Oysa ki tek istediğim sevgindi...

monicc .!.:

dün annemi aradım. nasılsın bile demeden babamla ilgili 30 dakika şikayette bulundu. sonra benle kavga etti. eşinle konuşmayacam asla dedi ve ben aradığıma bin pişman oldum, sabaha kadar ağladım.

Genişletmek için tıkla...

sfii .!.:

eşin ile annenin arasında bir sorun yada tartışma yaşandımı

Genişletmek için tıkla...

dream5 .!.:

canım okurken gözyaşlarıma hakim olamadım. az çok aynı yaşlardayızdır diye tahmin etmeme rağmen yanımda olsan sarılır öperdim heralde. az çok benzer şeyler yaşamışız ama bizim annemiz hiç yanımızda değildi ablama da bana da hep mesafeliydi. maddi olarak çok yaptı ama sıcaklığını hiç hissetmedim. içimde yaradır yani. ama şimdi 2 çocuğum var Allaha şükür onları öyle bir sevgiyle büyütüyorum ki Allahtan bu duyguları yaşamayı Allah nasip etti diyorum. inşallah senin de güzel bi bebişin olur görmediğin sevgini onunla yaşarsın eşin ve çocuğunla çok mutlu bir hayat yaşamanı temenni ederim.

Genişletmek için tıkla...

monicc .!.:

Oysa ki tek istediğim sevgindi. Elbette annem beni seviyor, aklım almıyor bir annenin çocuğunu sevmeyebileceği. Hep annemi abimi severken gördüm tabi bende istedim beni sevsin, öpsün… Şöyle sıkı sıkı sarılmadı bana hiç. Gelinlikle evden ayrılırken bile… Ben kokusunu bilmem annemin. Hayatımda belki 20 kez öpüşmüşüzdür. Çok az değil mi? 32 yaşımdayım. Hiç gel kızım seveyim seni demedi. Hiç bana güzel kızım demedi. Televizyonda gördüğü her güzel kıza dedi, hatta bak bu kız senden güzel dedi. Hiç beni övmedi, başarımı takdir etmedi. Küçükken pekiyi aldığımda birgün sormuştum anneme. Benimle övünüyor musun? demiştim. Aman hep alıyorsun zaten demişti. Ama en acısı seni doğurmayı hiç istemedim demesiydi. Ama ben çok küçüktüm anne. Beni neden bu psikolojiyle büyüttün ki? Hep kendi sorunlarını anlatttın, babamı çekiştirdin. Hiç demedin yavrum iyi misin? Okul nasıl? Bu kadar sorun için küçük değil miydim sence anne? Ben ne anlardım kaynana derdinden, koca derdinden. Ha birde beni hiç istemediğinden. Seni zaten hiç istemedim ki diye başlardın. Aldırmak istedim doktor büyümüş dedi, düşürmek istedim olmadı, doğurdum halana vermek istedim sana baksın diye baban izin vermedi dedin. Bu çocuğa denir mi anne?

Büyüdüm çalışmaya başlayınca kıymetli oldum, hep naz kapris yaptın ufacık sebepten. Barışmak için pahallı hediyeler alırdım sana. O zaman gülerdin yüzüme. Bu para nelere kadirmiş, anne sevgisini satınaldım ben onla. Bazen aldığım takıları bile beğenmezdin. Altın alırdım sana hep yatırımın olsun diye. İlk paraya sıkıştığında onları sattın zaten. Sonra bak sattım onları dedin, kurtuldum der gibi. Olsun anne… Eşimi önceden çok seviyordun pahallı hediyeler alıyordu. Düğün yaklaşınca senden para çıkacak diye aranı soğuttun, dünürleri aramadın sormadın, ben yapayalnız kaldım. Ezildim ben senin yüzünden, insanlar neler neler dediler biliyor musun? Param yok dedin sana eşya almam dedin, evlendim ardından evini tadilat ettirdin. Olsun anne… Eşimlede küstürdün kendini, benlede. Hiç merak etmiyor musun beni anne? Kaç kere aradım açmadın teli. Kardeşlerime soruyorum sağlığını. Nasıl bir inattır bu? Ben sana ne yaptım? Sen kocandan o kadar kahır çektin, hiç merak etmiyor musun bu kız mutlu mu değil mi? Nasıl annelik bu? Hani yavrusu ağlayınca anne hissedermiş. Sen peki… O kadar çok ağlattın ki beni.. ben anladım, insanın yakını daha çok incitirmiş. Sen beni her ağlattığında kendi kendime söz verdim. Asla çocuğuma bunu yaşatmayacağım. Çünkü benim evladım bana bunları demesin, istemem. Yazık ona.

