pişmanlık...

ben yandım kardeşim yanmasın diyorsun yani,
bunu kız kardeşinle paylaşsan olmaz mı? görüşmelerini onaylamadığını bilsin ama aranızda kalsın.
tam olarak yaşadıklarını öğrenmelerini istemiyorsun sanırım haklısın ama üstü kapalıda olsa yaşayacağı zorlukları anlat,
eminim anlayacak olgunluktadır, ilişkileri ilerlemeden konuş kardeşinle.
 
Canan Tan ın bır romanını okumustum. Pıraye. ne kadar benzıyor yasadıklarınız. kusura bakmayın dıla hn dızısı falanda bu tarzdı galıba bıraz tereddute dustum ama bızı kandırmadıgınızı varsayarak yazıyorum

ben esınızı sevdıgınızı dusunuyorum ve de oyle bır aılenın sızınle ugrasmayacagını dusunuyorum. sız vazgectıgınızde uzatacaklarını sanmam onlarda emınım kendı torelerıne ve aıle yapılarına uyan bırıyle evlenmesını ıstemıslerdır ogullarının. Bu kadar aklı basında bırısının de ılk aydan o evdekı vazıyetı gorup hemen hamıle kalmayacagını dusunuyorum. hepsını gercek sayarsak kardesınızı atese atmamalısınız. esınıze soyleyın benı bu hale soktun sıra kardesımemı geldı. vs. deyıp kendı halınızı de araya sıkıstırmıs olursunuz

evet piraye romanının etkisinden 1 hafta kurtulamamıştım,
dila hanım dizisi tam olarak böyle değil canım,
artık dila evin hanımı oldu el üstünde tutuluyor :ssz:
 
yok hanı egıtımlı bır genc kızın yasadıgı ortamdan uzaklasıp, alisik olmadigi tarzda bir hayata baslamasi acisindan degerlendirmistim/ gerci dila hn/ ilk bolumune bakmistim sadece de ben eger bu konu fake ise dedim/ populer dizilerdenmi etkileniyor diye
 
yok hanı egıtımlı bır genc kızın yasadıgı ortamdan uzaklasıp, alisik olmadigi tarzda bir hayata baslamasi acisindan degerlendirmistim/ gerci dila hn/ ilk bolumune bakmistim sadece de ben eger bu konu fake ise dedim/ populer dizilerdenmi etkileniyor diye

evet ilk bölümü öyleydi haklısın canım, ama şimdi hanımağa oldu :ssz:
nedense bu konunun fake olduğunu hiç düşünmedim,eğer öyleysede olan şeyleri yazmış,
çünkü kültür farklılığı basit bir konu değil,öyle enteresan aileler oluyor ki,bu yazılanlar az bile,
gerçekse eğer konu sahibine Allah yardım etsin.
 
bayan dediğin fedakar olduda bukadar olmaz. senin bu yaşadığın eziyeti benim annem ozamanlar gelinken sıkıntıları çekti. birde sen bu devirde okumuş bir insansın.
yazık olmuş sana. ama bir yandan da böyle konuşmak istemiyorum. hayat nereye sürükler bilemeyiz. sonra ayrılırsın falan eşinden, ahh nerde o eski günler eşimin yanında olmak vardı dersin bizler vicdan azabı çekeriz. allah bir kapı açar elbette. bak bi çocuk geliyor dünya ya.

ama sen sen ol, kardeşini eşinin kardeşinden uzak tut. altan altan kardeşini uyar. kendi durumunu anlat ve ona ağla. inan bana, sen bu duruma düştün, kardeşininde bu duruma senin yaşadıklarını yaşamasını istemiyorsan, o zaman uzat tut kardeşini. kardeşim ben hiç mutlu değilim, resmen hizmetciyim, inanıyorum ki, eniştenin erkek kardeşide yarın birgün evlenir, oda buraya yerleşir. ikinci bir hizmetçi olur gelecek olan kız dersin. kardeşinin gözünü korkutman lazım.
Bak bana ben boşuna okumuşum dersin. hatta kp bi gün açık doldurduğum çayı yere fırlatmıştı dersin. lütfen bu aramızda kalsın falan dersin.

