Merhaba kızlar yakın zamanda bir konu açmıştım,4 ay önce bir anlık hevesle meme büyütme ameliyatı oldum görüntüyü bazen çok beğensem de vücuduma neden bunu yaptım,kendimden çok uzaklaştım düşüncesinden kurtulamadım,gözüm ve beynim kabullenemedi,bir şeyler hep güvensiz ve yanlış hissettiriyordu. Vücudumda çok büyük ve sahte durdular,kendime durduk yere yük edindim. Bu kadar kısa bir sürede sırt ağrıları,duruş bozukluğu yaşamaya başladım. Spor yaptığım için zaten hiç bana göre bir şey olmadığıyla yüzleştim. Fasya altı olmasına rağmen spor sırasında implantlar göğüs kasımla beraber sıkışıp ağrı ve rahatsızlık veriyordu. Konforum çok düştü,vücudumda yabancı maddeyle yaşama fikrini sevemedim. Hissiyat olarak zaten çok sahteler ne kadar doğal diye piyasaya sürülürse sürülsün asla doğalla alakası yok, beynim buna alışamadı, bu ameliyatı olan biri hayatında birkaç kez daha silikonu yenilemek için tekrar ameliyat olmak zorunda,yaşlandığımda da bu riski tekrar tekrar alamayacağımı düşündüm. Çocuğuma sarıldığımda aramızda hep bir engel vardı,bu gerçekten çok rahatsız ediciydi. Araştırdığımda meme implantlarının otoimmün hastalıklara neden olduğunu,binlerce vaka olduğunu yabancı kaynak ve makalelerde okudum(saç dökülmesi,hormonel dengesizlikler,tiroid rahatsızlıkları,hafıza problemleri,psikolojik rahatsızlıklar,egzama ve alerjik hastalıklar). Silikonların içeriği hiç masum değil,doktorlar bunu söyleyemez çünkü büyük paralar kazanıyorlar. İmplantlar tamamen toksikler ve içimde bunlarla 4 ay geçirdiğim için kaygılanmam gayet normalmiş. Herkesin başına hastalık gelecek diye bir durum yok ancak sadece görsel için sağlığımı bu kadar riske atamayacağıma emin oldum,tamamen bir kumar. Vücut bazen çok basit şeylere bile alerjik tepki gösterebiliyor,tahmin edilebilir bir şey değil. Ne yazık ki bunları kimse dile getirmiyor,keşke birinden duysaydım ve en baştan hiç ameliyat olmasaydım. Pişman olanlar olarak sayımız çok fazla, taktırmak gibi çıkarmak istemekte bir karar ve yargılanamaz. O nedenle eğer pişmansanız bunu kendiniz için yapın işte o zaman insan kendiyle daha çok bağ kuruyor. Eğer ameliyat olmadıysanız şu an bunu okuyorsanız lütfen meme implantı hastalığını araştırın. İnsanın en iyi ve en özgüvenli versiyonu sağlıklı olduğu halidir. Vücuduma yapay plastik toplar koydurduğum için kendime kızsam da erken farkındalıkla çıkarma kararı aldığım için de kendimle gurur duyuyorum. Şimdi çıkarma ameliyatımdan bahsedeyim yarım saatlik bir işlemdi lokal anesteziyle oldum kısa bir süre geçtiği için kapsül oluşmamıştı ve basit bir operasyondu. Görüntü olarak göğüslerimde bir fark yok önceden neyse hala aynılar. Umarım göğsümün derisindeki his kaybı zamanla geçer ve kalan izleri de zamanla minimalize edebilirim. Küçük memelerimi özlemişim, üstümden resmen yük kalktı, küçükler ama doğallar ve benim gerçek parçamlar,onlara kıydığım için çok üzgünüm ve artık vücudumda toksik silikonlar olmadığı için huzurluyum. Dikişlerin yanması dışında da ağrım yok,büyütme ameliyatındaki gibi bir zorluk ve ağrı yaşamadım. Aklınızda şüphe varsa silikonlarla bütünleşemediyseniz,kaygılarınız da varsa kabullenmek için kendinizi zorlamayın,mutlu değilseniz çıkarmanız da bir seçim. Küçük,sarkmış veya asimetrik memelerimizle bizler zaten çok güzeliz. Toplumun güzellik algısına ve dayatmalarına kanmayalım,kendimiz olmak en eşsizi. Sağlıklı olduğumuz için her daim şükredelim. Umarım birilerine ulaşırım, farkındalık kazandırabilirim.
seni destekliyorum.. ben 3. haftamdayim ve implantlıyım.. hic alışacağımı sanmıyorum. Bir insan niye kendine bunu yapar? Aynaya hala bakamıyorum. kendime ihanet etmiş gibi hissediyorum. Eşim cıkartmam taraftari değil. biraz bekle belki daha iyi hssedersin diyor .. dr. da aynı seyi söyledi..3..ayıma kadar kapsul oluşmaz.umarim.( o vakit de kendime bir ihanet daha yapip begenmem inşallah) evet biz yaratıldığımız seklimizle hem özel hem de güzeliz... ben bu koca memelerle nasıl masa tenisi oynarım? hele ki nasıl tırmanır ve dağlarda bisiklet sürerim... ... vallahi kızlar emin değilseniz... araştırmadıysanız ... psikolojiniz gerçekten minnak memem var napıcam deme boyutunda değilse..... vazgeçin..( tabi ki yaptırıp çok mutlu olanlar,,, hayali biraz daha dolgun meme olanlar... kendimi öyle daha güzel hissederim diyenler... içinizden geleni korkmadan yapın).... ben korkuyorum..geç de olsa.... 
çok özgür hissediyorum kendi bedenime sıkışmış gibiydim. Size de bol şans umarım sağlıkla mutlulukla kullanırsınız belki de çok seversiniz alışırsınız ama çıkarması çok kolay endişe etmeyin 3. Ayda da kapsül oluşacağını hiç sanmıyorum. Her şeyin en iyisini düşünelim öyle olsun
bana doktorum 2. Gün duş alabilirsin 2 hafta sonra da spora başlayabilirsin dedi ilk gün sadece biraz dikişlerde yanma oldu. Hiç ağrım ve hareket kısıtlamam olmadı. Hatta 3. Gün doya doya yan yatmaya başladım,silikonlarla kabus gibiydi uzanmak.. Hiç ameliyat olmuş gibi hissetmedim hafif hafif kardiyoya başladım hatta 5. Günde enerjim direkt yükseldi,özüme döndüm. Anladım ki aylardır depresyondaymışım ve bedenimde yabancı bir şeyle yaşamak için kendimi zorluyormuşum. Kendime bunu nasıl yapmışım bu özgürlük,hafiflik,doğallık varken diye sorguluyorum. Psikologa gitseymişim keşke 