Oysa ben daha küçücükken hep seni izlerdim, hep beklerdim kardeşlerimi sevdikten sonra benide seveceksin diye. Yok sevmedin… Hep sordum sana ben evlatlık mıyım diye? O kadar soğuktun ki bana evet deseydin hemen inanırdım. Hatırlar mısın küçükken karanlık odalara saklanırdım, beklerdim yokluğumu fark etmeni. Ama hiç fark etmedin hep babam geldi, ben sen gel diye yapardım biliyor musun? Koltukta uyumuş taklidi yapardım. Beni kucağına alman için. Yok nerde… Olsun anne, senin canın sağolsun. Ama en çok hangi lafın beni incitti biliyor musun? Komşumuzun kızı vardı, o keşke benim çocuğum olsaydı demiştin. Ha birde senin yerine taş doğursaydım keşke demiştin. Ben ne yapmıştım bunu hak edecek. Birgün bir terbiyesizlik yapmadım, kötü söz söylemedim. Ablam sana ne hakaretler etti, seni evinden kovdu ama bak sen hergün ona gidiyorsun, o sana geliyor. Ben gelemiyorum babamın evine, annem gelmiyor benim evime. Eşim soruyor türlü bahaneler söylüyorum. Ah anne, babam için hep evimizin huzurunu bozdun, çok değer verdin, benim eşime değer vermemi yadırgadın. Ah anne ah, tek bilmek istediğim ben sana ne yaptı

canım ben de 31 yaşındayım.40 gün önce bebeğimi düşürdüm.20 haftalık hamileydim.senin yaşadıklarına çok benzer şeyler yaşadım.hamileliğimde bile.düşük yaptım o zaman bile demediği laf kalmadı.bebeğim düştü.2 haftadır küs bana.inat edip aramıyor.aradım tele çıkmıyor babam açıyor teli.benimle inatlaşıyor.ne yaşadığım ne düşündüğüm ne hissettiğim umrunda değil.eşimede neler neler yaptı.
çok canımı yakıyor.başka bir zaman daha uzun yazacağım canım.bu gün daha fazla ağlamak istemiyorum.ama sana tek söyleyeceğim onlar olmasa daha mutluyuz.sürekli eleştirilmek sürekli laf söylemesi canımı ciğerimi yakıyor.bana çocuğumun acısını yaşatmadı.

Genişletmek için tıkla...

monicc .!.:

Oysa ki tek istediğim sevgindi. Elbette annem beni seviyor, aklım almıyor bir annenin çocuğunu sevmeyebileceği. Hep annemi abimi severken gördüm tabi bende istedim beni sevsin, öpsün… Şöyle sıkı sıkı sarılmadı bana hiç. Gelinlikle evden ayrılırken bile… Ben kokusunu bilmem annemin. Hayatımda belki 20 kez öpüşmüşüzdür. Çok az değil mi? 32 yaşımdayım. Hiç gel kızım seveyim seni demedi. Hiç bana güzel kızım demedi. Televizyonda gördüğü her güzel kıza dedi, hatta bak bu kız senden güzel dedi. Hiç beni övmedi, başarımı takdir etmedi. Küçükken pekiyi aldığımda birgün sormuştum anneme. Benimle övünüyor musun? demiştim. Aman hep alıyorsun zaten demişti. Ama en acısı seni doğurmayı hiç istemedim demesiydi. Ama ben çok küçüktüm anne. Beni neden bu psikolojiyle büyüttün ki? Hep kendi sorunlarını anlatttın, babamı çekiştirdin. Hiç demedin yavrum iyi misin? Okul nasıl? Bu kadar sorun için küçük değil miydim sence anne? Ben ne anlardım kaynana derdinden, koca derdinden. Ha birde beni hiç istemediğinden. Seni zaten hiç istemedim ki diye başlardın. Aldırmak istedim doktor büyümüş dedi, düşürmek istedim olmadı, doğurdum halana vermek istedim sana baksın diye baban izin vermedi dedin. Bu çocuğa denir mi anne?

