- 30 Eylül 2014
- 4.277
- 12.428
- 208
Merhaba hanimlar,
Patronumla gorusmem vardi bu sabah. Gectigimiz donemki is verimliligim, onumuzdeki donemde kendimi gelistirebilecegim konular uzerine konustuk. Danisman olarak derece atlamak istedigimden bahsettim, ayni seyleride o benden bekledigi icin icerik olarak guzeldi gorusmemiz. Taa ki konu benim goruntume gelinceye kadar. Bakimliyim evet kabul. Makyajim sacim kiyafetim, herseyim fazlasiyla guzelmismis, fazlasiyla dusunulmusmus. Bazen normalmis, ama bazende abartilmismis. Benim louboutin topuklarim moda olabilirmismis, ama ofiste belki 'ucuz' bir goruntu olusturup karsimda beni ciddiye almasi gereken bir projeyoneticisinin hakkimdaki dusuncesini negatif etkileyebilirmismis.
O an gayet cool ve rahat karsiladim bu soylediklerini. Ama durdukca icim kayniyo! Yahu ben 32 yasindayim birakin ben karar vereyim, siz moloz moloz dolasiyosunuz, aynanin onunde tas catlasa 10 dk geciriyorsunuz diye benmi size uyum saglamak zorunda kalacagim.
Bu arada yurtdisinda yasiyorum ve calistigim organizasyonda nerden baksaniz birkac bin insan calisiyo, ama benim departmanim/bolgemde 400 filan. Ortalama yas 45 ve yuzde 70i erkek. Bunlari goz onunde bulundurursak zaten ilgi cekiyo olmam normal, ama konu ilgi cekmek istemem degilki! Daha neler! Kendimi makyajimla sacimla kiyafetimle iyi hissetmek benim tek arzum.
Simdi. Kadina bu konuyu dusunecegim, ama kendimi nasil hissettigim konusu herseyden once gelir dedim. 'Goruntun senin nasil hissettigini belirlememeli' dedi, bende ona 'bu senin icin gecerli olabilir, ama giydigim elbise dudagimdaki ruj, hepsi benim kendimi nasil hissettigimi etkiliyor' dedim.
Ozellikle calisan hanimlar, overdressed olmak gercekten yanlis mi sizce.
Ortalamaya ayak uydurmak gercekten lazim mi? Illa belirli bir 'kutuya' sigmak zorundamiyiz. Yakinda yine patronumla bu konuyu konusacagiz tabi, nasil bir tavir sergilemeliyim? Fikirlerinize acigim.
Patronumla gorusmem vardi bu sabah. Gectigimiz donemki is verimliligim, onumuzdeki donemde kendimi gelistirebilecegim konular uzerine konustuk. Danisman olarak derece atlamak istedigimden bahsettim, ayni seyleride o benden bekledigi icin icerik olarak guzeldi gorusmemiz. Taa ki konu benim goruntume gelinceye kadar. Bakimliyim evet kabul. Makyajim sacim kiyafetim, herseyim fazlasiyla guzelmismis, fazlasiyla dusunulmusmus. Bazen normalmis, ama bazende abartilmismis. Benim louboutin topuklarim moda olabilirmismis, ama ofiste belki 'ucuz' bir goruntu olusturup karsimda beni ciddiye almasi gereken bir projeyoneticisinin hakkimdaki dusuncesini negatif etkileyebilirmismis.
O an gayet cool ve rahat karsiladim bu soylediklerini. Ama durdukca icim kayniyo! Yahu ben 32 yasindayim birakin ben karar vereyim, siz moloz moloz dolasiyosunuz, aynanin onunde tas catlasa 10 dk geciriyorsunuz diye benmi size uyum saglamak zorunda kalacagim.
Bu arada yurtdisinda yasiyorum ve calistigim organizasyonda nerden baksaniz birkac bin insan calisiyo, ama benim departmanim/bolgemde 400 filan. Ortalama yas 45 ve yuzde 70i erkek. Bunlari goz onunde bulundurursak zaten ilgi cekiyo olmam normal, ama konu ilgi cekmek istemem degilki! Daha neler! Kendimi makyajimla sacimla kiyafetimle iyi hissetmek benim tek arzum.
Simdi. Kadina bu konuyu dusunecegim, ama kendimi nasil hissettigim konusu herseyden once gelir dedim. 'Goruntun senin nasil hissettigini belirlememeli' dedi, bende ona 'bu senin icin gecerli olabilir, ama giydigim elbise dudagimdaki ruj, hepsi benim kendimi nasil hissettigimi etkiliyor' dedim.
Ozellikle calisan hanimlar, overdressed olmak gercekten yanlis mi sizce.
Ortalamaya ayak uydurmak gercekten lazim mi? Illa belirli bir 'kutuya' sigmak zorundamiyiz. Yakinda yine patronumla bu konuyu konusacagiz tabi, nasil bir tavir sergilemeliyim? Fikirlerinize acigim.
