Özel Arabul Şiirleri

YAPI USTASI

Eski bir yapı ustasıyım ben
Teknem sıvama güneş
Yeni bir gökyüzü kurdum bu kente
Taştan ağızlarıyla
Genç dağlara benzer çatılar

Gözkapaklarım düştü
Yapraklar gibi gözkapaklarım
Duvarların soluğunda
Öyle yoruldum ki
Kalın ağaçlar gibi ağır
Kumla karışmış gövdemi
Bıraktım ortasına
Kıyıları salkım salkım kök içinde
Sanki ırmak bu caddeler
Taşır dağınık düşleri

Yaşlı bir köprü yüreğim
Kuşlar geceler yalnızlığımda
Aydınlık kuşlar
Uzaktan gelmiş
Zaman sonsuz birikim
Onların ayaklarında

Eski bir yapı ustasıyım ben
Teknem sıvama güneş
Yine de yerleşmiş değilim
Bir tuğla gibi hiçbir konuta[/B]

ÇAPRAZ

Biliyorum dedim, baktım, baktınız
Zaman hiç geçmez mi
Sordum, sorguladınız
Camlara yapışmış çiçek ölüleri
Yüzleriniz
Sokaklar boydanboya
Adresimi sildiniz

Beklemek böyle bir şey
Islıkla bir korkuyu geri çevirmek
Ucu keskin bıçakla
Bir bulutu kesmek
Duman gibiydi, kadın gibiydi bulut
Gölün üstüne dağıldı
Yarasında koyu bir gece
Ağdı suya
Üstüne fotoğraflar çektiniz
Unutulmus kadınlarin dalgın ve agırdır
Anıları
Sevmeyi bilseydiniz

Define avcısıydım
Bundan önceleri
Haritasız dedektörsüz
Pusulam yosun tutmus
Ağaç gövdesi..

Gizli dehlizlerden geçmek kolay
Toprak kökleri
Bir geyik çalımıyla biçmişim
Kendim soymuşum gizlerini
En büyük aşk orda gömülü
Toprağı elemişim
Bedelini ödeyemezsiniz
Üste bir ömür sürdüm
Ödüllü bir yalnızlık benimkisi

Var varanın
Git gidenin
Bir rüyayi getirenin
Nereye kadardır becerisi
Aralıktan rüzgar giriyor
Ya tam açın
Ya kapatın artık pencerenizi

Özel Arabul