PSİKIYATRIYE GERÇEKTEN GİTMELİ MİYİM?

size izzet güllüyü öneririm. youtube da videoları var bir sürü. faydasını gören çok.
 
önceki konularınızı bilmiyorum, ama suan yazdıklarınızı göz önünde bulundurarak yorum yapıyorum, lütfen hep aynı seyleri söylüyorlar diye en baştan kestirip atmayı bırakın, psikologlara, terapi almaya ön yargılı olmayın belki doğru kişiyle karşılasmamıssınızdır? hep diyorum, doğru psikolog , iyi bir cilt bakımı yaptırmak kadar insana iyi gelen birsey ben böyle dusunuyorum. tekrardan arastırmaya girip bir kez daha deneyin sizi rahatlatacağını dusunuyorum, birde adını hatırlayamıyorum ama bir uygulama var birçok farklı terapisle belli ( kısa ) bir süre aralığında ücretsiz sekilde konusup o sekilde size uygun olup olmadığını anlayabilirsiniz bulursam vereceğim sitesini
 
Son üç haftadır bir sorundan dolayı, çözümsüz bişi bu arada, gece uyuyamama, yemek yiyememe, terle uyanma, yorgunluk yaşadım.Üç hafta sürdü.berbat bir süreçti.ağlamalar vs oldu.
ve sonrasında bir şekilde atlattım.şu an iyiyi.sorun halen var ama soruna karşı nötrleştim.Bugün işe giderken aklımda 'psikiyatriye gitmelimiyim' sorusu belirdi.aslında istiyorum gitmeyi.daha önce de sosyal fobi sebebiyle 1,5 yıl tedavi gördüm.doçentti o zamanlar doktorum ama işe yaramadı.
çekincelerim şunlar:
1-iş hayatımı etkilerse.kurum bir arkdaşı arşiv memuru raporu almaya gönderdi.o da psikiyatrik tedavi görüyordu ve aile hekimi rapor vermedi.hastaneye sevk.etti.ya da ehliyet yenilerken karşıma çıkarsa.bir kurul raporu alırken karşıma çıkarsa vs vs
2-psikiyatrik tedavi gördüğüm zamanlarda hissizleşmiştim.ve bunu rahatsız etmişti.bu ben değilim diyordum.mesela cüzdanım yok ve heyecan yapamıyorum.evdedir diyorum.ağlayamıyordum.en çok hissizleşme sorunu canımı sıktı.keza kız kardeşim de tedavi gördü.onda da aynı sorun oldu.kilo alma, hormonal sorunlarımı saymıyorum bile.lay lay lom ortalarda sevgi kelebeği gibi dolaşıyordum...sosyal fobime etkisiolmadı.
3-düşün kimsen yok, küçüvk elektrikli soba ile sınıyorsun, ailen kaloriferli evde ama sana baban hakaret edip evden kovuyor.işyerinde sebebpsiz bir mobbing var ve ilçede kimseyi tanımıyorsun.böyle bir durumda insan mutsuz olmaz mı?neden semptomlarımı ilaçla bastırıyım diye düşünüyorum.
sizne düşünüyorsunuz
2 yıl ilaç tedavisi gördüm ağır depresyon nedeniyle bankacıyım benim hayatımı olumlu yönde değiştirdi mutlaka bir görüşün doktorla o sizi yönlendirir zaten
 
Hayatında araba kullanmamış ve kullanmayacak insanların "ehliyeti yenilirken sorun çıkıyormuş" diye psikiyatriste gitmemesi hep ilgimi çekmiştir
 
gitmek istiyorsan
psikiyatri (ilaçla) değil, psikolog (konuşarak) gitmelisin
Madem ilaç istemiyorsan sicilime işler diyorsan
ve kendini o kadar ağır vaka yüklüyorsun; yüklemeden bir hastaneye sormanı öneririm
sende sorun yok sana laf diyenlerde sorun var
Psikologa gitmeden önce aşırı panik stres doluydum
bende hissiz biriyim öldü çoğu yaşadığım o kadar ağır olaylar sonra çokta takmıyorum
 
