okadar çok topik takip ettim ki şu sürecte... oyuzden şimdide nereye yazacağımı bilemedim ama belki bi umut olur birilerine diye bi kaç yere yazmak istiyorum... 5 yıllık evliyim ilk 2 sene falan çocuk düşünmedik sonra bi denedik tekrar korunduk falan derken üç yıl geçti. dedik artık isteyelim deneyelim... 6-7 ay da öyle olmayınca dr a gittim, polikistik overli olduğumu bunun gebeliği geciktirdiğini ama çocuk sahibi olabileceğimizi söyledi klomen verdi o dönemde başka ne kullandım hatırlamıyorum ama ilişki için günleri söyledi adet olursan gel dedi gittim tekrar, bu sefer eşimle gelmem gerektiğini onunda bi tahlillerine bakılmasının gerektiğini söyledi. spermiogram testi yaptırdık ordaki urologla görüştük sayının düşük olduğunu normal şekilde gebeliğin oluşma ihtimalinin düşük olduğunu söyledi. alt sınırın baya altındaydı ama yine binlerle ifade edilen bi sayıydı net hatırlamıyorum. bendede pko olduğu için iki düşük ihtimal bi araya gelmişti. eşimi ultrasona yolladılar sayı düşük olduğu için, meğer onunda damarlarındaki problemden ötürü spermler ölüyormuş, varikosel ameliyatı olması gerekliymiş, çift taraflı ameliyat oldu, kesinlikle sigara içmemesi gerekiyordu az bi süre içmedi sonra günde iki-üç derken tekrar başladı. ameliyattan sonra en az 6 ay iyileşme süreciymiş, değerler ondan sonra yükselir dediler. 2015 şubat ayıydı ameliyat olduğunda. sonrasında e vitamini ve keçi boynuzu özü içmeye başladı. temmuz ayında aşılama deneyelim dedik git gel iğneler yumurta takibi falan derken negatif sonuçlanan bi aşılama. aradan geçen her ayda eşimin bunalımları bizim çocuğumuz olmicak mı bizden sonra evlenen herkesin çocuğu oldu Allah bize nasip etmeyecek mi diyip surat asmaları... ben daha çok üzülmem gerekirken ben ona destek verirken buldum herseferinde kendimi. derken yine kış geldi, dr a gittim
tüp bebek deneyebiliriz dedi. tamam dedik daha fazla zaman kaybetmeyelim yaşlarımız ilerliyo. ben 86 doğumluyum eşim 80 li. yine şubat ayında tüp bebek denedik. yine sürekli dr a gidip gelmeler onca yapılan iğneler yorulan ve yıpranan beden ve ruh... 18-19 tane yumurta toplandı 13 tanesi döllendi dediler beşinci gün embriyosunu dondurucaz dediler 5. güne 4 tane iyi kalitede embriyo kalmış ve sadece 4 taneyi ikişer gruplayarak dondurdular. neden direk konmadı da dondurdular çünkü polikistik overli hastalarda görülme ihtimali daha çok olan OHSS sendromu gelişti. yani yumurtalıklar yapılan iğnelerden dolayı aşırı uyarılmışlık sendromu yaşadılar olması gerekenden daha fazla büyüme gösterdiler. karnım şişti ve ağrı oluştu dr ileri dahiminüzeyde olmamasına rağmen gözetim altında ol dedi ve beş gün hastanede yattım. yumurtalıklardan sıvı sızmış karnımın içine. karın boşluğuna. o da şişkinlik oluşturmuş davul gibi karnım vardı. gece gündüz verilen serumlarla sıvının dağılması sağlandı. o süreçte de transfer bir sonraki aya kaldı ondan sebep donduruldu, çünkü yumurtalıklar yorgundu ve vücudumun biraz dinlenmesini beklediler. bi sonraki ay geldi rahimin kalınlaşması için estrofem diye bi ilaç kullandım. transfer zamanı geldi... donmuş iki embriyo çözdürülmüş ve istedikleri kalitede çıkmamış. mecburen diğer iki embriyoyuda çözdürmüşler. transfer gerçekleşti. o süreçleri ayrıntısıyla yazmadım ama inanılmaz yorucu şeyler... derken heyecanlı bekleyiş... 