan annelik duyguları dört bir yanımı sararken, bir yandan annem sagligini kaybetti..neye nasil sevinecegimi bilmiyorum..her agladigimda beni susturan,bana teselli veren,bana kizan biri yok artik..hayatta belki ama her sey biraz yarim her sey eksik..ne zor sey anne olurken onu bebek gibi gormek ne zor sey elinden bir sey gelmemesi..ne zor sey güclü kalabilmek..
Hastanede beklerken aklima gelen bir sarkida ki gibi tipki başa geldi olmaz isler...hasretinleee yandi gönlüm..