Platoniklik Acısı Geçici Sanıyordum...

Aşk acısını zihnimizde biz büyütüyoruz inanın. O hayatına devam etmiş, başka ülkeye taşınmış, evlenmiş, çocuk sahibi olmuş ve bir gün bile sizi hatırladığını zannetmiyorum. 12 yıl önce konuştuğum birini geç, 5 6 sene önce birkaç ay konuştuğum birini bile durduk yere hatırlamam. Hatta şimdi eskiden online yazışıp iletişim kestiğim biri var mıydı yaa diye düşündüm hayal meyal anımsadım birini. İnanın net değil. Ortada bir yaşanmışlık yok ki. Siz o süreçten sonra yeni birine ilgi duyup, o kişiyle üç beş gün dışarda hoş vakit geçirseniz bu kişinin esamesi bile okunmazdı 12 yıl sonra. Bakın üç bes gün diyorum. Bir önceki ilişkiyle yaşadıklarından daha fazlasını yaşadığımız gibi diğer kişiye ilgimiz azalıyor. Sosyalleşmezseniz bir 12 sene daha unutamazsınız. Acil toparlayın kendinizi ve farklı sosyal ortamlara girin. Zor zamanınızda sohbet ettiğiniz birinin ardından yıllarca acı çekecek kadar değersiz değil sizin hayatınız.
 
O hayatına bakmıs devam etmiş evlenmiş çocuğu olmuş sizi hatırlamayan biri için gözyaşı dökmeye değer mi? Kendinize bhnu yapmayın ınsallah karşınıza sizi sevecek değer verecek biri çıkar ve bu adamı unutursunuz emın olun düşündüğünüzden de cabuk unutacaksınız
 
Adam, sizin ondan etkilendiğiniz gibi etkilenmemiş ve sizi sadece arkadaş olarak dinlemiş belli ki ama siz ilk defa bu denli değer görmenin ve dikkate alinmanin etkisiyle adama tutulmussunuz. Böyle güçlü hatta saplantılı hisler besleyen kadınların geçmişinde ilgisiz babalar oluyor genelde. Sizde ki sevgi açlığı da çok fazlaymış ne yazık ki.

Sonuç olarak, adam evlenmiş, artık biliyorsunuz. Kendinize eziyet etmeyi bırakın ve unutmaya çalışın yoksa bu işin içinden hiç cikamayacaksiniz. Hayatınıza birilerini sokmayı düşünmez misiniz?
 
Yerine koyabileceğin bir şey olsaydı değil 12 yıl 12 gün bile sürmezdi sendeki bu onda kalma hali. Ondasın çünkü hayatın boyunca belki kendini değerli hissettiğin, huzurlu ve mutlu hissettiğin, güvende yada samimi hissettiğin tek yer orası. Bence sorgulaman gereken neden onu düşündüğün değil, neden hayatına birinin girmediği, giremediği olmalı ve bunun için çabalamalısın.
 
Yıllar yıllar öncesi hayatımın cidden çok zor bir zaman diliminde biriyle tanışmıştım yasadigim sehir disinda o zamsnlar cok sevdigim bi yazarin imza gününde o yazarin yanindaydi hep bende taniyor olabilecegini dusunup konusmustum cok az sonrasi o zamanlar facenin yeni basladigi bir donemdi faceden ekleyip sonrasindada hep internetten konustuk (Belkide etkilememde hassas bir dönemde oluşumunda etkisi vardı.Aniden isten cikarilmistim bir duru borcum vardi kucuk bir yerdeydim is bulma derdi ailevi sorunlarim vs )
O dönemde arkadaş çevrem yok denecek kadar azdı 2 yakin arkadasimda sehir disindaydi ve çok sıkıntılı bir süreçten geciyordum o sürecte yeni tanıyor olsamsa yakın bir arkadaş gibi hep destek gösterdi sabahlara kadar konustum dinledi o süreci onun destegiyle daha rahat atlattim diyebilirim.
Şu kismida atlamadan gecmeyeyim bu kisiyle o dönemdeki idaallerimiz dusunce yapimiz birebir ayniydi hani muhabbet ederken bi anda ikimizin agzindan ayni cumle dokuluyor dusuncelerimiz kafa yapimuz ayni ve bu benim icin cok ozel bir durumdu cunku cevremdeki hickimseyle kafa yapım uyusmazken kimseyle ayni dili konusmazken onunla aynı gibiydik
Platonik olarak ondan hoslaniyordum fakat onunda ayrildigi unutamadigi cok sevdigi bir kiz arkadasi vardi cok sosyal biriydi belki ozamanlarin ozguvensizligi belkide o kızı hala sevdigini bildigim icin cesaret edemeyisim hic paylasmadim kendisiyle sonucta onunla konusmak onun arkadasligi bile yetiyordu...

