merhaba,
3senelelik evliyim ve 3 senedir tek bir güzel kelime eşimden duymadım. ne evlilik yıldönümümüzde kendimi özel olduğumu hissettiren bir davranış ne tatlı bir söz, ne doğum günü ne sevgililer günü... buna rağmen 1gün dahi onu sevmekten vazgeçmedim. oysa ben onun beni gördüğü ilk anda evleneceği kadınıydım. oysa ilk bana aşık olmuştu. ilk bana heyecanlanmıştı yüreği. ellerimi sıkıca tutan, beni hiç bırakmak istemediği sevdiğiydim ben...iş çıkışı buluşup güzel vakit geçirirdik. evime giden arabaya kadar bana eşlik eder "seni hiç bırakmak istemiyorum birgün beraber evimize gideceğiz "diyen adamın güzel gözlüsüydüm ben... ve bir gün mutluluğumuza imza attık. ben herşeyimle onundum artık. hayalini kurduğu ben onundummm. sonra ne oldu bilmiyorum. ilgi gösteren sevgisiyle başımı döndüren adam yoktu. sürekli işiyle ilgilenen biri vardı karşımda. bizim hayatımız onun işiyle şekilleniyordu. defalarca karşıma alıp konuştum. değişen hiç bir şey olmadı. sevgiliyken onun olmamı çok isterdi izin vermedim. evlendim onun oldum. bu defada isteksizliğinle karşılaştım. bu ilk günden beri böyle. sabrettim. sabrediyorummm. oysa bana o çok aşıktı.... öyle derdi... öyle hissettirirdi. eşim iş,aile ve arkadaş çevresinde çok sevilen sayılan ve değer gören biridir. onu herşeye rağmen herşeyine rağmen bir tek gülüşüne kıyamadığım için sevmeye devam edeceğim...