Eşimin ailesi ile beraber yaşıyorum başta kabul ettim .. malasef .. 18 sene oldu ve artık tahammülüm kalmadı.. yaslandilar ve cocuktan beterler .. surekli herseyi bilmek istiyorlar .. resmen alt yazili hayat yasiyorum .. onlar yaşlandı tabiki bende 40 dayandı bazen yaşamak bile istemiyorum.. ayrı ev şu saatten sonra imkansız.. hep dua ediyorum allahım kurtar beni diye bi rahat yüzüde ben göreyim. Burdan herkese benden tavsiye sakin ama sakin ayni evde yasamayi kabul etmeyin .. ev ustune ev olmuyor.. ömrünüz çürüyüp gidiyor..
Kendi tercihin yada özelin olmuyor .. babalarının annelerinin evi oluyor herkes istediği şekilde senin evinin her yerindeler.. istediği satte isteği zaman gelip gidiyor.. müsait değilim diyemiyorsun.. annesi babasi müsait çünkü gelen kizlari yada oğulları.. (maddi acıdan bana ekstra bi yardımları yok ) parasını yiyip falan filan on yargısı yapmayın.. eşim en küçük erkek çocuk olduğu için benim başıma kaldılar..
Kendi tercihin yada özelin olmuyor .. babalarının annelerinin evi oluyor herkes istediği şekilde senin evinin her yerindeler.. istediği satte isteği zaman gelip gidiyor.. müsait değilim diyemiyorsun.. annesi babasi müsait çünkü gelen kizlari yada oğulları.. (maddi acıdan bana ekstra bi yardımları yok ) parasını yiyip falan filan on yargısı yapmayın.. eşim en küçük erkek çocuk olduğu için benim başıma kaldılar..
Son düzenleme: