• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Peki ya Duygularımızı Ve Hormonlarımızı Ne Yapalım?

Konuda belirtmeyi unutmusum soyke soyleyeyim ciddi boyutta dogu bolgesindeyim herkesin genel olarak ilk atama geri yani herkesin ilk tayin seceneginde gittigi bir yer oldugu icin cevremde şöyle ayni dili konusabilecegim dusuncesj dusunceme yakin arkadaslik kuracagim ibsan sayisi bile o kadar az ki

Yasitlarim cok az var olanlarda wvli onlarin ortsmina katiljnca gorunmez gibi oluyorsunuz konustuklari seyler heo es eş ailedi xocuklar ev vs bazen sizin orda oldugunuzu onlar bile gormuyorlar sanki
Himm o zaman yapacağınız şey kendinize odaklanmak. Şöyle düşünün evlenince öncelikler değişiyor siz bunu düşünerek yapmak istedikleriniz yapın. Mesela online kurslara katılın. Ya da ne bileyim dil öğrenmek için özel ders alın. Ne işe yarar demeyin, kısmetin nereden geleceği belli olmaz. Bir de bol bol hayal kurun. 😌
 
Aynı durumdayız bende 33 'üm ama bunun inan sandığın gibi görsellikle, güzellikle ilgisi yok "-çok güzelim" gibi bir iddiam yok ama az çok giderim var işte her daim erkeklerin ilgisini çeken, beğenilen biri olmuşumdur ama bana da nasip olmadı.. Peşimden koşan kime şans versem niyeti sadece yatmaktı.. 2 gün önce bir astsubay evine davet etti gitmedim "-sen bu kafayla aşkı zor bulursun" dedi bende "-aşkı ilk buluşmada eve davet eden bir adamın evinde bulacaksam ben almayayım" dedim oda öyle bitti. Yalnızlığa, toplumun aşağılamalarına herşeye alıştım da anne olamayacağım fikrine alışamadım, sadece anne olamayacağım için üzülüyorum..
 
yanlış anlamayın ama yaş 34 ise bu zamana kadar kimse ile flört dahi etmemiş olmak bana biraz garip geliyor.

İnsanlara karşı çok mu kapalısınız ?

Ya kendi dünyasında çok yaşayan birisiniz ya sosyal çevreniz yok.

Hangisi ?
 
Aynı durumdayız bende 33 'üm ama bunun inan sandığın gibi görsellikle, güzellikle ilgisi yok "-çok güzelim" gibi bir iddiam yok ama az çok giderim var işte her daim erkeklerin ilgisini çeken, beğenilen biri olmuşumdur ama bana da nasip olmadı.. Peşimden koşan kime şans versem niyeti sadece yatmaktı.. 2 gün önce bir astsubay evine davet etti gitmedim "-sen bu kafayla aşkı zor bulursun" dedi bende "-aşkı ilk buluşmada eve davet eden bir adamın evinde bulacaksam ben almayayım" dedim oda öyle bitti. Yalnızlığa, toplumun aşağılamalarına herşeye alıştım da anne olamayacağım fikrine alışamadım, sadece anne olamayacağım için üzülüyorum..
Bende sizi öyle iyi anliyotum ki ama inanin yaklasimi kotu bile olsa birinin sizinlr ilgileniyor olmadi var oldugunuz hissini veriyir evet cidden uzucu ama uzunca bir zamandir sanki ben yok gibiyim

Ben cevremde iki satır muhabbet edecek kimseyi bile bulamiyorum bazen nette takiliyotum chat falan yaoayim diye hepsi ya evli ya ayri oldugunu yalanini soyleyen evli insanlar anlayacaginiz sanalda bile sadece arkadaslik sohbet muhabbet edebilecegim kimseyj bulamiyorum

Annelik duygusuna gelince eskiden hic böyle bi istegim yoktu ve hayatjndada kimse olmayinca sevinirdim en axindan anne olamayacahim diye uzulmem diye simdi cevrede arkadaslarimin cocuklarino falan gorunce icim burkuluyor
 
yanlış anlamayın ama yaş 34 ise bu zamana kadar kimse ile flört dahi etmemiş olmak bana biraz garip geliyor.