Bu kısmı canimi cok yaksada kendimi kucuk düsmus hissettirsede paylasacagim...
Birgun bir baktim tum sosyal medyasindan msn sinde falsn yokum yazip ulasamiyirum sonra farkli bir adresten yazdim en ufak bir olumsuz birsey yasamamisiz haliyle merak ediyirum benimle niye konusmadigini baska bir hesaptan yazip sordum niye diye babamin kendisini aradigini soyledi ama ne dedigiyle en ufak birsey demedi senin icin konusmamin daha uygun oldugunu dusundum dedi ve bir daha yazmadi.
Kücuk dustugume mi yanayim onun hayatimdan ciktigina mi bilememistim


Telefonum bozuktu o o zamanlar cok sosyal biri olmadigim icinde cok ihtiyac duyup yaptirmamistim dogrusu o zaman evde hepimizin ev telefonu gibi kullandigi bir hat vardi ordan bir kac kere kendisini aramistim babamda nasil olduysa dökumde o numarayi görüp aramis

Ama babam sıkıntılı biri oldugu icin ne o soyledi ne oldugunu nede ben utancimdan sorabildim ne dedigini babamlada pek iyi olmadigimiz icin hic sormadim zaten kendiside hic soylemedi bu kim aradim falan diye.

Sonra söz ettigim kisi yurt dışına cikti is icin sadece ben yolun acik olsun demek icin yazdim oda cevap yazmisti son konusmamiz oldu
Onun yakin bir arkadasi bende ekli oldugu icin gittigi donemlerden vs haberim oldu sonrasinda nisanlandi evlendi (bu sureclerin beni nasil yaraladigiyla ilgili yazip konuyu uzatmayayim) sonra arkadasida esinden bosaninca tum sosyal hesaplarini sildi onunla tum baglantim koptu...

Ve isin benimle ilgili daha kotu tarafi yillarca bu cocuk yer yarildi icine girdi gibi oldu aradan 12 yil gecti ama ben onu hic unutmadim icimin bi kosesinde kaldi isterseniz saplanti deyin isterseniz hastalik yada baska birsey
Son zamanlarda ara ara aklima gelsede gecen guldum gectim ya ondan hoslandigimdan hic haberi olmayan birini 10 yildan fazla sevdim diye kendime guldum delimiyim ben falan diye

Taki bu sabah bi yakini aklima gelipte instasina bakana kadar yurtdisinda esiyle beraber bir oglu olmus bi yandan mutlu diye sevindim ama gozyaslarima hakim olamadim neyseki oglen arasiydi ve ben aglarken kimse beni gormedi ama sacma oldugunu bilsemde gozyaslarima mani olamadim cidden esi icin onun mutlulugu icin cok dua etmisimdir ve hala ediyorum ama esinin ve cocugunun fotografini gormek hatta idaellerimin ve hayalini kurdugum hayati onun esiyle yasadigini gormek beni gercekten sarsti isten geldigimden beri yataktan cikmadim insanin uykudundaykdn bile aklinda olur mu valla uyurken bile aklimdaydi.

