merhaba canım,bizimde hem eşimde hem de bende sorun vardı.bende endometriosis vardı eşimin ileri hızlı sperm sayısı yeterli değildi.aslında bir kez doğa lyoldan hamile kaldım ama olmadı.doktorların dediğine göre bozulmuş sperm döllenmiş ve iyiki de gelişmemiş...sonra bir aşılama deneyimimz oldu ve bu süreçte eşimin ileir hızlı sayısı %10 a ulaştı.zaten sperm sayısı ve morfoloji sorunumz yoktu.aşılama tutmatyınca doktorlar bir sene daha doğal yoldan olur bekleyin dediler ama ben beklemek istemedim artık.yaşım 26 olmuştu,eşimin 29..zaman geçiyordu ve artık anne olmayı çok istiyordum.zorda olsa eşimi ikna ettim ve
tüp bebek tedavisine başladık.ilk denememizde hamile kaldım ve şimdi anneyim..
eşimle bugüne kadar hem varlıkta hem yoklukta herşeyimizi paylaştık,Allah bize bu sorunuda paylaşmayı uygun gördü..iyiki de öyle olmuş,bilinç altında da olsa suçlanacak bir taraf yoktu ortada..aslında biraz daha beklesek doğal yoldan da olabilecekti belki ama hayatta tek istediğim şey bir bebekti ve beklemimin anlamı yoktu.çünkü psikolojim bozuluyordu artık.hamile arkadaşlarımla görüşmemeye,çocuğu olan arkadaşlarımı sevmemeye başlamıştım.durduk yere kıskançlıklar yapıp onları da kendimid e yıpratıyordum..üstelik bu durumumu kabullenmeyip hala biz çocuk istemiyoruz,böyle mutluyuz,iki-üç sene daha bekleriz gibi yalanlara kendimi ve çevremi kandırıyordum...hastalıklı bir hal almıştım yani..ama bu durmunu fark etmek önemli tabii.ben fark ettim ve ha doğal ha tüp bebek dedim..sonuçta ikiside bizim yavrumuzdu.
ayy ne uzun yazmışım ya,içimi dökmüşüm valla..dualarım anne olmak isteyen herkesle,Allah hepinize sağlıklı ve sıhatli yavrular versin İnşallah..tez zamanda..AMİN.