İnsanlara karşı çok mu kapalısınız ?

Ya kendi dünyasında çok yaşayan birisiniz ya sosyal çevreniz yok.

Hangisi ?
Şöyle söyleyeyim 17-18 yadina kadar cok icine kapanik bir yapım vardi sonrasindada cekingendim sanki biri bana ilgi falan gostrince karsilik versem alay edecekmis gibi yada heo bu bulundugum ortamlarda laf soz olacakmisim gibi bide cekingenliginden hic adım atamadim jarsi tarafin ilgisine nasil karsilik verilir bilemedim.

Zaten 25 yasindan sonra bu ilgj alakaylada hic karsilasmadim sayilir
 
Himm o zaman yapacağınız şey kendinize odaklanmak. Şöyle düşünün evlenince öncelikler değişiyor siz bunu düşünerek yapmak istedikleriniz yapın. Mesela online kurslara katılın. Ya da ne bileyim dil öğrenmek için özel ders alın. Ne işe yarar demeyin, kısmetin nereden geleceği belli olmaz. Bir de bol bol hayal kurun. 😌
Online kurskar mantıkli gekdi tesekkur ederim :) deneyecegim
 
Bir de şunu yazayım; olumlu tarafa odaklanın. Bana göre;erken evlenmek gerçekten dezavantaj. Bir kere etrafınız sizi çocuk gibi görüyor; her şeye karışma hakkını kendilerinde buluyorlar. Maddi olarak çok güçlü olmuyorsunuz; yaşı genç olup mesleğinde belli bir yere gelen çok az kişi var. Belli bir yaştan sonra evlenince eliniz daha güçlü oluyor. Emin olun bu bile çok önemli. Bonus olarak kayınailede yaşlanmış oluyor 😉

Ek olarak bir b planınız olsun. Mesela hiç evlenmediniz yada evlendiniz ve boşandınız. O zaman ne yaparım deyip; kendinizi ona göre hazırlayın. Hiçbir şeyin garantisi yok çünkü. Eğer her duruma hazırlıklı olursanız daha az kaygı duyarsınız.
 
Günaydın herkese mutlu bir güne başlangıç diliyorum.

Aslında konuyu çok uzatmadan dallandırıp budaklandırmadan anlatmak istiyorum ama çok iyi özet çıkaran biri degilim umarım sizi yormadan başınızı agirtmadan konuyu anlatıp usul usul çıkabilirim.

34 yaşın kıyısında bekar bir kadınım hayatımda hiç flört bile sayılabilecek bir ilişkim olmadı sadece hayatımın 20 li yaslarinin baslarında beğendigini hoşlandığını hissettiren ama en ufak bir adım bile atmayan erkekleride saymazsak hic begenilmemis bir kadınım sanırım.

Yaş 40 lara doğru yol alıyor birçok kadın gibi beni seven değer veren biriyle evlenip mutlu olmak benimde hayalimdi... hayatımda bunun ışığını hiç görmeme rağmen umutlu bir sekilde bekledim hep inancım olacak ama zamanı var yönündeydi...

Olmadı ve ciddi ciddi artık inancımı yitirdim hani olmaz ya insan hissediyor iste artık olmayacağını hissediyorum herseyi en güzel yaşlarda yaşama istegindende olacağı inancındanda vazgectim.
Toplum baskını sokulan lafları kocayı bulunca mesafe koyan arkadaşları level atlamis gibi iki lafindan birinde sana yok mu biseyler, dusunmuyirmusun ,düşün bence, aslında vardırda sen istemiyorsun gibi laflardan sıkıldım usandım ama onuda geçtim artık...

Hani burada çok konu açılmıştır benim konumun ilk olmadigi gibi son olmayacağı gibi...
Bunca söylenen laf insanı sıkboğaz eden toplum yapısı istedigi için degil ben istediğim için evlenmek istedim ruhum biriyle tamamlansın bende sevileyim sevilmenin mutlulugunu hazzını hissedeyim istedigim için istedim ve Allah kahretsin simdiye kadar içimde hiç uyanmamis olan annelik iç güdüsüde yoklamaya basladı ya bide bunun icin üzüluyorum artik...

