• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Öylece duruyorum

Nasil olsa gecici bir durum.Is bulunca bos zamaniniz olmayacak.Neden bu durumu sorgulamak yerine tadini cikarmiyosunuz?
Sonsuza kadar yatarak dizi izleyecek haliniz yok.Bir sure de boyle yasayin dinlenin ne guzel.
 
Ben de senin gibi zor bir dönem atlatmis tim hatta daha da beterini atlattım diyebilirim.
Evliydim hamileydim ve eşimin desteğiyle kurduğumuz bir mühendislik bürom vardı. Her şey yolundayken yada ben öyle hissederken bir gün tesadüfen aldatildigimi öğrendim. O üzüntü stresle Bebeğimi kaybettim. Boşanma kararı alıp evi terkedince tabi ki isi de terketmis oldum. Çünkü buroyla ilgili herşey eski eşimindi de. Es gitti is gitti bebek gitti. Bir odada köşede yerde saatlerce öylece oturdugumu bilirim. Bir süre dışarı çıkmadım, birsürü saçma sapan atistirmaliklar yedim ki ben acayip spor yapan kilosun çok dikkat eden biriydim. Evde film dizi derken akrabalar arkadaşlar arada geliyorlardi. Bir gün benim bu dibe vurmuş halime aciyarak baktıklarını gördüm hatta birkaç kişi zevk duyarak izliyordu beni. Kendi kendime dedim ki mesleğin var seni seven ailen var. Dostunu üzme dusmanlarina da kendini rezil etme. O gün bir dus aldım kuaföre gittim kendime çeki düzen verdim. İşte buldum. Ayrıca ikinci üniversite de okudum. Umarım hersey gönlünce en güzelinden olur..
 
Ev gerçekten insanı yutuyor. Çünkü tamamen size ait, pofuduk bir keyif alanı. O yüzden mümkün olduğunca dışarı çıkın diyeceğim ama sokakta adım atmak da para. Valla bilemedim.
 
İşsizlik maaşı alamıyor musunuz?

Yds ne için? siz zaten yabancı dil öğretmeni değil miydiniz? Hem havalar güzel, hem de hazır boş vaktim var diye, en azından gün aşırı evden çıkın. 1-2 saat yürüyün, ondan sonra iş başvuruları, kurs vs ne varsa planınızda onu yapın.

2 yıl çalıştığınız halde hiç birikiminiz yoksa, eve katkınız çok olmuştur. Temel ihtiyaçlarınız için aileden para istemeye çekinmeyin.

Yok yabancı dil öğretmeni değilim maalesef. Yüksek lisans öğrencisiyim ve yeterli yds puanım yok, kurs olmadan gireyim dedim olmadı kendi kendime yapamadım.

Biraz konuşmak iyi geldi teşekkürler. Şimdi spor yapacağım.
 
Ben de senin gibi zor bir dönem atlatmis tim hatta daha da beterini atlattım diyebilirim.
Evliydim hamileydim ve eşimin desteğiyle kurduğumuz bir mühendislik bürom vardı. Her şey yolundayken yada ben öyle hissederken bir gün tesadüfen aldatildigimi öğrendim. O üzüntü stresle Bebeğimi kaybettim. Boşanma kararı alıp evi terkedince tabi ki isi de terketmis oldum. Çünkü buroyla ilgili herşey eski eşimindi de. Es gitti is gitti bebek gitti. Bir odada köşede yerde saatlerce öylece oturdugumu bilirim. Bir süre dışarı çıkmadım, birsürü saçma sapan atistirmaliklar yedim ki ben acayip spor yapan kilosun çok dikkat eden biriydim. Evde film dizi derken akrabalar arkadaşlar arada geliyorlardi. Bir gün benim bu dibe vurmuş halime aciyarak baktıklarını gördüm hatta birkaç kişi zevk duyarak izliyordu beni. Kendi kendime dedim ki mesleğin var seni seven ailen var. Dostunu üzme dusmanlarina da kendini rezil etme. O gün bir dus aldım kuaföre gittim kendime çeki düzen verdim. İşte buldum. Ayrıca ikinci üniversite de okudum. Umarım hersey gönlünce en güzelinden olur..

Azminize hayran kaldım. Kendime geleceğim. Umarım hayata verdiğiniz emeklerin karşılığını alırsınız.
 
Nasil olsa gecici bir durum.Is bulunca bos zamaniniz olmayacak.Neden bu durumu sorgulamak yerine tadini cikarmiyosunuz?
Sonsuza kadar yatarak dizi izleyecek haliniz yok.Bir sure de boyle yasayin dinlenin ne guzel.

Param bitti ve canım sıkıldı belki de bundandır. Bir de çok saldım kendimi çalışırken salamıyorsun. Kilo almaya başlamıştım mesela sonra yemeden içmeden kesilince verdim yine. Geçer ya haklısınız.
 