Son üç haftadır bir sorundan dolayı, çözümsüz bişi bu arada, gece uyuyamama, yemek yiyememe, terle uyanma, yorgunluk yaşadım.Üç hafta sürdü.berbat bir süreçti.ağlamalar vs oldu.
ve sonrasında bir şekilde atlattım.şu an iyiyi.sorun halen var ama soruna karşı nötrleştim.Bugün işe giderken aklımda 'psikiyatriye gitmelimiyim' sorusu belirdi.aslında istiyorum gitmeyi.daha önce de sosyal fobi sebebiyle 1,5 yıl tedavi gördüm.doçentti o zamanlar doktorum ama işe yaramadı.
çekincelerim şunlar:
1-iş hayatımı etkilerse.kurum bir arkdaşı arşiv memuru raporu almaya gönderdi.o da psikiyatrik tedavi görüyordu ve aile hekimi rapor vermedi.hastaneye sevk.etti.ya da ehliyet yenilerken karşıma çıkarsa.bir kurul raporu alırken karşıma çıkarsa vs vs
2-psikiyatrik tedavi gördüğüm zamanlarda hissizleşmiştim.ve bunu rahatsız etmişti.bu ben değilim diyordum.mesela cüzdanım yok ve heyecan yapamıyorum.evdedir diyorum.ağlayamıyordum.en çok hissizleşme sorunu canımı sıktı.keza kız kardeşim de tedavi gördü.onda da aynı sorun oldu.kilo alma, hormonal sorunlarımı saymıyorum bile.lay lay lom ortalarda sevgi kelebeği gibi dolaşıyordum...sosyal fobime etkisiolmadı.
3-düşün kimsen yok, küçüvk elektrikli soba ile sınıyorsun, ailen kaloriferli evde ama sana baban hakaret edip evden kovuyor.işyerinde sebebpsiz bir mobbing var ve ilçede kimseyi tanımıyorsun.böyle bir durumda insan mutsuz olmaz mı?neden semptomlarımı ilaçla bastırıyım diye düşünüyorum.
sizne düşünüyorsunuz
Defalarca konu açtın, defalarca söyledik. Ya kurum değiştir yada iş arkadaşlarını görmezden gel. Düzeleceği yok bu saatten SONRA...

Ayrıca, devlet memurusun. Paran var, neden küçük elektrikli sobayla ısınıyorsun? Doğalgaz sizin oralara uğramadı mı? Psikiyatriste gitmeye param yok, ona param yok, buna param yok. Bu para nereye gidiyor çok merak ediyorum?

Kamu memuru olduğun için özele gitmen senin için daha iyi olur. Onlar usulünü biliyorlar
 
Defalarca konu açtın, defalarca söyledik. Ya kurum değiştir yada iş arkadaşlarını görmezden gel. Düzeleceği yok bu saatten SONRA...

Ayrıca, devlet memurusun. Paran var, neden küçük elektrikli sobayla ısınıyorsun? Doğalgaz sizin oralara uğramadı mı? Psikiyatriste gitmeye param yok, ona param yok, buna param yok. Bu para nereye gidiyor çok merak ediyorum?

Kamu memuru olduğun için özele gitmen senin için daha iyi olur. Onlar usulünü biliyorlar
altın alıyor ya oğluna para da biriktiriyor.7 yaşlarındaki çocuğa senin paran var sana para biriktiriyorum diye de devamlı anlatıyor.çocuk sahiplenmiş biriken parayı o yaşta.ilginç ilginç şeyler
 
Psikiyatri de ağır vakalar tedaviye ihtiyaçları olduğunu kabul etmezler ,şekil A da olduğu gibi,daha hafif rahatsızlıkları olanlar ise kapı kapı şifa arar ,iyileşmek için çabalar
 
Back
X