- 2 Aralık 2017
- 6.091
- 8.306
- 198
- Konu Sahibi Gereksiz06
- #1
Merhaba hanımlar benim de bir derdim var..
3 ayı yeni doldurduk evliligimizde ve uzun yıllardır beraberdik. Çok isteyerek severek evlendik hala da seviyoruz tabi ama asamadigimiz sorunlarımız var.. aileme 2 saat uzaklıkta bı şehirde oturuyoruz ve iki haftada bir gelip bir iki gece kalır doneriz. Eşim bundan şikayetçi değil ailemi sever sayar. Ama ne zaman aileme veya onun ailesine hatta bir komşuya oturmaya gitsek donuste mutlaka sorun yaşarız. "Orda niye öyle dedin, o şakayı niye yaptın, kardeşinin yanında bana nasıl öyle dersin".. gibi ufak tefek şeylerden tatsizlik çıkarıyor esim.. ve ikimiz de kendimizi haklı bulup geri atmıyoruz günlerce küs kalıyoruz aynı evde.. ben saygısızlık etmem ama arada şakayla karışık güldüğümuz muhabbetlerde alındığı bişeyler oluyor sanırım. Halbuki o da bana aynı tarzda şeyler soyler. Nedense başkalarının olduğu yerde aşırı bı hassasiyet oluyo. Yani sanki bişey dese bisey yapsa da küssem der gibi pusuda bekliyor gibi hissediyorum artık. Kendi aileme de gezmeye de gitmek eziyet oluyor benim icin.. suratlar asık olunca annem de tedirgin oluyor bozuluyor ve buna daha çok üzülüyorum..
İkimiz de çok inatçı olunca geri adım atan olmuyor. Günler sonra kim pes ederse bir iki adım atıp karşılık bulamazsa daha da uzatıyor konuyu.. daha evliligimizin başındayız.. nasıl bir yol izlemem lazım bunun önüne geçebilmek için.. önerisi olan var mı?
3 ayı yeni doldurduk evliligimizde ve uzun yıllardır beraberdik. Çok isteyerek severek evlendik hala da seviyoruz tabi ama asamadigimiz sorunlarımız var.. aileme 2 saat uzaklıkta bı şehirde oturuyoruz ve iki haftada bir gelip bir iki gece kalır doneriz. Eşim bundan şikayetçi değil ailemi sever sayar. Ama ne zaman aileme veya onun ailesine hatta bir komşuya oturmaya gitsek donuste mutlaka sorun yaşarız. "Orda niye öyle dedin, o şakayı niye yaptın, kardeşinin yanında bana nasıl öyle dersin".. gibi ufak tefek şeylerden tatsizlik çıkarıyor esim.. ve ikimiz de kendimizi haklı bulup geri atmıyoruz günlerce küs kalıyoruz aynı evde.. ben saygısızlık etmem ama arada şakayla karışık güldüğümuz muhabbetlerde alındığı bişeyler oluyor sanırım. Halbuki o da bana aynı tarzda şeyler soyler. Nedense başkalarının olduğu yerde aşırı bı hassasiyet oluyo. Yani sanki bişey dese bisey yapsa da küssem der gibi pusuda bekliyor gibi hissediyorum artık. Kendi aileme de gezmeye de gitmek eziyet oluyor benim icin.. suratlar asık olunca annem de tedirgin oluyor bozuluyor ve buna daha çok üzülüyorum..
İkimiz de çok inatçı olunca geri adım atan olmuyor. Günler sonra kim pes ederse bir iki adım atıp karşılık bulamazsa daha da uzatıyor konuyu.. daha evliligimizin başındayız.. nasıl bir yol izlemem lazım bunun önüne geçebilmek için.. önerisi olan var mı?