Yakın bir veya bir kaç arkadaşınız, kardeşiniz, abiniz/ablanız yok mu?
En azından arada farklı birilerini arayarak dertleşirsiniz size karışmayacak şekilde birlikte çözüm bulursunuz...
Neden tabi ki? Madem bu kadar hassas düşünüyor, belki araba kullanmayı öğrenseniz ikiniz için de daha iyi olur. Otobüse binme alışkanlığım benim de yoktu, 19 yaşımda "müsait bi yerde inebilir miyim" diyerek bütün yolcuları kahkaha krizine soktuğumu bilirim. Yahut üniversitenin önünde ineceğimi sandığım bir otobüsün express olduğunu ve beylikdüzünden taksime kadar gittiğini yolun epey kısmını gittikten sonra öğrendiğimde vize sınavına geç kaldığım için yalvar yakar olmayacak yerde inip taksiyle geri döndüğümü... ama yıllardır gayet güzel araba kullanıyorum, ne ciddi bi kaybolma yaşadım ne de ufacık bi kaza.. eşim de sizin eşiniz gibi, toplu taşımaya binmemi pek istemez. Ama ya arabayla giderim ya da gidemeyecek durumdaysam taksiyle gönderir. Kısacası öantıklı olan şu ki eşiniz de ya gereğini yapar, ya da yapamıyorsa durum müsait değilse vs kayboldunuz diye saçmasapan münakaşalar çıkarmaz.ahahah tabii ki hayır
maalesef kimsem yok. şimdiye kadar kiminle dostluk kurduysam çok içimi açtım ve içimdekileri bana karşı kullanan insanlar çıktı. artık derdimi anlatmaya korkuyorum. bebeğimin ölümüne sevinen arkadaşlarım bile oldu. o yüzden de eşim benim merkezim.
Herhangi bir konu için de kullanın...
Google a yazın...
bayaga 4 yaşındaki çocuk gibi...
...... emniyeti nerede?
Bas çıkanlara bak. İletişim kısmına bak, oradan nasıl gidilir, nasıl ulaşılır diye yazar zaten...
Yada, bilmem ne kombi de ..... hata kodu
Bas tuşa, oku çıkanları.
Bebegimi ilk yıkayacağım zaman kimse yoktu yanımda bebek nasıl yıkanır diye YouTube a yazdım video izledim :)
Neden tabi ki? Madem bu kadar hassas düşünüyor, belki araba kullanmayı öğrenseniz ikiniz için de daha iyi olur. Otobüse binme alışkanlığım benim de yoktu, 19 yaşımda "müsait bi yerde inebilir miyim" diyerek bütün yolcuları kahkaha krizine soktuğumu bilirim. Yahut üniversitenin önünde ineceğimi sandığım bir otobüsün express olduğunu ve beylikdüzünden taksime kadar gittiğini yolun epey kısmını gittikten sonra öğrendiğimde vize sınavına geç kaldığım için yalvar yakar olmayacak yerde inip taksiyle geri döndüğümü... ama yıllardır gayet güzel araba kullanıyorum, ne ciddi bi kaybolma yaşadım ne de ufacık bi kaza.. eşim de sizin eşiniz gibi, toplu taşımaya binmemi pek istemez. Ama ya arabayla giderim ya da gidemeyecek durumdaysam taksiyle gönderir. Kısacası öantıklı olan şu ki eşiniz de ya gereğini yapar, ya da yapamıyorsa durum müsait değilse vs kayboldunuz diye saçmasapan münakaşalar çıkarmaz.
Ne bileyim en azından özel meseleleri değil de günlük seyleri anlatabileceğin yakınlıktaki biri olsa her şeyde eşine koşmamış olursun...
Mesela dalgınlıkların yüzünden başına gelen biri şeyi çok paylaşma ihtiyacı hissediyorsan bir arkadaşına anlat...
yada okulda olan bir şey olduğunda bir meslektaşına, eski okul arkadaşına anlat..
Amin... tabi çok travmatik bi olay yaşamışsınız, Allah bi daha yaşatmasın... belki onun etkileridir.. ama hayatınızı öyle bir olayı atlattıktan sonra böyle basit gündelik mevzular için zehretmeyin kendinize.. dünya boş; en iyi siz bilirsiniz bu durumda..ehliyet alacağım.psikolojik olarak buna kendimi hazırladım. inşallah ben de şuan sizin olduğunuz konuma gelebilrim bir an önce. şuan ki hedefim bu. maşallah bu arada size.darısı da başıma olsun. çok içten dua ediyorum ...
Aynen öyle... herkese her şeyi anlatmak degil bu... güvenmediğiniz insanlara hayatınızın sırlarını, zayıf noktalarınızı, kişisel problemlerinizi anlatmayın...anladım. yani eşimi merkezden çıkarmam ve başkalarıyla da sorunlarımı paylaşarak eşimle olumsuz konulkarda çok yüzgöz olmamam gerekiyor. bunu da alır hayatıma uyarlarım ben
konunun çoğunu okudum.
bende de yön duygusu sıfır. bildiğiniz sıfır yani. hatta eksi bile olabilir.
bir keresinde o kadar büyük bir hata yapmıştım ki erkek arkadaşıma anlattığımda "yok artık, şaka yapıyorsun?!" demişti.
