Onlardan (cocuklardan) neler ögreniyoruz?

parola

...
Kayıtlı Üye
7 Şubat 2011
830
5
96
Kücükken cogumuz hep cabuk büyümeyi istemisizdir, halbuki büyüdükten sonra zihnin en duru algilama halinin cocuklukta oldugunu da hepimiz saskinlikla farketmisizdir. Simdi o yüzden tüm cocuklara birer saheser gözüyle bakiyorum. Bizlerin farkedemedigi seyleri aninda farkedip aninda seziyorlar. Onlarin derdi hayati anlamak. Bizler ise gün icinde ugraslarla bogusup duruyoruz.
Bizler cocuklara birseyler ögrettimizi zannederken, aslinda bizlerde onlardan cok seyler ögreniyoruz. Bunu yasarken tanik olduklarimiza bazen inanamiyoruz bazen sasirip kaliyoruz.
Misafir agirladigimiz bir gün yanlislikla arkadasimin cocuguna askim dedigimde gün boyu 3 yasindaki yegenim benimle konusmadi ve tüm misafirlerimize hala diye hitap etti. O an yaptigim hatayi anladim, bunu uygulamali olarak bana ögreten yegenimin gücüne hayranim..
Dünya hali iste, bir gün oturmus aglarken 2 yasindaki yegenimin telasla yanima yaklasip saclarimi oksayip, gözleri dolarak ne oldu diye bana sarilip sirtimi sivazlamasi da hayatim boyunca unutamayacagim bir ders oldu.. o gün bu gündür cok yakininiz biri aglarken sarilip onu teselli etmenin ne büyük bir gereklilik oldugunu da ögrenmis oldum.
Sayfanin devaminda aklima geldikce ve yasadikca sizlerle paylasacagim.. sizlerde bu gibi yasadiklarinizi anlatlmak ister misiniz? Hep beraber burda cocuklardan neler ögrendigimizi paylasalim..
Hadi kolay gelsin...
 
canım süper bir konu olmuş..hayırlı olsun...

ben ağlarken 4 yaşındaki yeğenimin benimle birlikte ,dudaklarını bükerek ağlaması ve o anki bakışları...

o küçücük yüreğiyle bana dostluğun ne kadar önemli olduğunu öğretti..

senin anınla benzeşiyor canım..
 
Son düzenleme:

sagol canim, bakalim insallah güzel paylasimlar yapariz.....
 
hayırlı olsun tatlımm ;

ben çacuklarımdan gerçek sevgiyi öğrendim mesela en çok ben kızmama rağmen yine anne deyip kucağımda teselli araması, gerçek sevginin menfaatsiz olduğunu kızsanda söylensende asla bitmeyeceğini öğretti.. bakalım aklıma geldikçe paylaşırım inş...
 
bricik yeğenimin gecen yılki doğum günü partisi için kres te bir sürü sey yaptım doğum günü haftasının olduğu hafta her gün hediye aldım...

her gün ama...balonlar arkadaşlarına hediyeler neler neler....

bir gün de mektup yazdım....sevdiği sticerlardan aldım...verdim mektubu ve evime gectim...yatağına yattığında annesine okutmuş ve....''HALAMLA GURUR DUYUYORUM DEMİŞ!''BUNU DÜŞÜNMESİ NE KADAR GÜZEL DEĞİL Mİ ANNE DEMİŞ???
''YARIN ÖĞRETMENİME GÖSTERİCEM DEMİŞ!!''

MEKTUBUYLA UYUMUŞ....


EN PAHALI EN ÇOK HEDİYE DEĞİL....SADECE İÇİMDEN GELEN GERCEK DUYGULARIM VE HİSLERİM...OKUMA YAZMA BİLMEYEN 4 YAŞINDAKİ YEĞENİME YETMİŞ HİÇ BİR HEDİYE İÇİN BU ÖVGÜ DOLU SÖZLER DUYMADIM...

AĞLAMAMK ETKİLNEMMEK VE ŞU ANDA ONU DELİ GBİ ÖZLEMEMEK ELDE DEĞİL...

YAPTIĞI ETTİĞİ BENİ BİZİ AHYRETE DÜŞÜREN PEK ÇOK OLAY VAR AMA AKLIAM GELMİYOR
ŞU AN...
 

bunlari düsününce insan artik kizamiyor..
 

cok güzeldi...cocuklar tuhaf bir sekilde en samimi en icten duygulara ulasabiliyorlar ve bunu hemen hissediyorlar..
 
Birgün yegenimle evlerinin yanindaki kiler gibi kullandiklari odaya gittik. Evin giris kapisiyla kilerin kapisi yanyana. Odadan birseyler alacaktik, baktim bos siseler kenarda duruyor,dedim bunlari alip asagidaki merkete verelim.. aynen söyle bir diyalog geciyor aramizda:
"canim benim git icerden bunlari icine koyabilecegimiz birsey getir, hani torba gibi oluyorya, plastikten, alisverise giderken birseyler koyuyoruz icine hani".....
cümleleri ard arda siraliyorum..anlamasi icin tekrar ediyorum.. sonra teyit etmek icin yine:
"anladin demi tatlim, annene torba de istersen" diyorum..
icimdende nedense poset kelimesini nasilsa anlamaz diye israrla o kelimeyi de kullanmiyorum.cocuk sakin sakin beni dinliyor ve anladinmi ne getirecegini soruma yaniti su oluyor:
-"evet posit" (evet poşet)

neymis, cocuktur nasilsa anlamaz demeden önce düzgün cümlelerle cocuklarla konusmayi bilmemiz gerekiyor.. anlamazlarsa sonra strese girip dolayli yollardan anlatmaya calisiriz
bu arada o zaman delikanli 3 yasindaydi
 
Gecen gün dört yasindaki yegenim bana hararetli hararetli birseyler anlatiyor, gülüyor seviniyor. Bende dikkatli dikkatli dinliyorum fakat, "ayi" kelimesine gelince konsept tamamen dagiliyor, "r" harfini söyleyemedigini nedense o an düsünemiyorum. O Cümleyi tekrarlatiyorum o kelimeyi tekrarlatiyorum. cocuk artik üc dört kez tekrarladiktan sonra bakti anlamiyorum kelimenin almancasini söyledi .. ben de ariyla ilgili birseyler anlattigini anladim tabiki
 
benim güzel oglum daha 5 veya altı aylıktı birseye canım sıkılmıs aglıyodum anlamaz dedim nasılsa yanımda yatıyodu yüzüme baktı baktı hıçkıra hıçkıra aglamaya başladı su an 2.5 yaşında sevdigi yiyecekleri önce bana bitane yedirmeden yemez tatlı kuzum benim
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…