Su bekaret konularindan nefret ediyorum
Hele bakire bi sekilde evlenip sonrada ben kocama tertemiz gittim falan diye konusan kadinlari hic anlamiyorum. iyi yaptiniz.. 0 kilometre, fabrika ayarlariyla gittiginiz iyi olmus.. Yahu siz bir malzeme, arac, kullanilacak bir mal falan misiniz? Ne demek ya tertemiz, hic el degmemis gittim falan? Resmen kendinizi erkeklerden asagilik goruyorsunuz.
Onemli olan ne ruhunun ne de bedeninin bakire olmasi.. Onemli olan
KENDI AHLAK degerlerine karsi gelecek ve sonradan pisman olacak seyler yapmamak. Bana evlilik oncesi cinsellik normal gelir, yasarim, kimseyi de ilgilendirmez. Evlenecegim adam da benim kafamda olmali.. Ama bekareti kafaya takmis biri olsaydim, o zamanda yine benim bakire olmama bayilacak biriyle evlenmek isterdim.. onemli olan hayattaki degerlerin neyse onlari uygulamak, nefsine hakim olmak..
Ben de bekarim, bakireyim. ama bu tamamen benim kendi degerlerimle alakali bi durum. Sadece cok ozel oldugunu dusunmedigim birileriyle birsey yasamak istemedim. Ve eger yasasaydim da bunun arkasinda durmayi bilirdim. Ve bu benden baska kimseyi ilgilendirmezdi.. Sonucta yasadigim hayat, bir erkegin hayatindan farkli degil. Ben de senelerce okula gittim, aylarca is aradim, sonunda calismaya basladim.. Eee bi erkege muhtaclik, one ihtiyac niye? Belki hayatim boyunca evlenmeyecegim.. Evlilik benim icin cok buyuk bir adim. ama 40 yasinda ve hala bakire olmak da istemem..