Büyüdüm çalışmaya başlayınca kıymetli oldum, hep naz kapris yaptın ufacık sebepten. Barışmak için pahallı hediyeler alırdım sana. O zaman gülerdin yüzüme. Bu para nelere kadirmiş, anne sevgisini satınaldım ben onla. Bazen aldığım takıları bile beğenmezdin. Altın alırdım sana hep yatırımın olsun diye. İlk paraya sıkıştığında onları sattın zaten. Sonra bak sattım onları dedin, kurtuldum der gibi. Olsun anne… Eşimi önceden çok seviyordun pahallı hediyeler alıyordu. Düğün yaklaşınca senden para çıkacak diye aranı soğuttun, dünürleri aramadın sormadın, ben yapayalnız kaldım. Ezildim ben senin yüzünden, insanlar neler neler dediler biliyor musun? Param yok dedin sana eşya almam dedin, evlendim ardından evini tadilat ettirdin. Olsun anne… Eşimlede küstürdün kendini, benlede. Hiç merak etmiyor musun beni anne? Kaç kere aradım açmadın teli. Kardeşlerime soruyorum sağlığını. Nasıl bir inattır bu? Ben sana ne yaptım? Sen kocandan o kadar kahır çektin, hiç merak etmiyor musun bu kız mutlu mu değil mi? Nasıl annelik bu? Hani yavrusu ağlayınca anne hissedermiş. Sen peki… O kadar çok ağlattın ki beni.. ben anladım, insanın yakını daha çok incitirmiş. Sen beni her ağlattığında kendi kendime söz verdim. Asla çocuğuma bunu yaşatmayacağım. Çünkü benim evladım bana bunları demesin, istemem. Yazık ona.

Oysa ben daha küçücükken hep seni izlerdim, hep beklerdim kardeşlerimi sevdikten sonra benide seveceksin diye. Yok sevmedin… Hep sordum sana ben evlatlık mıyım diye? O kadar soğuktun ki bana evet deseydin hemen inanırdım. Hatırlar mısın küçükken karanlık odalara saklanırdım, beklerdim yokluğumu fark etmeni. Ama hiç fark etmedin hep babam geldi, ben sen gel diye yapardım biliyor musun? Koltukta uyumuş taklidi yapardım. Beni kucağına alman için. Yok nerde… Olsun anne, senin canın sağolsun. Ama en çok hangi lafın beni incitti biliyor musun? Komşumuzun kızı vardı, o keşke benim çocuğum olsaydı demiştin. Ha birde senin yerine taş doğursaydım keşke demiştin. Ben ne yapmıştım bunu hak edecek. Birgün bir terbiyesizlik yapmadım, kötü söz söylemedim. Ablam sana ne hakaretler etti, seni evinden kovdu ama bak sen hergün ona gidiyorsun, o sana geliyor. Ben gelemiyorum babamın evine, annem gelmiyor benim evime. Eşim soruyor türlü bahaneler söylüyorum. Ah anne, babam için hep evimizin huzurunu bozdun, çok değer verdin, benim eşime değer vermemi yadırgadın. Ah anne ah, tek bilmek istediğim ben sana ne yaptım?

Genişletmek için tıkla...

kelebek8 .!.:

canım ben de 31 yaşındayım.40 gün önce bebeğimi düşürdüm.20 haftalık hamileydim.senin yaşadıklarına çok benzer şeyler yaşadım.hamileliğimde bile.düşük yaptım o zaman bile demediği laf kalmadı.bebeğim düştü.2 haftadır küs bana.inat edip aramıyor.aradım tele çıkmıyor babam açıyor teli.benimle inatlaşıyor.ne yaşadığım ne düşündüğüm ne hissettiğim umrunda değil.eşimede neler neler yaptı.
çok canımı yakıyor.başka bir zaman daha uzun yazacağım canım.bu gün daha fazla ağlamak istemiyorum.ama sana tek söyleyeceğim onlar olmasa daha mutluyuz.sürekli eleştirilmek sürekli laf söylemesi canımı ciğerimi yakıyor.bana çocuğumun acısını yaşatmadı.