Sadece yeyip icip aglayip uyumak istiyorum bir insan nasil 12 unutulmaz isin sacmaliginin herkes kadar farkindayim tamam yine hayatinda benden hislanan kimse olmadi ama 12 yil icinde hayatinda cok sey degisti arkadaslarim ortamim ama ben onda kalmisim bugun ben 12 yil onceki gibiydim hislerim ve ben o gunlere ait gibiydik oyle caresiz kimsesiz yalniz...

Simdi diyeceksiniz ki gece gece bunu mu dert ettin belkide hayatimda kimseye anlatamadigim icin burdan paylasmak istedim anlatmak belkide bir gunluge ic dokmek ama birileride bilsin istedim
Kendinizi bir gram bile sevip değer verseniz bunları yaşamazsınız. Özdeğer ve özsevgi meditasyonları yapın. Birinden hoşlanmak çok normal bir durum ama siz hoslandığınızı bile söylemeden yıllarca "olmayan bir aşkın acısını" çekmişsiniz. Değer mi buna sizce ?
 
Yerine koyabileceğin bir şey olsaydı değil 12 yıl 12 gün bile sürmezdi sendeki bu onda kalma hali. Ondasın çünkü hayatın boyunca belki kendini değerli hissettiğin, huzurlu ve mutlu hissettiğin, güvende yada samimi hissettiğin tek yer orası. Bence sorgulaman gereken neden onu düşündüğün değil, neden hayatına birinin girmediği, giremediği olmalı ve bunun için çabalamalısın.
Aslında konu sahibinin asıl farketmesi şey o kişiyi unutmak için yerine birisini koymak zorunda olmayışı. Kendi gücünün farkına varıp hayatının merkezine kendini koysa her şey düzelir ama bunu önce kendisinin istemesi gerekiyor 🍀
 
Resmini gormeniz sizi sogutmaya baslatmistir, bilemem asktir ,takintidir ama bu duyguya sarilmayin daha fazla neyse ne, kapandi gitti ,sarsildiniz ama sizin hayriniza oldu sizi sevseydi sizi tercih ederdi ,etmemis ,etmesinde eger sizinle evlenseydi mutsuz olurdunuz fedakar taraf siz olacaktiniz bu hikayelrt genelde boyle biter cunku... kendi hayatiniza bakin mutlulugu hakediyorsunuz
 
Yıllar önce platonik aşık olduğum kişileri görünce midem bulanıyor vıyy bunun neresine aşık olmuşum diye kendimden de tiksiniyorum oyüzden durumunuz garip geldi. Adamın 12 yıl önceki cazibesi eminim yoktur siz kendiniz yalnız olduğunuz için üzülmüşsünüzdür..
 
Kafanizda kurup kurup yarim kalmisliklar var acitiyor belki sevgili olsaydiniz boyle düşünmeyeceksin. İnsan ulasamadigina hep hasret kalir elinin altindakinin degerini bilmez vesselam.soyle yapsaydim soyle olurdi soyle sevgili olaydik şöyle olurdu diye diye yasadiginizi düşünüyorum. disarda erkk cok biraz sans verin adam gitmis yuvasını kurmus. Seni istese idi seninle olurdu böyle düşün sen acilmadiysan o isteseydi o acilirdi.durumu iyi diye düşünüyorsunuz sanirim hep. sizde iyi olun
 
Yıllar önce platonik aşık olduğum kişileri görünce midem bulanıyor vıyy bunun neresine aşık olmuşum diye kendimden de tiksiniyorum oyüzden durumunuz garip geldi. Adamın 12 yıl önceki cazibesi eminim yoktur siz kendiniz yalnız olduğunuz için üzülmüşsünüzdür..
Bende ex kocami görünce diyorum iyyy bunun neresine vurulduk nasil bir beyin tutulmasi yaşadım :olamaz::olamaz: oluyor işte bence yaşayamadıklarini düşündüğü icin takik sevgili olsaydi böyle olmazdi
 
