Merhaba Kızlar :)
ilk kez paylaşımda bulunuyorum.Ama canım o kadar sıkkın ki anlatamam.Bu konuyu da ancak başka hemcinslerimle paylaşmak fikirlerini almak istedim.4 yıl önce 2 kızıma rağmen boşandım.Ekonomik özgürlüğü olan kimseye muhtaç olmayan bir kadınım.Boşandıktan sonra netten bazı arkadaşlıklarım oldu.Bunlardan biri kendime hiç uygun görmememe rağmen peşimi bırakmadı.Bu adamın eğitimi benden düşük,zevklerimiz,kültürlerimiz farklı idi en kötüsü de ayrı yaşamasına rağmen halen evli biri.Buna asla olmaz dememe rağmen başka sevgililerimi bilmesine rağmen hastalıklı gibi 4 yıldır peşimi bırakmadı.Ancak 4-5 ay son dönemde normal sevgili olmayı denedim.Bu adam madem bu kadar çok seviyor benim mutlu olmam için üzerime titriyor bakalım bende onu sevebilecekmiyim dedim.Birlikteyken o normalken herşey güzeldi.Ama bende hep bir şeyler eksikti.Onun bana aşık olduğu kadar ben asla onu sevemedim.Defalarca ayrılmalıyız olmuyor seni sevmiyorum dememe rağmen hastalıklı olarak peşimi bırakmıyor.Evimden işyerimden defalarca arıyor.Mail bombardımanına tutuyor.Krize girdiğinde ağza alınmayacak sözler söylüyor.Seni biriyle bir yerde görürsem öldüreceğim diyor.Şİmdi onu tanıdığım güne lanet ediyorum.Keşke o gözyaşlarına kanıp, ona acıyıp iyi davranmasaydım.Biz kadınlar bazen çok aptal oluyoruz seviyorum senin için ölürüm sözlerine kanıyoruz.Bu adam beni gerçekten seviyor biliyorum ama ben onu asla istemiyorum hatta korkuyorum.Toplumda iyi saygın bir konumda yaşıyorum .Bu adam beni rezil edecek diye korkuyorum.Halen beni bırakma ayda bir kez bile olsa görüşelim yeter diyor ama ben onun sesini bile duymak istemiyorum.Ne yapabilirim kızlar ? Bu hastalıklı saplantılı adamdan nasıl kurtulmalıyım.Kendimden nasıl soğutmalıyım.Hiç görüşmüyorum telefonlarımı kapatıyorum evde ama gündüz işten arıyor tehditler savuruyor.Günün birinde kriz anında bir gazetenin 3. sayfa haberi olmak istemiyorum.Bu erkekler neden" hayır seni istemiyorum" u anlamaz ki neden" ya benimsin ya da kara toprağın" anlayışını taşırlar.Değerli fikirleriniz için şimdiden çok teşekkür ediyorum.
ilk kez paylaşımda bulunuyorum.Ama canım o kadar sıkkın ki anlatamam.Bu konuyu da ancak başka hemcinslerimle paylaşmak fikirlerini almak istedim.4 yıl önce 2 kızıma rağmen boşandım.Ekonomik özgürlüğü olan kimseye muhtaç olmayan bir kadınım.Boşandıktan sonra netten bazı arkadaşlıklarım oldu.Bunlardan biri kendime hiç uygun görmememe rağmen peşimi bırakmadı.Bu adamın eğitimi benden düşük,zevklerimiz,kültürlerimiz farklı idi en kötüsü de ayrı yaşamasına rağmen halen evli biri.Buna asla olmaz dememe rağmen başka sevgililerimi bilmesine rağmen hastalıklı gibi 4 yıldır peşimi bırakmadı.Ancak 4-5 ay son dönemde normal sevgili olmayı denedim.Bu adam madem bu kadar çok seviyor benim mutlu olmam için üzerime titriyor bakalım bende onu sevebilecekmiyim dedim.Birlikteyken o normalken herşey güzeldi.Ama bende hep bir şeyler eksikti.Onun bana aşık olduğu kadar ben asla onu sevemedim.Defalarca ayrılmalıyız olmuyor seni sevmiyorum dememe rağmen hastalıklı olarak peşimi bırakmıyor.Evimden işyerimden defalarca arıyor.Mail bombardımanına tutuyor.Krize girdiğinde ağza alınmayacak sözler söylüyor.Seni biriyle bir yerde görürsem öldüreceğim diyor.Şİmdi onu tanıdığım güne lanet ediyorum.Keşke o gözyaşlarına kanıp, ona acıyıp iyi davranmasaydım.Biz kadınlar bazen çok aptal oluyoruz seviyorum senin için ölürüm sözlerine kanıyoruz.Bu adam beni gerçekten seviyor biliyorum ama ben onu asla istemiyorum hatta korkuyorum.Toplumda iyi saygın bir konumda yaşıyorum .Bu adam beni rezil edecek diye korkuyorum.Halen beni bırakma ayda bir kez bile olsa görüşelim yeter diyor ama ben onun sesini bile duymak istemiyorum.Ne yapabilirim kızlar ? Bu hastalıklı saplantılı adamdan nasıl kurtulmalıyım.Kendimden nasıl soğutmalıyım.Hiç görüşmüyorum telefonlarımı kapatıyorum evde ama gündüz işten arıyor tehditler savuruyor.Günün birinde kriz anında bir gazetenin 3. sayfa haberi olmak istemiyorum.Bu erkekler neden" hayır seni istemiyorum" u anlamaz ki neden" ya benimsin ya da kara toprağın" anlayışını taşırlar.Değerli fikirleriniz için şimdiden çok teşekkür ediyorum.