40 kere gittiğim yolu bile zor ezberlerim.
yıllardır yaşadığım evi birine tarif et desen doğru düzgün beceremem.
tatil köyüne gittiğimizde kaldığımız bloğu zor bulurum mesela. o kadar fena.
ama buna rağmen kalkıp başka bir ülkeye 2 aylığına gideceğim.
tek başıma.
ingilizcem de öyle çok iyi değil aslında. çat pat geçineceğim artık.
üniversite öğrencisiyim. daha önce hiç tek yaşamadım, kıyafetlerimi kendim yıkamıyorum, yemek yapmayı hiç beceremem. hatta uçağa bile daha önce hiç binmedim.
ama korkmuyorum.
siz de korkmayın. atik olun. kendinize güvenin. işlerinizi kendiniz halledin.
hele bu devirde yol/iz bilmemek artık hiç sorun değil.
trafi ve moovit uygulamalarına bakın. sizin şehriniz var mı onlardan birinde? varsa indirin. ikisi de muhteşem. hangi duraktan bineceksin, kaç durak gideceksin, nerde ineceksin, ne kadar yürüyeceksin, otobüs ne zaman kalkacak… her birini gösteriyor.
telefonun haritalar kısmı da yürüyerek yol bulunacak yerlerde vazgeçilmez bir şey. telefona baka baka yolunuzu yürüyeceksiniz.
yön konusunda gerçekten rezil biri olarak söylüyorum bunu. inanın internetle yol bulmak çok kolay.
Çok acı bir şey yaşamışsınız sabırlar diliyorum en başta.. Eşinizin sizi böyle saçma bir şeyden dolayı yargılayıp üzmesi biraz garip.. Bence siz napın biliyor musunuz? Güzel bir havada tek başınıza eşinize nasıl yapacağım nasıl giderim diye sormadan çıkın.. Otobüse mi binmeniz gerekiyor? Sorun hemen birine öğrenin.. Sorarak öğrenin.. Gezin, alışveriş yapın.. Maaşınızı siz kullanın.. Eşiniz sizi sahiplenmekten çok kendine bağımlı hale getirmiş.. Ama sizin tavırlarınız onu bu hale getirmiş.. Siz kendinize güvenin.. Neden güvenmeyesiniz? Üniversite okumuşsunuz mesleğinizi elinize almışsınız... Ne kadar güzel bir şey özgüvenli olabilmeniz için.. Mesela okulum önüne mi geliyor gelmesin ben kendim gelirim diyebilin... Ayrıca kendinize dışarıda rahat takılıp kahve içebileceğiniz bir arkadaş edinin.. Gezdiniz tozdunuz eve geldiniz diyelim eşiniz de evde.. Yapın bir kahve de eşiniz için oturun gününüzün nasıl geçtiğini anlatın :) yapabilirsiniz atla deve değil en nihayetinde değil mi:) sevgiler.. Ayrıcaaaa kendini psikolog sanan akıl hastasını da hiç anlamadım.. Siz aldatıldınız sanırım bu kadar kesin konuşabildiğinize göre diyip çarpaydınız ya kapıyı..töbe töbee yaa adamı zorla deli eder o..
Laf söyledi bal kabağı.....8 aydır sen psikoloğun yolunu nasıl buluyorsun meraakkkkk içindeyimm....psikoloğa gittiğine emin misin????giitiğin yerde dr un adına soyadına bakıyorsun değil miii??? bakkala çakkala girmiyorsun dimi dr sanıp
8 aydır sen psikoloğun yolunu nasıl buluyorsun meraakkkkk içindeyimm....psikoloğa gittiğine emin misin????giitiğin yerde dr un adına soyadına bakıyorsun değil miii??? bakkala çakkala girmiyorsun dimi dr sanıp[/Q
ben bu hayyatta böyle cvp verecek tek bir psikolog old.bile ınanmıyorumm...Laf söyledi bal kabağı.....
Neden olmasın.? Söylediklerinizle kadını hiç anlamadığınız o kadar belli ki.. Takıldığınız şey gereksiz.. Doktor diye söylemez sanmayın.. Bu biraz kişilikle ve vicdanla da alakalı.. Neler görüyoruz.. Ayrıca komu bu değil..ben bu hayyatta böyle cvp verecek tek bir psikolog old.bile ınanmıyorumm...
Zor bir durum beni de ailem kafeste büyüttü en basit ornegi ilk tek basıma toplu taşıma aracına bindigimde 18-19 yasındaydım şu an 20 yasindayim bir cok seye gec kalmisim gibi hissediyorum.
ozguven sonradan zor kazaniliyor gercekten.
bence sen tüp bebek filan yapıp üreme canım:)=ay ne alaka şimdi?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?