- Konu Sahibi possibleornot
- #1
Herkese merhaba
Çok detay vermeden anlatmaya çalışacağım. İfşa olmak istemiyorum
Ben 1 yıla yakın bir süredir bir firmada çalışıyorum. Ve maalesef ki dışarıdan gözüktüğü gibi çıkmadı. Öncelikle kurumsallıktan çok uzak bir firma. Amir herkese bağırıp, posta koyabiliyor öyle diyeyim. Müdür ise kadın ve öfke kontrolü maalesef yok. Bu süre zarfında 4-5 kez dolapları tekmelediğini, telefonu fırlattığını, sandalyenin havada uçuştuğunu gördüm. Ve bunlar benim yapıma çok ters olan durumlar. Öfke kontrolü olmayan biri tedavi olsun, bunu ben görmek zorunda değilim.
Patronumuz ise böyle durumları ya görmüyor ya da tepki vermiyor. Ayrıca müdür ve amir insanların arkasından çok konuşuyor, muhtemelen benim arkamdan da söyleniyorlar.
Bir de anlaştığımız gibi ilerlemedi süreç. İşten ayrılanlar oldu onların işi de bana kaldı. Şöyle diyeyim başlangıçta 3 kişi yaptığımız işi şuan tek başıma yürütüyorum. Daha doğrusu yarım yamalak ancak tamamlayabiliyorum.
Birkaç kez memnuniyetsizliğimi dile getirdim ve sadece sabır dediler. Bu bir süreç dediler ama çözüme ulaştığı yok maalesef.
Birim değiştirdim , bu kez hem eski birimimi hem de yeni birimimi yürütmek zorunda bırakıldım. İşler saçma sapan bir hal almaya başladı.
Şuan işe en ihtiyaç duyduğum dönemdeyim, yakında evleniyorum. Dolayısıyla elim kolum bağlı şuan çıkamıyorum da. Asla çözüm odaklı insanlar değiller. Çözülecek değil. Yüz göz olmakta istemiyorum çözülemeyeceğini bile bile.
Allah evlenene yardım edermiş, sadece bir çıkış kapısı bekliyorum. Bugün saatleri, dakikaları saydım. Eve gidebilmek için..
O kadar doldum ki rahatlamak içimi dökmek için buraya yazdım. Okuduğunuz İçin teşekkür ederim
Çok detay vermeden anlatmaya çalışacağım. İfşa olmak istemiyorum
Ben 1 yıla yakın bir süredir bir firmada çalışıyorum. Ve maalesef ki dışarıdan gözüktüğü gibi çıkmadı. Öncelikle kurumsallıktan çok uzak bir firma. Amir herkese bağırıp, posta koyabiliyor öyle diyeyim. Müdür ise kadın ve öfke kontrolü maalesef yok. Bu süre zarfında 4-5 kez dolapları tekmelediğini, telefonu fırlattığını, sandalyenin havada uçuştuğunu gördüm. Ve bunlar benim yapıma çok ters olan durumlar. Öfke kontrolü olmayan biri tedavi olsun, bunu ben görmek zorunda değilim.
Patronumuz ise böyle durumları ya görmüyor ya da tepki vermiyor. Ayrıca müdür ve amir insanların arkasından çok konuşuyor, muhtemelen benim arkamdan da söyleniyorlar.
Bir de anlaştığımız gibi ilerlemedi süreç. İşten ayrılanlar oldu onların işi de bana kaldı. Şöyle diyeyim başlangıçta 3 kişi yaptığımız işi şuan tek başıma yürütüyorum. Daha doğrusu yarım yamalak ancak tamamlayabiliyorum.
Birkaç kez memnuniyetsizliğimi dile getirdim ve sadece sabır dediler. Bu bir süreç dediler ama çözüme ulaştığı yok maalesef.
Birim değiştirdim , bu kez hem eski birimimi hem de yeni birimimi yürütmek zorunda bırakıldım. İşler saçma sapan bir hal almaya başladı.
Şuan işe en ihtiyaç duyduğum dönemdeyim, yakında evleniyorum. Dolayısıyla elim kolum bağlı şuan çıkamıyorum da. Asla çözüm odaklı insanlar değiller. Çözülecek değil. Yüz göz olmakta istemiyorum çözülemeyeceğini bile bile.
Allah evlenene yardım edermiş, sadece bir çıkış kapısı bekliyorum. Bugün saatleri, dakikaları saydım. Eve gidebilmek için..
O kadar doldum ki rahatlamak içimi dökmek için buraya yazdım. Okuduğunuz İçin teşekkür ederim