Genişletmek için tıkla...

monicc .!.:

geçmiş olsun. çok üzüldüm bebeğin için. bizim gibi anne sevgisini az tadanlar bebeklerine, o eksik duygularını yaşatmak için yanıp tutuşuyor. inşallah Allah çocuğunun acısını sana unutturur, sağlıklı bir bebeğin olur. bebek acısının üzerine annenin yaptığı inanılır gibi değil. çok insafsızca. gerçekten annelik duygularını bilmiyor ki sizin anaç duygularınızı hiçe sayıp sizi daha çok üzüyor. ben şu an annemle konuşmuyorum. canım hiçte konuşmak istemiyor. dünya malını benden kıymetli bildi. bildiği gibi yaşasın.

lütfen ağlama, kabullen. ben artık alışmaya başladım, eskisi kadar üzülmüyorum ağlamıyorum.

Genişletmek için tıkla...

kelebek8 .!.:

canım teşekkür ederim.sende biliyorsun o anne nasıl bir anne.terapi alıyorum bebeğimi kaybettiğim için.(bu benim tercihimdi doğumdan çıkıp psikologta terapiye başladım) terapilere tek konuştuğum konu annem ve bana yaptıkları.bebeğimin acısını bastırdı bana yaptıklarıyla.
bu gün sabah aradı yemeğe davet etti.gitti bizde eşimle.kendisi haklıymış gibi surat astı bende hiçbirşey yokmuş gibi davrandım.ama biliyorum o iğneleri benim canımı hala yakmaya devam edecek.orada çok güçlü durdum eve geldim saatlerce ağladım.şimdi balon gibi gözlerle oturuyorum.
suçumuz neydi bilmem.neden bana bunu yapıyor bilmiyorum.ama ezebildiği herkese böyle davranıyor.babama bile.babam da ona tavizler veriyor.
senin annen babanı çekiştiriyorda acaba kadınlık görevlerini yerine getiriyormu eşine karşı.azıcık güleryüz gösteriyor mu.bende yıllarca babamı suçladım hep.o haksız sandım.şimdi nasıl körmüşüm diyorum.

Genişletmek için tıkla...

monicc .!.:

anneniz çok gaddarmış, benimkide az değil. 3 ay konuşmamıştık, ilk görüşmemizde surat asmıştı. neyse canım sen artık anneni çıkar aklından. tamam çok eziyet etti, seni üzdü ve hala üzüyor demek ki uzaklaşmak lazım. psikolojin çok bozulmuş senin. bence biraz iyi olana kadar annenle görüşme. telefonla konuş en fazla. onun sana faydası yok, seni teselli etmiyor, yarana tuz basıyor. kendinle ilgilen biraz, şımart kendini. eşinde üzülüyordur, onuda asık suratlı annenle muhatap olmak zorunda bırakma.

ah canım bende dün çok ağladım. şuan işteyim ve gözlerim şiş. her zaman ki yalanımı söylüyorum, gece başım çok ağırdı uyuyamadım. yerlerse ..
benim kafaya taktığım sorunlardan biride, ben çok eziliyorum eşimin karşısında. ailemin beni bu kadar dışlaması sonucu kendimi sahipsiz hissediyorum. tam aksine eşimin ailesi de çok ilgili. bu kadar uçlarda olunca taraflar ben eşimin ailesini görmeye katlanamıyorum. onları çok kıskanıyorum eşim çok iyi biri, aileme kızgın ve bu kızgınlığı yüzünden en küçük bir mesele sorun oluyor. ikimizde biliyoruz nedenini. bazen ailemide eşimide terk edesim geliyor. eşimi çok seviyorum ama gururumdan yüzüne bakamıyorum. tamam benim suçum yok ama ona bunları yaşattığım için çok üzülüyorum, daha fazla yaşamaması için onu terk etmek istiyorum.

Genişletmek için tıkla...