eşin ailesinin yanında seni anlamayı geç, sana saygısızlıkta birde o yapıyor. onun gözünü korkutmalısın.
kendini kullandıttırma, inan bana sen sustukca: ay nede güzel neyapsak gelin sesini çıkarmıyor deyip tepene çıkmışlar.
kendine gel, silkelen biraz. ailenin yanına git, orda kal. ondan sonra bak baklım, eşin annesinin lafıyla hareket ediyorsa zaten, bırak o eşi.
büyük sözü dinlenilir de, bukadar da insan eşini ezdirmez. zaten senin onlarla birlikte yaşaman enteresan.
evine kendi misafirin dahi gelmiyordu değilmi? hepsi yaşlı yaşlı insanlar artık. niye peki? çünkü siz kp ve kv evine taşındığınız için.

ne yap et, kendi evine taşın. belki biraz daha huzura erersin. taşındıktan sonra bakarsın durumlara belki gelecek bebekle birlikte herşey düzelir. allah kolaylık versin.
bol bol duanı et.
 
kızlar herkese iyi geceler. ara sıra takip ediyordum ama artık derdimi paylaşmak için üye olmak istedim.lütfen görüşlerinizi benden esirgemeyin.ben 28 yaşında 3 yıllık evli 2 yabancı dili olan,yüksek lisansını bitirmiş ingilizce işletme mezunu bir kadınım.eşimle yüksek lisansımı bitirdiğim yılın eylül ayında tanıştık (keşke hiç tanışmasaydık). verdiği sözlere rağmen evlendikten sonra doğu da ki ailesinin yanına yerleştik. maddi olarak durumları çok çok iyi ama ne benim ailemle ne de benimle uyumlu tek bir yanları bile yok,ben insan ayıran biri değilim ama davul bile dengi dengineymiş çok sonra anlayabildim...senelerce kendimi geliştirmek adına yapmadıığım fedakarlık kalmamışken şimdi tek yaptığım eşimin ailesine kendimi beğendirmeye çalışmak(ki saolsunlar hiç birşeyden memnun kalmayan acayip insanlar kendileri...)yaptığım sadece sabahın köründe önce kayınpederime sonra eşimin bekar kardeşine kahvaltı hazırlamak.evime yatmadan yatmaya geçmem bile göze batıyo.eşimi seviyorum hala biraz ama ne haldeyim o bile anlamıyo.ailesine karşı hiç savunulacak bi tarafım yok ona göre.bişey diyecek olsam saçmalıyorum gibi garip garip yüzüme bakıyo,haddini bil der gibilerinden...berbat bi haldeyim üstelik 5 aylık hamileyim,ki bu da kesinlikle planlı değildi.hayatımın hiç bi anında mutlu değilim artık,o kadar vasfım olmasına rağmen yaptığım iş hizmetçilik artık,kendini savunamayan aptal bi insan oldum çıktım,söylemeye bile utanıyorum ama bi keresinde kayınpederim sırf çay açık diye bardağı bana doğru fırlattı ,ağladığımı gören kocama anlatınca ee ne var bunda demli sevdiğini biliyosun ama demez mi...ben artık kime neyi anlatıyım.aslında benm sizden yardım istediğim konu;istanbulda çok güzel bi bölüm okuyan kız kardeşimle işi gereği 10 günde bi istanbula giden eşimin kardeşinin yakınlaştıklarını öğrendim,hatta bunu eşim de öğrenmiş.sırf o biliyo diye engel olamıyorum benim engel olduğumu anlarsa durum çok daha kötü olur çünkü,,,elim kolum bağlı.korkuyorum da açıkçası,çünkü evliliğimiz ilk senesinde kavga edip ailemin yanına gitmek istediğimi söylediğimde açık açık tehdit ettiler beni...öyle çaresizim ki,lütfen fikirlerinize çok ihtiyacım var...uzun oldu ama okuyanlara şimdiden çok teşekkür ederim...
kuzumm cok uzuldumm durumuna şımdı annenle konus bu durumları dıyecegım ama bole bı aılede olupta telefonunun dınlenme ımkanlarından bıle korkarım yanı ama sen kardesınle acık acık konusamassan bıle kardesının en ıyı arkadaslarını falan bılıyosundur onlardan yardım ıste bebek konusunada gelırsek yuce yaradanın bı ımtıhanı sana galıba :43:
 
