Merhaba kızlar,
bugün yaşadığım olayı anlatmadan önce çok kısa özetlemek istediğim konular var. 8 sene önce görüştüğüm biri ile kısa sürede nişanlandım.18 yaşındaydım. Akıllı güzel çalışkan biriydim. Ancak pişman oldum nişan atmak istedim. Ailem kabul etmedi. Ne dayaklar yedim bu yüzden ve evlendim. Evlendiğimde eşimin güzel davranışları onu bana sevdirdi.Tabi hataları da vardı ama ailemin arkamda olmayışı bu hataları görmezden gelmemi sağlıyordu. Düşe kalka zaman geçti ve 7 yıl sonra çocuk sahibi olduk. Bu 7 yıl içinde çok şiddetli kavgalarimiz da oldu ama hiç vazgeçmedik birbirimizden, seviyorduk. Aşk ihtiras hepsi vardı. Herkes liseli aşıklar gibi olduğumuzu söylerlerdi. Ancak kızlar oğlum doğduktan sonra eşim çok değişti. Oğlum şu an bir yaşında. Her kavgamızda bana hakaretler küfürler etmeye başladı. Dayak başladı. Aldatma olayı yok çünkü yakn akrabalarmla çalışıyor ve son zamanlarda da beraber çalıştık.bana karşı anlayışı sevgisi bitti birden soğudu. Neyse kızlar bugün eşimle yine tartıştık hemde ne tartışma. kavga kıyamet. birde eşimin söyle bir huyu var. her tartışmamız da babanı ariycam anneni arycam diye beni tehdit eder yada arar. Çünkü benim ailem onu çok pofpofluyor. Bugunde kavgamizda annemleri almaya gitmiş. Eve eşim annem babam ve amcam geldi. Babam kalk hazırlan gidiyoruz böyle evlilik olmaz dedi. Amcam da bi yandan bana kızıyor. yok sen soylesin böylesin diye. sonra amcam geldi bana tokat attı. napiyosun sen ya dedim bu sefer de babam tokat attı.ikisine de çok kötü kızmak istedim ama eşimi arkamdan sevindirmek istemediğim için sustum. Ben az önce babamlara geldim arkadaşlar. ama içim çok kırgın, cok öfkeli. şimdi kızlar benim ayrı eve çıkma şansım yok çünkü oğlum 1 yaşında bana çok bağımlı bu yüzden calissam onu nereye bırakcam. krese versem ev kirasi bilmem ne. şimdi kızlar ben bu yaptığından dolayi eşime dönmek istemiyorum. mecbur babamlar da kalcam. ama babamla amcama tepkimi o anda vermem gerekirken veremedim ama onlarla da konuşmak istemiyorum. Nasıl davranmaliyim bilemem. nasıl pişman olurlar. şeytan diyor sabah kalktığında amcana bi okkalı msj at. ama biliyorum babamn kulagina gidecek. amann giderse gitsin.. Kızlar şu an ki ruh halimi bilemezsiniz. Napmaliyim nasıl davranmaliyim kestiremiyorum. şeytan diyor intihar et ama yavrumu bu zalimlere bırakıp gitmek istemiyorum. Ha bide evden çıkarken babam çocuğu eşime sevdiriyor. adam kızını bırakıyor o hala eşimi düşünüyor. kızlar çok uzun yazdim kusura bakmayn. lütfen teselli etmek gibi degil de empati kurarak cvp verin. siz olsaydınız napardiniz?
bugün yaşadığım olayı anlatmadan önce çok kısa özetlemek istediğim konular var. 8 sene önce görüştüğüm biri ile kısa sürede nişanlandım.18 yaşındaydım. Akıllı güzel çalışkan biriydim. Ancak pişman oldum nişan atmak istedim. Ailem kabul etmedi. Ne dayaklar yedim bu yüzden ve evlendim. Evlendiğimde eşimin güzel davranışları onu bana sevdirdi.Tabi hataları da vardı ama ailemin arkamda olmayışı bu hataları görmezden gelmemi sağlıyordu. Düşe kalka zaman geçti ve 7 yıl sonra çocuk sahibi olduk. Bu 7 yıl içinde çok şiddetli kavgalarimiz da oldu ama hiç vazgeçmedik birbirimizden, seviyorduk. Aşk ihtiras hepsi vardı. Herkes liseli aşıklar gibi olduğumuzu söylerlerdi. Ancak kızlar oğlum doğduktan sonra eşim çok değişti. Oğlum şu an bir yaşında. Her kavgamızda bana hakaretler küfürler etmeye başladı. Dayak başladı. Aldatma olayı yok çünkü yakn akrabalarmla çalışıyor ve son zamanlarda da beraber çalıştık.bana karşı anlayışı sevgisi bitti birden soğudu. Neyse kızlar bugün eşimle yine tartıştık hemde ne tartışma. kavga kıyamet. birde eşimin söyle bir huyu var. her tartışmamız da babanı ariycam anneni arycam diye beni tehdit eder yada arar. Çünkü benim ailem onu çok pofpofluyor. Bugunde kavgamizda annemleri almaya gitmiş. Eve eşim annem babam ve amcam geldi. Babam kalk hazırlan gidiyoruz böyle evlilik olmaz dedi. Amcam da bi yandan bana kızıyor. yok sen soylesin böylesin diye. sonra amcam geldi bana tokat attı. napiyosun sen ya dedim bu sefer de babam tokat attı.ikisine de çok kötü kızmak istedim ama eşimi arkamdan sevindirmek istemediğim için sustum. Ben az önce babamlara geldim arkadaşlar. ama içim çok kırgın, cok öfkeli. şimdi kızlar benim ayrı eve çıkma şansım yok çünkü oğlum 1 yaşında bana çok bağımlı bu yüzden calissam onu nereye bırakcam. krese versem ev kirasi bilmem ne. şimdi kızlar ben bu yaptığından dolayi eşime dönmek istemiyorum. mecbur babamlar da kalcam. ama babamla amcama tepkimi o anda vermem gerekirken veremedim ama onlarla da konuşmak istemiyorum. Nasıl davranmaliyim bilemem. nasıl pişman olurlar. şeytan diyor sabah kalktığında amcana bi okkalı msj at. ama biliyorum babamn kulagina gidecek. amann giderse gitsin.. Kızlar şu an ki ruh halimi bilemezsiniz. Napmaliyim nasıl davranmaliyim kestiremiyorum. şeytan diyor intihar et ama yavrumu bu zalimlere bırakıp gitmek istemiyorum. Ha bide evden çıkarken babam çocuğu eşime sevdiriyor. adam kızını bırakıyor o hala eşimi düşünüyor. kızlar çok uzun yazdim kusura bakmayn. lütfen teselli etmek gibi degil de empati kurarak cvp verin. siz olsaydınız napardiniz?