Bu duygunun ne olduğunu tam olarak bilmiyorum,Aşıkmıyım,hoşlanıyormuyum,yoksa öylesine geçici bir hoşlantımı...Otübüslerde hep uyurum,Yine uyukladığım bir zaman gözümü açtığımda bana bakan iki çift göz görmüştüm,aldırış etmeden yine uykuma kaldığım yerden devam ettim.Belliki benden önce inmişti.Eminönünden vapura bindiğimde,yine onu gördüm,Gittim en arkaya oturdum,bu seferde kafasını çevirerek bir kaç defa baktı.İlk başlarda çok sinir olmuştum,Bu böyle devam etti,hep tesadüfen ya vapurda yada otobüste karşılaştık,en son otobüsün içinden yolda arkadaşlarıyla görmüştüm onu,gülmesi,doğallığıyla bu sefer gerçekten dikkatimi çekmeye başlamıştı...O an bana sevdiğim kore filmlerindeki herkesin hayran olduğu adamları hatırlatmıştı...
Hep dua eder olmuştum aynı otobüsle aynı vapurla gitmek için...Sabah otobüse,vapura binme saatlerini artık biliyordum..Ama artık karşılaşamıyordum,Hep son dakikada ya vapuru yada otobüsü kaçırıyordum.Onu beklememeye başladım.Bu sefer dönüşte aynı vapura bindik..Otobüs sırasındada arkamdaydı,Tam otobüse binmek üzereyken telefon geldi...Otobüse binmekten vazgeçip gitti...O gün onu son görüşümdü,Gittiğim kurs başka yere taşınmıştı...Kaç zamandan beride göremedim...Her film izlediğimde esas oyuncuyu ona benzetirim..bende esas oyuncuyu izleyen seyirciyim sanki.Her sevgili gördüğümde aklıma o gelir,her aşk yazısı okuduğumda ikimizi başkarakter yapıpta okurum...Rüyalarımda görürüm...Sanki beni kurtaran beyaz atlı prens gibi....Otobüse bindiği durak bizim eve çok yakın aynı yerde oturmamıza rağmen göremiyorum...Bazen özlüyorum hiç tanımadığım bir adamı...Kimbilir belki sevgilisi vardır,belkide nişanlıdır.
Tanımadığım birine öylesine duyulan bir özlem sanki içimdeki...Bir türlü kurtulamıyorum...Benim gibi tanımadığı birini bekleyen varmıdır ...
Hep dua eder olmuştum aynı otobüsle aynı vapurla gitmek için...Sabah otobüse,vapura binme saatlerini artık biliyordum..Ama artık karşılaşamıyordum,Hep son dakikada ya vapuru yada otobüsü kaçırıyordum.Onu beklememeye başladım.Bu sefer dönüşte aynı vapura bindik..Otobüs sırasındada arkamdaydı,Tam otobüse binmek üzereyken telefon geldi...Otobüse binmekten vazgeçip gitti...O gün onu son görüşümdü,Gittiğim kurs başka yere taşınmıştı...Kaç zamandan beride göremedim...Her film izlediğimde esas oyuncuyu ona benzetirim..bende esas oyuncuyu izleyen seyirciyim sanki.Her sevgili gördüğümde aklıma o gelir,her aşk yazısı okuduğumda ikimizi başkarakter yapıpta okurum...Rüyalarımda görürüm...Sanki beni kurtaran beyaz atlı prens gibi....Otobüse bindiği durak bizim eve çok yakın aynı yerde oturmamıza rağmen göremiyorum...Bazen özlüyorum hiç tanımadığım bir adamı...Kimbilir belki sevgilisi vardır,belkide nişanlıdır.Tanımadığım birine öylesine duyulan bir özlem sanki içimdeki...Bir türlü kurtulamıyorum...Benim gibi tanımadığı birini bekleyen varmıdır ...