amaan 2019da deli divane ama platonik aşkıma geçenlerde stalk uygulamasından baktım. allahım ne çirkin geldi gözüme kii o zamanlar aman yarabbi cazibe, tip, aura nasıl bayılırdım. parfümünün kokusu nefes alma sebebi gibiydi. şimdi deli miyim diyorum kendi mis gibi parfümlerimi kokluyorum. onun parfümü de ünlü bir parfüm arada kokusu geliyor midem bulanıyor çok keskin çünkü. asıl mis kokan benim yani hatta şu an bunu yazarken bi fıs sıktım yine güzel koktum. ondaki güzelliklerin çok daha fazlası var bende hem de kendime var yani. millet beni düşünsün, beni anımsasın, benim kokumu özlesin hatta onlar beni stalklasın ben onları değil. platonik falan boş şeyler bunlar önce kendini al hayatının merkezine sonra başkalarını da dahil edersin o merkezin çevresine. ben de birinden ayrıldım yakın zamanda, meğer aylardır karşılıksızmış tabii yersen. arkadaşız dedi çıktı işin içinden. pek inanmadım ama önemli olan bana bunu demiş olmasıydı ve sildim onu hayatımdan. arkadaş olarak da olsa bari arada sesini duyayım, arada göreyim sarılayım gibi acınası modlara sokmadım kendimi. benim olmayacaksan hiç olma hayatımda dedim şaştı kaldı tabii karşı taraf. bana zarar veren şeye bile bile lades diyemem. benim de arada aklıma geliyor ama daha taze. farklı insanlarla tanışıp yeni hikayeler yazacağım, biriyle randevulaştım bile :KK70: çık dışarı hayatını yaşa. giyin, süslen, yeni giysiler, parfümler al. bırak onlar senden etkilensin gülüşünden, tavrından, konuşmandan, zarafetinden. onlar hayran olsun sana salla 12 sene önceki mevzuyu.
 
12 yıl önceki insanla şimdiki insan aynı olamaz, siz hala aynı kişiyi değil hala o zamanki hislerinizi seviyorsunuz. Sizi hayata bağlayan duygu, yaşamak istediğiniz sevgi o duygu aslında. Yani o kişiye duyduğunuz bir his değil. İnsanın 12 yıl aynı kişiyi sevebilmesi için paylaşımı ve ortak bir yaşamı olması lazım. Evlilikleri bile sürdüren budur çünkü. Üzmekte istemem ama hayatınıza hiç kimsenin girmemiş olması normal değil. Üzmek kırmakta istemem ama kendinize bakın biraz girişken olun derim ben. Olduğu yerde öylece kalan senelerce platonik yaşayan insanlar bana sevimli gelmiyor
 
Bana pek normal gelmedi… icindeki boslugu dolduracak biri cikmamis demek karsina.. bence bi psikologa git. Umarim karsina sevecegin senide sevecek biri cikar
 
Bende ex kocami görünce diyorum iyyy bunun neresine vurulduk nasil bir beyin tutulmasi yaşadım :olamaz::olamaz: oluyor işte bence yaşayamadıklarini düşündüğü icin takik sevgili olsaydi böyle olmazdi
Aşık olunca için dünyanın en yakışıklı insanıymış gibi gözümüze perde iniyor o perde kalktıktan sonra sorunun bizim görüş şeklimiz olduğunu esasında adamın sandığımız gibi bulunmaz hint kumaşı olmadığını hatta tercih edilmeyecek biri olduğunu anlıyoruz ama iş işten geçmiş oluyor.
 
Siz şu internet ortamında bi adamla tanışan, (evimde teleskobum var vs demişti) bu şahısla farklı şehirlerde yaşayan, hatta bu tanımadığı adamın evine gidip orada yakınlaşıp sonra adamın evli çıktığını öğrenen kişi değil misiniz?

Nasıl 12 yıldır aynı kişiyi seviyorum, aklım kaldı diyorsunuz.

Ben anlamadım :olamaz:

Bence yokluktan bunların hepsi.
 
Son düzenleme:
X