Aslında konuyu özetleyip kapatmak istiyorum hani burda evde kaldım diye konu acanlara yada toplum icinde duygusunu paylasanlara aman bekarlık sultanlık gez toz eglen falan deniliyor ya

Cidden sormak istiyorum duygularımızı hislerimizi yada hormonlarımızı ne yapalım
Kadın ruhu fıtratı geregi sevmek sevilmek istiyor(ve cocuklugundan beri muthis bi sevgi acligim var)
İlgi görmek istiyor karşı cinsten küçük küçücukte olsa bir hediye bi cift güzel söz ne bileyim bir tebessüm görmek istiyor hislerine dokunulsun istiyor.

Aklımla olmayacağını biliyorum farkındayım artık ama duygularımı ne yapacağım onlara nasıl söz gecirecegim...

Burayada konuyu sorunlarıma çözüm olacak diye degil iç dökme belki bir dertlesme için açtım

Ben de 33 yaşındayım, daha önce sevgilim oldu ama çok uzun süredir yok. Sizi çok çok iyi anlıyorum. Ben biraz kendime bakmaya başladım. Saç baş duruş kıyafet dış görünüş yani biraz içimdeki feminen enerjiyi ortaya çıkarmaya çalışıyorum. Cunku sanırım hayatımın bu sevgilisiz döneminde kadınsı duruşu da çöpe atmışım. Ozguvenim yerlerde. Biraz bu konulara yönelip kadınsı hissedip ozguveni artırıp sosyalleşmek olarak belirledim planımı. Henüz ise yarayacak mı bilmiyorum... Siz de bunu deneyebilirsiniz.
 
Bende sizi öyle iyi anliyotum ki ama inanin yaklasimi kotu bile olsa birinin sizinlr ilgileniyor olmadi var oldugunuz hissini veriyir evet cidden uzucu ama uzunca bir zamandir sanki ben yok gibiyim

Ben cevremde iki satır muhabbet edecek kimseyi bile bulamiyorum bazen nette takiliyotum chat falan yaoayim diye hepsi ya evli ya ayri oldugunu yalanini soyleyen evli insanlar anlayacaginiz sanalda bile sadece arkadaslik sohbet muhabbet edebilecegim kimseyj bulamiyorum

Annelik duygusuna gelince eskiden hic böyle bi istegim yoktu ve hayatjndada kimse olmayinca sevinirdim en axindan anne olamayacahim diye uzulmem diye simdi cevrede arkadaslarimin cocuklarino falan gorunce icim burkuluyor
Emin ol öyle olmuyor sen sevilmek isterken karşıdaki insanın seni sevmeyip sadece bedenin için istediğini, et parçası olarak gördüğünü bilmek bu insanın daha cok zoruna gidiyor.. Aynaya bak yüzünün neresini beğenmiyorsan estetik yaptır, makyaj yap saç stilini falan değiştir. Bahsettiğin kadar değilsindir eminim bikac dokunusla sende çok güzel olursun..
 
Ahh romantizminiz beni benden aldı evlenmeden önce ki hissiyatım aklıma geldi.
Evlendikten sonra ne mi oldu arabam balkabağına dönüştü :KK53:
Eşim hiçbir zaman romantik biri olmadı yanlış anlaşılmasın. Yani değişti şöyle böyle diyemem.
Pembe bulutlar üzerinde topukları kıçına vura vura dolaşan bendim. :KK37:
Hayaller ve gerçekler.
Beğenilme, sevilme, arzulanma hepimizin doğasında var. İstekleriniz çok normal.
Çoğu kişiye katılıyorum ve kabuğunuzu kırın diyorum.
Değişim siz değişince başlayacak. :KK71:
 
Evlenme isteğini yanlış bulmuyorum ben. İnsanın hayatında birini istemesi kadar doğal bir şey yok. Evlilik de yolunda gittiği zaman güzel bişey.

