Pisikiyatri ye gidiyorum

atlatamiyorum canim cok denedim ama tramvayi atlayamiyorum hala herseyi objeleri bile onlarla bagdastiriyorum bi sekilde aklima getiriyorum
 
Canim ya cok destek oldun bana hep cok hakli seyler yazmissin yine evet artik sadece kendim icin birseyler yapacagim.. haklisin simdi baskasi ile mutlu gorunce kaybetmisim gibi hissediyorum ama ailesine asiri duskun ve asla ailesini ezdirmeyen bi cocuktu asla guvenmiyordum o konuda.. onlarla ilk tanismamizda ailesine yemege gittik hic unutmam utancima yemeknyiyemiyorum kadin herseyden yememi istiyo ben yemek yemeyen kizlari sevmem diyo sakayla karisik.. nisanlim beni odaya cekti bi bagirdi sen hayirdir tiksiniyormusun annemden ondan mi yemiyorsun sen kimsin demisti
 

Sevgi değil bu. Gururun incindi onu hırs yaptın.
Ama zaman geçince anlayacaksın hayatını kurtarmışsin.
Bi yemek yemedim diye sana bağıran adam o aynı evde üç sene neler yapardı?
Her yaptığın elestirilcekti. Ses çıkarsan birlik olup susturacaklardi. Onlar bir aile olacaktı sen tek kalacaktın aglayamacaktin bile.
Böyle bir hayat için ki uzuluyorsun?
Kendin üstesinden gelemeyeceksin belli ama cuma gitmekle doğru bir karar vermişsin. Lütfen durustce utanmadan her şeyi anlat ve ilaç verirlerse itiraz etme kullan. Vücudun hastalığı gibi ruhun hasta ve ilaçla gececekse kullan.
 
Gittiğin yer psikolog ise evet anlatacaksın bunların hepsini. O da dinleyecek ve yaşadıklarının seni nasıl etkilediğini, olaylar karşısında nasıl tepkiler verdiğini tespit edecek ona göre davranacak. Ama gittiğin yer psikiyatri ise anlatmana gerek yok, seni direk ilaca yönlendirecek. ki zaten psikiyatriler sorunlarının değil sorunların sende yarattığı sıkıntını dinler
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…