- 11 Eylül 2025
- 16
- 7
- 1
- 37
- Konu Sahibi biseylerbiseyler
-
- #21
Devlet hastanelerinin psikologlarıni beğenmiyorum gibi düşünmeyin ama personel yetersizliği hasta sayısının çokluğu maalesef ki saglikli bi danışmanlık olacak kadar süre olmuyor daha oncesinden özel klinik psikologdan destek aldıgım için tatmin etmeyeceği düşüncesi ucindeyimMaddi durumun psikolog için Uygun değil demişsin e devletten bakabilirsin ücretsiz psikolog terapi veren doktorlar var
Deniyorum umarım başarılı olabilirimBazı insanlar kendilerini övmeye bayılırlar. Gerçekten ovunulecek işler yapanların böyle şeylere ihtiyacı yok. Kimbilir kendisiyle övünerek hangi eksikliklerini kapatmaya, ilgi açlığıni bu şekilde karşılamaya çalışıyor. Herkesin yolu, sınavı farklı. Onunuze bakmaya çalışıp kendinize odaklanın. Karamsarligi biraktiginizda sizin de önünüze çok güzel fırsatlar çıkacaktır.
Onlarla yatıp onlarla kalkma degil ama önceden hoc var olmayan şey bugün varsa yarın o duruma gelir miyim diye dusunduruyorKıskançlık çok normal bı duygu ama abartilmadigi sürece.her insanda istemsizce olabilir bu kötü bişey değil.tabi o kişileri kafaya takip onlarla yatıp onlarla kalkıyorsunuz işte o zaman durum farklı.bende kıskançlık yaptığım zamanlar yaşıyorum.sonra aman boşver ve kim bilir onun da ne sıkıntıları var yada herkesin hayatı farklı sen kendi hayatına odaklan diyorum.
Storylerini bakıyormuş gibi tıklayıp geçiyorum kıskanmamak adına ama birebir görüşmelerde kendilerinden hayat şartlarından söz ettiklerinde o kıskanma hissine mani olamiyorumGayet insanca bir durum. Çok kötü etkileniyorsanız kıskandığınız arkadaşlarınızla görüşmeyin.
Niye tıklıyorsun ki. Bence sosyal medyadan uzak durman lazım. En büyük sebebi sosyal medya. Bi de nerede ne konuşacağını bilneyen arkadaslarStorylerini bakıyormuş gibi tıklayıp geçiyorum kıskanmamak adına ama birebir görüşmelerde kendilerinden hayat şartlarından söz ettiklerinde o kıskanma hissine mani olamiyorum
Yıllarca savaştım bu hisle çok iyi tanıyorum onuGünaydın kızlar
Bu konuyu kimseyle paylaşamıyorum malum paylasilamaz gibi de görüyorum aslinda psikolog destegi alınması üzerine çalışılması gereken bir konu olarak görüyorum ama suan bütçem buna hiç ama hiç müsait değil
Internette popcastlara YouTube de psikologların videolarına falan bakıyorum konuyla ilgili ama bunlarda genel olarak ikili iliski sevgili eş kıskançlıkları gösteriliyor benim konum daha bireysel
Önceden hiç böyle biri degilmiydim yoksa kendi içimde kıskançlığımı mi bastırıyordum bilemiyorum ama ciddi ciddi onceden kıskançlığım yok gibi hatirliyorum hatta böyle hayatımdaki insanların yaşadığı güzel şeylerde en az onlar kadar mutlu olup heyecanlanan kendimden çok onlar için mutlu olan biriydim.
İlk kıskançlık hissettigim durumları şöyle hissettim diyebilirim işimi seven biri değildim ama işinde çok mutsuz biride değildim ta ki yakin bi arkadaşım iş anlamında yükselip ha bire her ortamda yoğunluğundan yaptıklarından hedeflerinden söz edinceye kadar iki kelimesinin biri ne kadar yoğun olduğuyla işlerinin ne kadar önemli olduğuyla ne kadar önemli insanlarla muhattap olduğuyla ilgiliydi ne zaman ortak bi program yapacak olsak hep ona göre kendimizi ayarlamak zorundaydık çünkü onun işleri daha önemliydi bizim ona göre esneklik sağlamamız daha kolaydı yada yapılan plan onun yüzünden bozulunca yine aynı şekilde ona göre ayarlanır
Zamanla kendi işimi daha sevmemeye değersiz hissetmeye beraberinde benim işim de önemsiz ben de önemsizim psikolojisine kapıldım...
Yani aldığım maaş sabit muhattap oldugum insanlar belli görünürde ne uzar ne kısalığı hesabı dümdüz bi yaşantı
Zamanla bu kıskanma dürtüsü başka kişilere doğru kaymaya başladı mesela arkadasimin beraber çalıştığı kişi yönetim kadrosuna geldi arkadaşlarıma da olumlu etkisi oldu olmayada devam edecek gibi duruyor düşünüyorum ben iş konusunda takdir edilen biri olsamda yerimde sayıyorum
Bu tarz şeyleri düşündükçe icime öküz oturuyor da kalkmiyor gibi hissediyorum
Mesela ben güç bela okuyabilmiş bulundugum pozisyona gelmis kendi hayatımı kurmuş gibiyim cevremdeki insanlara bakıyorum hayatları ışıl ışıl cıvıl cıvıl gibi
Hiçkimsenin hayatınin dısardan göründüğü gibi olmadiginında farkindayim ama bu kıskançlık duygusuna üstümden atamıyorum
Ve bu dusuncelerim hislerim icinde kendimden utanıyorum bu histen rahatsızlik duyuyorum ama ne yaparım nasıl bu konuda hislerimi donusturebilirim bilmiyorum lütfen bu konuda varsa bildiğiniz yayınlar videolar yada fikirler benimle paylaşırsanız çok sevinirim
Gelmezsiniz korkmayın.kiskanclik yapıyorum diyorsunuz demekki farkındasiniz.cogu insan bunu kabul etmez.Onlarla yatıp onlarla kalkma degil ama önceden hoc var olmayan şey bugün varsa yarın o duruma gelir miyim diye dusunduruyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?