Ama hiç beğenilmedim kısmını anlamıyorum. Hiç beğenmediniz mi peki? Beğendiğiniz bir insan olduğunda ne yaptınız? Size gelmesini mi beklediniz yoksa karşıdaki kişiye kapıyı açtınız mı? Beğenilmenin dış görünüşle çok alakası olduğunu düşünen bir insan değilim ben. Etrafa yaydığınız enerjiyle, hislerinizi belli etmenizle alakalı bir şey. Şöyle düşünün aynı çiçekten iki saksıya diktik. Aynı şekilde ilgilendik, suladık. Biri çiçek açtı diğeri açmadı. Çiçek açan daha çok ilgi çeker. Siz çiçek açıyor musunuz? İnsanlara kendinizi tabiri caizse (cinsel olarak algılamayın) sunuyor musunuz?

Bir de yaşıtlarım evli olayını anlamıyorum ben pek. İnsan sadece kendi yaşıtları, kendi sosyal konumuna sahip insanlarla arkadaş olmaz ki. Ben 35 yaşında evli, çocuksuz bir kadınım. 25 yaşında da arkadaşım var, 45 yaşında da. Evli de var, bekarda, evli ve çocuklu da, çocuklu ve bekar da. Şahane mesleği olan da var, lise mezunu ev hanımı olan da. Burnumun dibinde şortla terlikle evine gidebileceğim arkadaşım da var, bin km uzakta yaşayan senede bir bile yüzyüze görüşemediğim arkadaşımda. Evlilikte statü ve yaş konusuna takılmayı anlarım ama arkadaşlıkta bunların bir önemi yok ki. Kafalar uyuşuyorsa ne ala.
 
Ahh romantizminiz beni benden aldı evlenmeden önce ki hissiyatım aklıma geldi.
Evlendikten sonra ne mi oldu arabam balkabağına dönüştü :KK53:
Eşim hiçbir zaman romantik biri olmadı yanlış anlaşılmasın. Yani değişti şöyle böyle diyemem.
Pembe bulutlar üzerinde topukları kıçına vura vura dolaşan bendim. :KK37:
Hayaller ve gerçekler.
Beğenilme, sevilme, arzulanma hepimizin doğasında var. İstekleriniz çok normal.
Çoğu kişiye katılıyorum ve kabuğunuzu kırın diyorum.
Değişim siz değişince başlayacak. :KK71:
Güzel özet olmuş ☺️
 
İlk adımı sen atmayı denedin mi? Belki yaklaşmaya cekiniyorlardir sana. Bazı kadınların öyle bir havaları olur çünkü, kendileri fark etmezler. Aşık olma duygusu tabii ki çok güzel ama anne olmak ya da cinsellik için evlilik olmazsa olmaz koşul değil bence. Olursa güzel olur tabi ama çevremde bir çok bekar anne arkadaşım var. Çok da mutlular.
 
Şöyle söyleyeyim 17-18 yadina kadar cok icine kapanik bir yapım vardi sonrasindada cekingendim sanki biri bana ilgi falan gostrince karsilik versem alay edecekmis gibi yada heo bu bulundugum ortamlarda laf soz olacakmisim gibi bide cekingenliginden hic adım atamadim jarsi tarafin ilgisine nasil karsilik verilir bilemedim.

Zaten 25 yasindan sonra bu ilgj alakaylada hic karsilasmadim sayilir
bunlar için bence terapi alın
Kendi kendinize engel oluyorsunuz aslında

Ayrıca herkesle ilgilenen birileri vardır.
 
Aynı durumdayız bende 33 'üm ama bunun inan sandığın gibi görsellikle, güzellikle ilgisi yok "-çok güzelim" gibi bir iddiam yok ama az çok giderim var işte her daim erkeklerin ilgisini çeken, beğenilen biri olmuşumdur ama bana da nasip olmadı.. Peşimden koşan kime şans versem niyeti sadece yatmaktı.. 2 gün önce bir astsubay evine davet etti gitmedim "-sen bu kafayla aşkı zor bulursun" dedi bende "-aşkı ilk buluşmada eve davet eden bir adamın evinde bulacaksam ben almayayım" dedim oda öyle bitti. Yalnızlığa, toplumun aşağılamalarına herşeye alıştım da anne olamayacağım fikrine alışamadım, sadece anne olamayacağım için üzülüyorum..
Arkadasım 42 yasında evlendi ve evlendikten 9 ay sonra cocugu dogdu:)))) yani hersey de yaş degıl , etken tabıkı ama nasip olduktan sonra olur, bol bol dua etmek gerek, bazı işler istemeyı bırakınca gelıyo gercekten, bırakmak derken takıntı olmasını engellemek yeterli, kapılar hep açık olcak tabiki :)))
 
