- 24 Nisan 2017
- 3.110
- 6.519
- 78
- 36
- Konu Sahibi Ufak_tefek
- #121
tespitlerinizde cok haklisiniz ve katiliyorum size ancak bunun icin illa o ceza ve odul uygulamaniz gerekmiyor
xunku ozellikle odul sistemi pedagoglar tarafindan kesinlikle onerilmiyor
ben ceza ve odul uygulamasi olmadan 9 yasina getirdim oglumu , son derece uyumlu , saygili ve sorumluluk sahibi bir cocuk
Her çocuk aynı şekilde değil işte. bazı çocuklar canavar gibi. inan çevremden görüyorum çocuklardan soğuyorum. Hatta bir annede gördüm çocuğa hayır demek istemediğinden ne zaman istese çikolata vermiş, çocuğun bütün ağzı simsiyah çürük, başka yemeğin tadını bilmiyor. Bir başkası gözünü tabletten ayırmıyor daha konuşmayı sökememiş, bir diğeri ekmek ve simitten başka bişey yemiyor, yaygarayı basıyor, bir tanesi daha kendi yatağında yatmamış anne-baba arasında uyuyor, gece 2-3'de uyuyor, bazısı bunların tüm toplamı... Anne bitik, baba mutsuz. Ne özel an kalmış ne bir huzur...
Ben evde diktatörlük olsun demiyorum.
Çocuğun herşeyi düzenli olsun, çocuk da buna ayak uydursun. Yani saatinde yapmayı öğrensin, kısıtlamaları olsun.
İstediği an istediğine sahip olmasın. Evde atıştırmalık yemeğini yedikten sonra verilsin mesela. Tablet bir saat verilsin eline. Ağlayarak, yırtınarak, yerlerde sürünerek istediğini elde edemeyeceğini anlasın. Mesela her ay bir tane oyuncak hakkı olsun bunun için kendi emek vermeyi öğrensin. Bu da bir ödül. Tabi ki köpek değil insan yetiştiriyoruz. Ama gerçek hayatta kız çocukları prenses erkek çocukları da aslan, kaplan, paşa değil. Kimse evden ayrıldıklarında onlara öyle davranmadığından çocuklar daha çok travmaya giriyor. Hayat onlardan sorumluluk ve görev istiyor. Buna alışık olmayan çocuklar da şoka giriyor.
Siz çocuğunuzu ne güzel kavga dövüş olmadan yetiştirmişsiniz. Ama eminim ki ona bir sınır getirmiş ve sorumluluklarını ve bunların sonunda elde edebileceklerini aşılamışsınızdır. Bu da ödül-ceza. Çocuk da uyumlu olduğundan sizi pek zorlamamış. Şanslısınız.