eh madem cevap geldi.. ben de söyleyeyim fikrimi.
bakın orada bir şey yazmışım, kabul edelim herkes idealist değil diye.
sanırım ömür boyu ders çalışmaktan, dirsek çürütmekten kaçırdınız o kısmı. olabilir, yorgunsunuzdur. bu aralar yoğun gidiyordur iş hayatınız.
sanırım her birimiz liseyle birlikte 12 yıl, çoğumuz üniversiteyle birlikte 16/18 yıl okumuş oluyor.
bu evrede size en çok fayda sağlayan eğitim hangi dönemdi? üniversitedeki hocalar feci ufuk açıcı oluyor, insan kendini geliştiriyor. diğerleri ne durumda? bu soruyu kendinize sorar mısınız, cevabı ben bilmesem de olur, öğrenciyken karşınıza çıkan öğretmenlerin yüzde kaçı "işte bu meslek böyle yapılır!" dedirten cinstendi?
kişisel algılamamak gerektiğini anlatmış olabilirim belki böylece.
yani umut ediyorum en azından...
ya da sizin sanırım hayatınızdakiler harikuladeydi. benim şansım o kadar açık olmadı.
ilkokul öğretmenimi seçerken hatırlıyorum, ailem iyi birisi olması için adaklar adıyordu

geri kalan iyi olmayan öğretmenleri bu kadar korkunç kılan neydi?
irite oluyorum her şeyi kendi başarısı sananlara.
çevremdeki çoğu insan çocuğuna kendi ders çalıştırıyor. okula gidince de boyama filan yapıyorlar. hayır, anaokulu değil ilkokuldalar.
ortaokulda, lisede dersler boş geçebiliyor.
herkes her zaman gününde olmayabilir. milletin cinsel hayatına karışmak da haddimize değil ama 5 senenin 3-4 senesi de doğum izniyle, şu izniyle, bu izniyle geçmese iyi olur gibi geliyor.
sanki biraz...
ne dersiniz?
öğretmenlerin maaşını ya da tatiliyle pek ilgilenmiyorum. insanların işini iyi yapmamasıyla, ağızlarını açıp zibilyon gereklilikten şikayet etmesiyle ilgileniyorum.
paragrafta anlam bilgisi mi oluyordu bu kazanım, tekrar bakın irite olduğunuz kişinin yazdığına.
yakındığı şey şunun bunun maaşı tatili değil, diğerlerinin yaşadığı zorluğa saygıdan anlayışlı olmak gerektiği fakat insanların bu anlayışı esirgediği.
fakat dediğim gibi, anlıyorum.
sadece elimde değil ben de böyle davranışların sahiplerine irite olmaya başladım.
önceden ideal biri sayılırdım.
kişileri değil, düşünceleri değerlendirir; insanları incitmemeye özen gösterirdim.
gördüm ki muhatap güruhum başka hedefler peşinde, herkese kendi gibi davranmaya başladım.
üzgünüm