yaşıt olmak sizin için önemli mi ?
yazınızı 2 kere okudum, bana klişelere çok önem veren ve belirli kalıpları aşmak istemeyen biri enerjisi verdiniz.
tabi ki herkesin kendi seçimidir ama belki de bu enerjiyi başkaları da aldıkları için size yaklaşamıyorlardır.

KudrAlobar KudrAlobar a katılıyorum, 37 yaşındayım ama arkadaşlarımın yaş aralığı geniş. aynı frekans yaştan bağımsız bir sürü insanla yakalanabilir.
 
Şöyle soyleyeyim ben silfm cevrem itibariyle çok cekinik büyüdük hani saçimı bile farkli bi sekilde toplasam iste araniyor gibi laflsrla karsilasacagim hic oyle kendisine özenen bir kadın olmadım olmak istedim fakat olamadim diyeyim zaten belli bid zamana kadarda imkanlarim olmadi.

Karsi cinse adım atma konusuna gelecek olursak cekingeligim maalesef bu durumdada karsima cikti sanki bana ilgi gostrren birine adım atsam laf söz olacak gibi ayıplanip komik duruma düşekmisim gibi ilgi gosteren kisiye adım atamadım ve gercekten o adımın nasıl atılması gerektigini hic bilmedim.

Arkadaş konusunada gelecek olursak aslinda benden yas olarak cok büyük arkadaslarimda var çok kucuk arkadaslarımda ama insan aslında birazda kenfi kusagindan birileri olsun ayni dili konusabilecegi biri olsun istiyor.
Sohbet muhabbet iyi guzel ama iste belli bi zaman sonra eglence anlayisiniz bile ayni olmuyor zaten ailemle yasiyorum babam emekli evden cikmiyor o yuzden ne ben rahatlikla kimseyi davet edwbiliyorum nede kimse gelmek ustiyor boyle olunca bende cok davetlerw istirak edemiyorum


Aslinda boyle boyle ortamlardamda iyice uzaklasip yalniz kaldim zaten zamanla cevremdeki arkadadlarda tayin sehir degisiklugi evlilik vs seklinde iyice azaldi
 
yaşıt olmak sizin için önemli mi ?
yazınızı 2 kere okudum, bana klişelere çok önem veren ve belirli kalıpları aşmak istemeyen biri enerjisi verdiniz.
tabi ki herkesin kendi seçimidir ama belki de bu enerjiyi başkaları da aldıkları için size yaklaşamıyorlardır.

KudrAlobar KudrAlobar a katılıyorum, 37 yaşındayım ama arkadaşlarımın yaş aralığı geniş. aynı frekans yaştan bağımsız bir sürü insanla yakalanabilir.
Arkadaslıkta cok takıli kalmiyoru. Ksndimden cok kucuk arkadaslarim var ama yinede yasitim ayni seyleri konusacagim ayni kusagin insaniyla arkadas olmak farkli geliyor

Duanki arkadaslarim benden 5-7 yas kucuk kimseler ama git gide o yasin dusmesinide istemiyorum dogrusu
 
İlk adımı sen atmayı denedin mi? Belki yaklaşmaya cekiniyorlardir sana. Bazı kadınların öyle bir havaları olur çünkü, kendileri fark etmezler. Aşık olma duygusu tabii ki çok güzel ama anne olmak ya da cinsellik için evlilik olmazsa olmaz koşul değil bence. Olursa güzel olur tabi ama çevremde bir çok bekar anne arkadaşım var. Çok da mutlular.
Sizi ve dusuncelerinizi anliyorum saygımda var dusuncelerinize ama yasafigim toplum itibariyle ve benim yasam bicimimw gore annelik icinde cinsellik içinde evlilik gerekiyor yasantimi bile bj yana koymak istesem yani cinsellik jcin duygu önemli bi etken bence
 
Back
X