Size önerim yok maalesef ben de sizin gibiyim.Mezun ol başvur derken krizde kimse çağırmiyor bile.Evde durmak insanı boğuyor.Filmler müzikler yetmiyor.Butun hayatim böyle geçecek gibi geliyor.
Dışarı çıkmanın adımı para. Benim ailem de üstte yazılanlar gibi. Destek olmuyor pek. Kötü işte çalışacağına evde otur mantığında babam. Duvarlar üstüme geliyor diyorum anlamıyor. Genç yaşında hastalık arıyorsun kendine otur iste diyor.
Çok can sıkıcı ama kendinizi teslim etmeyin. Ne güzel tecrübeniz de varmış. Yüksek lisans da yapıyormussunuz. Devam edin bırakmayın.
 
Size önerim yok maalesef ben de sizin gibiyim.Mezun ol başvur derken krizde kimse çağırmiyor bile.Evde durmak insanı boğuyor.Filmler müzikler yetmiyor.Butun hayatim böyle geçecek gibi geliyor.
Dışarı çıkmanın adımı para. Benim ailem de üstte yazılanlar gibi. Destek olmuyor pek. Kötü işte çalışacağına evde otur mantığında babam. Duvarlar üstüme geliyor diyorum anlamıyor. Genç yaşında hastalık arıyorsun kendine otur iste diyor.
Çok can sıkıcı ama kendinizi teslim etmeyin. Ne güzel tecrübeniz de varmış. Yüksek lisans da yapıyormussunuz. Devam edin bırakmayın.

Babam hep bizimle değil arada bir geliyor.
Geldiğinde de suratı beş karış. Hiç mutlu edemedim onları ama benim elimde değil. Artık aileden ayrı yaşamanın zamanı da gelmiş ama ekonomik olarak imkansız.
Desteklerini boşverdim artık. yaşlandılar yoruldular herhalde. Kendimize destek olacağız.
İş konusunda Allahlık olduk yalnız. İnşallah demekten başka bir şey gelmiyor insanın elinden.
 
Babam hep bizimle değil arada bir geliyor.
Geldiğinde de suratı beş karış. Hiç mutlu edemedim onları ama benim elimde değil. Artık aileden ayrı yaşamanın zamanı da gelmiş ama ekonomik olarak imkansız.
Desteklerini boşverdim artık. yaşlandılar yoruldular herhalde. Kendimize destek olacağız.
İş konusunda Allahlık olduk yalnız. İnşallah demekten başka bir şey gelmiyor insanın elinden.

Evde olsun olmasın hepsi ayni. Bir anlik gaflette kalp kırıcı olabiliyor aileler.
İste insanın ekonomik özgürlüğü olmayınca hep eksik kalıyor.Evdeyken kendime bile bakamıyorum, düzgün giyinemiyorum,pijamalarla akşam ediyorum. Sosyal hayat için para lazım, bakim icin para lazim, ee sevgili olsa para lazım :)
O kadar çok diliyorum ki inşallah iş arayan herkes iş bulsun.
 
Hayatinizin neresi alt ust olmus ki? O da bir sey mi? İnsanlar neler yasiyor,sizinki basit bir sey. Elbet hayirla neticelenir
 
Uzun zamandan sonra merhaba hanımlar. Kötü bir sene yaşadım hala yaşamaya devam ediyorum ama en azından kendimi biraz toparlanmış hissediyorum. Her şey berbatken en azından çalışıyordum bu beni motive ediyordu. Birkaç ay önce işten de çıkarıldım. Ev halkı çalışıyor ev halkı dediğim zaten annemle yaşıyorum gündüzleri yalnızım yani.

Sorun şu ki ben yataktan çıkamıyorum uzunca bir süredir, çıksam bile dizi ve film izliyorum internetten. Oysa neler planladım iş başvuruları yapacaktım, yds'ye hazırlanmak için kurs ayarlayacaktım falan feşmekan. Evden yalnızca sigara almak ve şehir dışındaki sevgilim gelince görüşmek için çıkıyorum. Bu hallerimden sıkıldım. Hayatım alt üst oldu neresinden başlayacağımı bilsem oradan başlayacağım. Belki benzer durumda olanlar vardır. Siz nasıl aştınız bu her şeyden bıkmış, yorgun dönemlerinizi?
Benim de böyle dönemlerim oluyor. Çalışkan dönemlerimde telafi ediyorum.
 
Hayatinizin neresi alt ust olmus ki? O da bir sey mi? İnsanlar neler yasiyor,sizinki basit bir sey. Elbet hayirla neticelenir

O manada değil aslında zaten çok abartmadım. Bu olay neticesinde iş ve okul da başa döndü. Başa döndü demek daha doğru olurdu sanırım altı üstüne geldi anlamında söylemiştim :)

Bir yerden başlamam gerek de çok halsizim.
 
Back
X