Söyle aciklayayim kiyafet bu ende sinir bozucu siralamasinda en son sey
Beni en cok zorlayan sey su siralar kizimi krese birakirken oglumun her yere kosmasi benim pesinde perisan olmam ve geri dönüste eve sokamamam asla laf dinlemesi, e tamam azicik oyna dedigimde de araba yolunda durup arabalara kafa tutmasi, asla ama asla güzellikle eve sokamiyorum her defasinda agliyor ben zorla sokuyorum ve hic hos olmuyor. Agliyor cünkü, isiriyor vuruyor bana, ben de kollarindan cekeklemek zorunda kaliyorum sabahin sekizi ve ben dünyanin en kötü annesi oluyorum vicdan azabiyla.
Ve bunu günde en az iki kere yasiyorum, kizimi almaya giderken yine giyinis yine kres icinde atli kovalama yine eve girememe, haftanin bes günü. Kalbim aciyor ona kizdikca, bazen merdivenlerden sürükleniyor kollarindan tutuyorum cekmek zorunda kaliyorum cünkü asla tutulmuyor, cok kafama gözüme darbe yedim. Zarar görmesin diye sikica tutuyorum cünkü kendini savuruyor öyle böyle degil, cekekliyorum cünkü 158 boyunda kücük bir kadinim güclü kollarim genis omuzlarim yok, yeni öyle yoruluyorum ki bunu tarif edemem sinirsel olarak.
Asla laftan anlamiyor hep anlatmaya calisiyorum oglum ayakkabilarini cikar bak diyorum, bes dakika kapida dikiliyorum ama yine de evin icinde yaldir yaldir kosmayi seciyor, dökme dersem döküyor, hatta sadece zevkine döküyor
Neyse ya cok sükür herseye ama Allah hepimize en cok da bana sbair versin, yüregim dayanmiyor kendimi cok suclu hissediyorum en cok bu koyuyor günün sonunda