10 günden daha fazla bekleyemedim çünkü her gün acaba tuttumu tutmadımı diye düşünmekten kafayı yicektim. gittik kan verdim. sonuç negatif. saatlerce agladım, okadar uğraşın okadar beklemenin sonucunda yaşanan o hayal kırıklığını Rabbim kimseye yaşatmasın.... ilk 3-5 gün çok ağladım. ama hiç isyan etmedim. Bundada var bi hayır demekki daha zamanı değilmiş dedim. olcaksa zaten bi gün olur olmicaksa da bizim yapacak daha bişeyimiz yok dedim belki bi imtihan bu dedim. şubattaki bu denemeden sonra bi sene içinde aldığım 10 kiloyu vermeye karar verdim. martın ortasında bi detoksa başlayıp ardından diyete devam ederek kilo vermeye başladım. vücüdum dinlensin beynim dinlensin diye bi sonraki ağustos ayına kadar dr a gitmemeye karar vermiştim.bu arada eşim içinde bi arkadaşımdan ÇAKŞIR KÖKÜ SUYU diye bişey duydum, spermelere çok iyi geliyormuş ileri hareketliliğini artırıyormuş. o da onu içmeye başladı. bende soğan kürü yaptım martta 15gün. nisanda yine bi umut hani soğan kürü pko ya ii geliyo diye . 28 nisanda regl oldum. dedim zaten daha yeni yaptım hemen etki etmez ama bi yandan da merak ediyorum soğan kürünün etkisini. diyorum ki bu ay dr a bi gideyimde regl olunca bakalım kistler görünüyormu acaba ne kadar işe yaradı... 26 mayısta adet olmam lazım, ama benim içimde bir his... acaba hamilemiyim... normalde regl olmadan bi gün önce yada bi kaç saat önce karnımda bi kıpırtı hissederdim heran hastalancam hissi. işte o kıpırdanma adetimden 8-9 gün önce başladı ve hergğn sürdü. daha vakit var diye de bekliyorum. adet olma tarihimi bekleyemedim tabii daha iki gün vardı test aldım eve gelirken. yaptığım kaçıncı testti bu bilmiyorum nede olsa alışkındım. çok silik varla yok arası ikinci bi çizgi belirdi gözlerime inanamadım. hemen karşı komşumu çağardım oda beş aylık hamileydi. oda gördü ikinci çizgiyi. dediki hadi gel eczaneye gidelim başka bi testte daha dene. gittik geldik testi yaptım bu kez başka marka. ikinci çizgi çok daha belirgin bi şekilde belirdi.... ve ben şimdiye kadar görmediğim bi şey görmenin vermiş olduğu şokla o heyecanla sarıldık birbirimize neyse komşum geçti evine. ben salak gibi evi toparlamaya başladım. o nasıl bir şok haliydi hala aklımda. hiç öyle hayal etmiyordum kendimi zannediyodumki o çift çizgiyi görünce ağlarım, seviç çığlıkları atarım, evde koşar zıplarım falan... hiçbiri olmadı kalakaldım. şaşkın ama sakin bi halde kaldım. heralde donma tepkisini ilk defa öyle yaşadım. ertesi sabah işe giderken kan verdim sonuç geldi mailime beta hcg 300 onu da gördüm içten içe seviniyorum çok mutluyum ama dışarıya yine bişey yok.hala kimseye bişey diyemedim.... bi gün daha öyle geçti ertesi gün dr a da gideyim oda desin hamilesin diye ondan sonra eşime söyleyim diye bekledim. dr a gittim ultrasonda görünmedi tabii çünkü daha o gün regl olma günümdü. yani gecikmemişti bile. dr dediki çok küçük olduğu için henüz görünmez ama kanda çıkmış, gebesin dedi. haftaya gel ozaman görünür dedi. tabii daha fazla bekleyemedim. akşam eşime bi süpriz hazırladım. bi kutu aldım. içine çıngırak, bebek önlüğü, zıbın aldım koydum. eşim gelince dedim ki bunu sana aldım. kutuyu açtı anlamsız anlamsız bakıyo içindekilere, kimin bebeğine aldın bunları diyo, sana aldım diyorum, oda şaşkın ben napcam bunları diyo, hiç aklına gelmiyo hamile olabileceğim, çünkü ona sanırım hastalancam karnımda öyle bi his var diyip duruyordum. baktım hala ondan bi tepki yok hamileyim dedim... bakakaldı. aynı şoku aynı tepkisizliği oda yaşadı. sonra sarıldı sımsıkı, kucaklaşıp ağladık... o anları hiç bi zaman unutamicam. şuan yazarken bile ağlıyorum, o anda o şokun etkisiyle yaşayamadğım bu duyguları şimdi birilerine anlatırken ağlıyorum. o andan itibarende sağlıkla kucağımza alabilmek için dua ediyorum. zaten hep dua ediyordum ama şimdi duamın içeriğinde küçük bi değişiklik oldu elhamdülillah ... Allahım isteyen bekleyen yalvaran çabalayan herkese hayırlı güzel hamilelikler ve hayırlı sağlıklı güzel evlatlar nasip etsin. Bu duyguları ve anneleliği yaşamak isteyen herkese nasip etsin. işte bu da bizim hikayemiz. kesesini gördük kalp atışlarını duyduk çok şükür. inş. herşey yolunda gider... kimse umudunu yitirmesin kimse kendini o karamsarlığın kuyusuna düşmesin. umutla sabırla duayla ve çabalayarak devam eden herkese Rabbim mükafatını verir inş.