son durum ne oldu acaba. gerçekten çok üzüldüm nası insan bunlar aşiretmi ölümle mi tehdit ettiler 1 ay olmuş konunuzaçılalı ne oldu kurtuldunuz mu
 
Kendine gel. Ailenin yanina git yasadigin hayat hayat degil. Esin seni gercekten seviyorsa baska bir sehire tasinmayi kabul eder. Bu ne ya

Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
 
kızlar herkese iyi geceler. ara sıra takip ediyordum ama artık derdimi paylaşmak için üye olmak istedim.lütfen görüşlerinizi benden esirgemeyin.ben 28 yaşında 3 yıllık evli 2 yabancı dili olan,yüksek lisansını bitirmiş ingilizce işletme mezunu bir kadınım.eşimle yüksek lisansımı bitirdiğim yılın eylül ayında tanıştık (keşke hiç tanışmasaydık). verdiği sözlere rağmen evlendikten sonra doğu da ki ailesinin yanına yerleştik. maddi olarak durumları çok çok iyi ama ne benim ailemle ne de benimle uyumlu tek bir yanları bile yok,ben insan ayıran biri değilim ama davul bile dengi dengineymiş çok sonra anlayabildim...senelerce kendimi geliştirmek adına yapmadıığım fedakarlık kalmamışken şimdi tek yaptığım eşimin ailesine kendimi beğendirmeye çalışmak(ki saolsunlar hiç birşeyden memnun kalmayan acayip insanlar kendileri...)yaptığım sadece sabahın köründe önce kayınpederime sonra eşimin bekar kardeşine kahvaltı hazırlamak.evime yatmadan yatmaya geçmem bile göze batıyo.eşimi seviyorum hala biraz ama ne haldeyim o bile anlamıyo.ailesine karşı hiç savunulacak bi tarafım yok ona göre.bişey diyecek olsam saçmalıyorum gibi garip garip yüzüme bakıyo,haddini bil der gibilerinden...berbat bi haldeyim üstelik 5 aylık hamileyim,ki bu da kesinlikle planlı değildi.hayatımın hiç bi anında mutlu değilim artık,o kadar vasfım olmasına rağmen yaptığım iş hizmetçilik artık,kendini savunamayan aptal bi insan oldum çıktım,söylemeye bile utanıyorum ama bi keresinde kayınpederim sırf çay açık diye bardağı bana doğru fırlattı ,ağladığımı gören kocama anlatınca ee ne var bunda demli sevdiğini biliyosun ama demez mi...ben artık kime neyi anlatıyım.aslında benm sizden yardım istediğim konu;istanbulda çok güzel bi bölüm okuyan kız kardeşimle işi gereği 10 günde bi istanbula giden eşimin kardeşinin yakınlaştıklarını öğrendim,hatta bunu eşim de öğrenmiş.sırf o biliyo diye engel olamıyorum benim engel olduğumu anlarsa durum çok daha kötü olur çünkü,,,elim kolum bağlı.korkuyorum da açıkçası,çünkü evliliğimiz ilk senesinde kavga edip ailemin yanına gitmek istediğimi söylediğimde açık açık tehdit ettiler beni...öyle çaresizim ki,lütfen fikirlerinize çok ihtiyacım var...uzun oldu ama okuyanlara şimdiden çok teşekkür ederim...

ben senin yerinde olsam boşanırdım.

