Özlem'in Özlem'i

ozlemilker .!.:

benim hikayem daha yeni başladı bebeğimi kollarıma alacağım güne kadar uzanacak inşallah:)))) :Saruboceq:
4 yılllık evliyim 1,5 yıl önce 3 aylık bebeğimi kaybettim kürtaj olmak zorunda kaldım bebeğim ben istemeden bende gitmişti annesini bırakmıştı, o gece yatağa onsuz girmenin acısını hep yaşadım ve o günden sonra sorunlar peşimi bırakmadı ,aslında hepsi belkide benden kaynaklanıyordu çok üzüldüm çok yıprandım ve yıprattım kendimi hem kendimi hem eşimi... ha oldu ha olacak diye zaman geçti ... ne duyarsak yer içer , ne duyarsak yapar olduk... aşılama diye bir şey duydum önce arkadaşlardan onlarda anlattı mantıklı geldi eee sonuçta şansım çoktu 1 kere hamile kalan 1000 kere kalırdı hep öyle dediler çünkü ama olmadı olamadı aşılama bize uymadı... çok dr gezdim hepsi bir sorun yok herşey normal dediler , derken biri pko olduğumu söyledi nedir nasıldır araştırdık tabi ve hata bendeydi yani bana göre derken eşimin sonuçlarının da pek iç açmadığını gördük ama aslında dr lar tekrar doğal yoldan kalabilirsiniz dedler ama 17 ay geçti hala yok... 2. aşılama için start verdik çok yumurtam geliştiği için iptal oldu ve üstünden 9 ay geçti tedaviye başlamaya karar verdim ancak toparlanabilmiştim çünkü... derken mayaya gittik herkes güleryüzlü gayet iyiydi birden ısındık tabi... o ara eşimden izin istedim ve lavaboya gittim gözlerimden süzülen yaşlara hakim olamadım ben ben bu hale mi gelecektim hani filmlerde herkes o gün hamile kalıyordu yooooook öyle değilmiş işin aslı yani en azından bize göre öyle değilmiş... çıktım ama gözlerim kızarmıştı tabi eşim sordu ne oldu diye bende birşey yok merak etme diye onu telkin ettim... çünkü ben buraya bebeğimi almaya gelmiştim ve ne olursa olsun başarmak için başlamak gerekti o heyecanla içeri aldılar bizi .. osman bey çok ama çok şeker bir insan işini ciddiye alan,neşeli ve güven veren biriydi bizim için ve tabi sizde sorun yok işiniz kolay dediği an dünyanın en mutlu insanı bendim tabi ama herşey allahımın izniyle olacak inşallah... neyse adetin 21. günü lucrine başladım ama bşlaması gereken adetim başlamdı beni sardı yine bir düşünce dr gittim nurtopu gibi 3 tane kist oluştuğunu söylediler dünya başıma yıkıldı benim hiç kistim olmamıştı bu zamana kadar... almak durumunda kalabiliriz aspire yaparız hiç canın yanmaz dediler ama benim dünyaö karardı istemiyorum kalsın dedim onlarda küçülürse gerek kalmaz zaten dediler... neyse adete benzemeyen bir lekelenmem oldu 4 gün sürdü ve tekrar gittim dra tabi bu arada kstler için neler yedim içtim aklınıza dahi gelmez:)
ama neyse küçültmeyi başarmıştım ve tedaviye başladık bugün iğnelerin 9. günü yarın yine kontrolüm var ve ben yine heyecanlıyım ... sizden bol bol dua etmenizi istiyorum hepimiz buyolun yolcusuyuz ve son istasyonda ineceğiz inşallah...
teyzoşları yarın bebeğim için kontrole gidiyorum şimdi hepsi benimle yumişlerim bebişlerim ne olur bana dua edin ne olurrrrrrrr.....:CüvCüv:
özlemin özlemi gerçek olsun deyin ne olur....a.s.

Genişletmek için tıkla...

ozlemilker .!.:

evetttttttttttt dün büyük gündü.... eşimde bende sabaha kadar uyuyamadık tabi :))) eee o kadar zamanın birikmişliği var üstümüzde kolay değil bizler için ya olmadıysa korkusu sarıyor her ne yaparsak yapalım.. ama korkunun da ecele faydası yok tabi:) eşimin işten beni aramasını ve hadi hazırlan demesini bekliyorum o sırada başım çok kötü döndü son 1-2 gündür oluyordu ama hep bahanem vardı asla bebişten olamazdı :)) bende azcık uzanayım ben seni ararım dedim ama dayanmak ne mümkün hazırlandım aradım...
bizim bulunduğumuz ilçede kan testi yapılmıyor o nedenle il merkezine gitmemiz gerekiyor eee yol yaklaşık 1 saat sürüyor varın gerisini siz düşünün yani o zaman geçmek bilmiyor... derken hastanenin önünde durduk kan testi için ödememizi yapıp laboratuvara indik ama ne heyecan ... sonra 1 saat sonra belli olur dediler ama o 1 saat geçiyor mu tabiki hayırrrrrrrrrrrr... heyecan dorukta ne yapacağımızı bilmez şekilde dolaşıyoruz ama eşimde bende konuşamıyoruz :)
derken zaman gelip çatıyor ve meraklı bekleyişim sürüyor ben arabada beklerken dualar ediyorum ama içimde kıpır kıpır nedense derken eşim elinde kağıtla,gözünde yaşlarla cama tıklayıp sonunda başardıkkkkkkkkkkkkkk diye bağırıyor ve gözyaşının sel olduğu anı yaşıyoruz...
derken kk da candostum olan ve yaklaşık 1 yılı aşkın bir zamandır görüştüğüm kardeşlerimi arayıp sadece olduuuu diye ağlayabiliyorum ve tabi benim canlarımda benimle ağlıyor işte o an kk nın ne kadar güzel dostluklar kurduğunu fark ediyorum eğer kk olmasaydı ben bu canlarla nasıl tanışırdım:)))
bu bölümdede bu konuyu açmamla sizlerle tanıştım hepinize çok teşekkür ederim allah hepinizden razı olsun, rabbim bir an önce göbüşlerinizi doldursun inşallah...
dualarım sizinle ne olur sizde bana edin :)))opuyorumnanaktan

Genişletmek için tıkla...