Kızlarrrrrrrrr girip okuyorum ara ara ve sizi çok özlediğimi farkediyorum!!!
Sabahtan beri saçma sapan bişilerle vakit geçti. Evi süpür sil, ananneme ve dedeme gittik (1 saat zor oturduk oğlum sağolsun), oğluşu uyut, nişana giyilecekleri ütüle, mutfağa güzel kavanoz bak ve bulama!! Saçma diyorum ya :)
Kuaföre gittik oğluş ve annemle. Oğluş coştu tabi bi süre sonra. Neyse şimdi emiyo ve sanırım uyuyacak. O kestirirken ben de makyaj ve hazırlığıma bakarım inşallah.
Yemek olayımız burda acaip sekteye uğradı. Mama sandalyesi çok elzem bişi ya :/. Busmaiciğimin önerdiği kumaş sandalyede zor zaptediyoruz. O da olmasa uçacak valla. Bugğn yedirirken ben çıldırdım. Annem dediki ver ben yediriyim; severim çocuklara yedirmeyi. Derken oğlum bikaç kaşık yemeyince "bu çocuk tok boşver" diyerekten iade aldım :) e dedim bu çocuk hep böyle oyunla vs yiyo.
Kimse beni anlamıyo
. Buraya güya dinlenmeye ve kafa dağıtmaya geldim. Ama en rahatı insanın kendi evi valla. Oğluşu dizginlemek mümkün değil!! Bi de şu kafa vurma olayı sinir ediyo. Bi ara yapmıyodu. Şimdi burda yine yapmaya başladı. Yanlışlıkla bi yere çarpıyo mesela, kızıyo ve oraya kafasını vurmaya başlıyo. Yada oyuncağına sinirleniyo etrafta kafa atacak yer arıyo!! Çok fena yaaaaaa. Gören de inanmaz valla.
Bi de dün parkta bi kadın çocuğunu sallıyodu. Eczacıymış sanırım. Yürümediğini duyunca oğlumun. Kenik bîlmem nesine baktırdınız mı?? Kan bilmem neleri normal mi gibi şeyler söyledi. Ben de kandaki herşey normal çok şükür dedim. Ama o kemik şeysini yaptırmadı doktor dedim. Aaaa niyeki vs diyerekten yüreğime korku salıcı bir moda girdi. Eşime hiç bahsetmedim valla o duyda takıntı yapardı. Ama sonuçta herşeyin bi xamanı var. İnsanlar çok tuhaffffffff.