ölene kadar bu hayata katlanabilecek misin? bırak eşinin ailesini eşin bile sana değer vermiyor.

en azından sen kendine değer ver. ailenin bulunduğu şehirde iş ara gizliden bulduğun anda da çek git. iş görüşmeleri için bile ailemi görmeye gidicem gibi şeyler diyebilirsin. sonra da aç boşanma davanı boşan, çalış paranı kazan çocuğuna bak. benim tavsiyem bu olur. o kadar okumuşsun milletin hizmetçiliğini yapmak için mi okudun sen.:50:
 
Bence kız kardeşinizi üstü kapalı uyarmayın. Direk net bir şekilde yaşadığınız hayatı anlatın ve kendisininde bu hale gelmek istemediğinizi söyleyin. Buna rağmen görüşmeye dlevam ederse kendi bileceği iş. Ama siz abla olarak yapmanız gerekeni yapın ve mutlaka açık açık uyarın kardeşinizi. Kim ne derse kim kızarsa kızsın size, kardeşinizin geleceği söz konusu.
Sİzin içinde çok üzüldüm, o kadar okumuş, emek vermişsiniz geleceğiniz adına. Böylesi insanlara hizmet etmek içinmi:( Bir işe girin çalışın bence, hem eşinizin ailesine hizmet etmekten kurtulursunuz, hemde eve para getirdiğiniz için daha güçlü olursunuz, belki insanlarda size saygı duymayı öğrenir.
Yanlış anlaşılmak istemem, insan ayırmıyorum. Ama okumamış, hep evlenmeye yönlendirilmiş, erken yaşta evlendirilmiş kızlar böyle bir hayat yaşayınca kaçınılmaz son. Elbette kimse haketmiyor böyle hayatı ama bazı şeylerde baştan bellidir. Ama sizin gibi tahsilli, dil bilen kendini yetiştirmiş bir insanın böyle hayatın içine düşmesi çok daha üzücü:(
Ben eşimin ailesinden uzakta yaşıyorum, kimseye hizmet ettiğim falan yok. Şuanda doğum iznindeyim evdeyim. Ama bana bile değişik bi hissiyat çöküyor eşimin çamaşırlarını yıkayıp ütülerken. Tabiki gocunmuyorum ama bilhassa yıkanmış çoraplarının eşlerini bulup katlarken hep aynı şeyi hissediyorum. Bekar, özgür, paralı, kimseye hesap vermeyen, istediği an istediği yerde gezen, gezmesine parasına hesap sorulmayan, asi ruhlu zamanlarımdaki bana, bir 5 yıl sonra oturup birinin çoraplarını katlayacağını söyleseler inanmazdım. Malesef bebeğimin kıyafetlerini ütülerken içimden gele gele yapıyorum, ama eşiminkileri ütülerken kendimi hizmetçi gibi hissediyorum.
 
Insan boyle bir aikeye catinca egitim falan yakan oluyor. Ins baska bir yerden riskiniz cikarda uzaga tasinirsiniz esinle. Yoksa dayanilmaz bu hayata. Bosanmak en iyi yapabilecegin sey.
Bizimkiler bu kadar abarti olmasada kv gelip bir sure burda kaldiginda bende doktorasini bitirmek uzere olan birisi olaran onun biz kv iceri girince ayagi kalkardik tarzi ogutlerini dinliyordum. Iglunun hizmetcisi gibi muamele ediyordu bana. Allahtan uzakta yasiyoruzda kafa biraz rahat ediyor.
Ins bir cikar yol bumursunuz. Ins esiniz onlar kadar gaddar degildir.
 
Ya karakolu ara durumu anlat jandarma esliginde yada polis esliginde gelir seni alirlar hayatin senin elinde. Kendini umutsuzluga sokma daha neler var hayatta yahu. Eger esini tanirlar diye korkuyorsan valiligi ara birseyler yap ama olmaz boyle. Ailen destek olmaz mi gelip seni alsinlar

Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
 
Back
X