- 9 Temmuz 2017
- 260
- 141
- 33
- 35
- Konu Sahibi beutyandbeast
-
- #1
1 yılı geçkin bir süredir özel bir şirkette çalışıyorum. Öncesinde evden çevirmenlik yapıyordum. Yani bu ilk iş deneyimim diyebilirim.
İlk iş görüşmesinden sonra patronum beni tekrar çağırdığında işe alındığımı ve neden alındığımı anlattı. Yurtdışı şubede ki genel müdür ciddi sağlık problemi nedeniyle işten ayrılmak istemiş, benim patronumda yalvar yakar, home office çalış bir süre ama bana senin gibi birini yetiştirmeden lütfen ayrılma, ben sana sıfır deneyimsiz ama dil bilen birini bulacağım lütfen onu eğit demiş. Kadında kabul etmiş.
Direk o kadınla çalışarak başladım işe. Tabi o yurtdışında ben burada, sadece whatsapp, telefon ve skype dan iletişim kuruyoruz ve akşama kadar sürekli böyle çalışıyoruz. Bana ilmek ilmek bir çok şey öğretti. Çok üzdü çok üstüme geldi çok bunalttı baskıladı, ama aslında bakınca kilometrelerce öteden çok şeyde öğretti.
1 yıl geçti, kadınla beraber yaptığımız işlerin volumu 5e katladı, süper ekip olduk bu sürede(iş açısından) , ayrıca her 3 ayda bir güzel zamlar aldım. 200 kişilik çalışanı olan şirkette patronuma en yakın yerde oturuyorum ve çoğu şeyi bana da sorarak yapıyor, en ciddi işleri bana veriyor ve 1 yıllık eleman olmama rağmen yanıma asistan aldı.
Ama sorunum şu; o kadar çok yoruldum ki o kadar çok.. Kadın evet emek verdi bana. Hala da vermeye devam ediyor. (home office rahatlığı varken çıkma gereği duyduğunu da sanmıyorum). Ama çok gergin, çok takıntılı.
Kendisi hangi saat olursa olsun aklına bişey takıldıysa aramaktan çekinmiyor, akşamın 10unda 'ya sen şunu yapmışmıydın' diye arıyor.
Bazen bir yanlışlık yaptıysam işte akşama kadar söyleniyor, bi yandan skype'dan bi yandan whatsapp tan yazıyor hırsını alamıyor bide arayıp azarlıyor. tek bir ufak yanlışlık için günlerce her iş için burnumdan getiriyor. Hatta eve geliyorum çıktığımı da biliyor, yine arayıp devam ediyor. 'neden yaptın neden yaptın ne düşündünde yaptın ' diyorumki 'çok özür dilerim atlamışım dalgınlığıma gelmiş haklısınız' yada 'şöyle şöyle düşünmüştüm, bilemedim böyle olacağını çok pardon ' , 'sen düşünme lütfen ' diye üstüme geliyor. Cidden bazen çığlık atarak küfrederek bu kadına bağırmak masamı da ters çevirip koşup gitmek istiyorum ofiisten o kadar çok bunalıyorum.
Bu aralar yine en gergin ve herşeyden huylu zamanlarını yaşıyor . dün beni gün boyunca tam 22 kez aradı !! akşam eve geldiğimde de aramaya devam etti ama açmadım. Ertesi gün de sinemadaydım kusura bakmayın dedm. (sanmayınki böyle yaptıkça yaptıkça düzelir, düzelmiyor)
Ya tüm bunlar normal mi? Hepiniz patronunuzdan üssünüzden bu kadar çok bunalıyor musunuz? nasıl sabrediyorsunuz?
İlk iş görüşmesinden sonra patronum beni tekrar çağırdığında işe alındığımı ve neden alındığımı anlattı. Yurtdışı şubede ki genel müdür ciddi sağlık problemi nedeniyle işten ayrılmak istemiş, benim patronumda yalvar yakar, home office çalış bir süre ama bana senin gibi birini yetiştirmeden lütfen ayrılma, ben sana sıfır deneyimsiz ama dil bilen birini bulacağım lütfen onu eğit demiş. Kadında kabul etmiş.
Direk o kadınla çalışarak başladım işe. Tabi o yurtdışında ben burada, sadece whatsapp, telefon ve skype dan iletişim kuruyoruz ve akşama kadar sürekli böyle çalışıyoruz. Bana ilmek ilmek bir çok şey öğretti. Çok üzdü çok üstüme geldi çok bunalttı baskıladı, ama aslında bakınca kilometrelerce öteden çok şeyde öğretti.
1 yıl geçti, kadınla beraber yaptığımız işlerin volumu 5e katladı, süper ekip olduk bu sürede(iş açısından) , ayrıca her 3 ayda bir güzel zamlar aldım. 200 kişilik çalışanı olan şirkette patronuma en yakın yerde oturuyorum ve çoğu şeyi bana da sorarak yapıyor, en ciddi işleri bana veriyor ve 1 yıllık eleman olmama rağmen yanıma asistan aldı.
Ama sorunum şu; o kadar çok yoruldum ki o kadar çok.. Kadın evet emek verdi bana. Hala da vermeye devam ediyor. (home office rahatlığı varken çıkma gereği duyduğunu da sanmıyorum). Ama çok gergin, çok takıntılı.
Kendisi hangi saat olursa olsun aklına bişey takıldıysa aramaktan çekinmiyor, akşamın 10unda 'ya sen şunu yapmışmıydın' diye arıyor.
Bazen bir yanlışlık yaptıysam işte akşama kadar söyleniyor, bi yandan skype'dan bi yandan whatsapp tan yazıyor hırsını alamıyor bide arayıp azarlıyor. tek bir ufak yanlışlık için günlerce her iş için burnumdan getiriyor. Hatta eve geliyorum çıktığımı da biliyor, yine arayıp devam ediyor. 'neden yaptın neden yaptın ne düşündünde yaptın ' diyorumki 'çok özür dilerim atlamışım dalgınlığıma gelmiş haklısınız' yada 'şöyle şöyle düşünmüştüm, bilemedim böyle olacağını çok pardon ' , 'sen düşünme lütfen ' diye üstüme geliyor. Cidden bazen çığlık atarak küfrederek bu kadına bağırmak masamı da ters çevirip koşup gitmek istiyorum ofiisten o kadar çok bunalıyorum.
Bu aralar yine en gergin ve herşeyden huylu zamanlarını yaşıyor . dün beni gün boyunca tam 22 kez aradı !! akşam eve geldiğimde de aramaya devam etti ama açmadım. Ertesi gün de sinemadaydım kusura bakmayın dedm. (sanmayınki böyle yaptıkça yaptıkça düzelir, düzelmiyor)
Ya tüm bunlar normal mi? Hepiniz patronunuzdan üssünüzden bu kadar çok bunalıyor musunuz? nasıl sabrediyorsunuz?