Herkesin duygulari cok farkli canim. Dolayisiyla herkesin herkesi sevmesi imkansiz.
Bazilarinin varligi bile iter, bazilarinin enerjisi oyle yuksektir ki tanimadan sempatik bulursun.
Ben ergenken senin gibi dusunurdum hatta aileme takmistim. Bir keresinde onlari teste tabii tutmustum kendi aklimca. Okul servisi beni zamaninda eve birakmisti ancak kis oldugundan hava karanlikti. Ben apartmandan iceri girdim ve 1 saat kadar kapiyi dinledim. Onlar panik olacakti ben de motive olacaktim. Nitekim oyle oldu. Bunlar panik bir sekilde tanidiklari falan ariyorlar, korkuyorlar falan. Sonra ben de amacima ulasip kapiyi calmistim psikopat gibi
Halbuki ailem gayet sevgi doludur ve arkadas gibiyizdir. Simdi goruyorum ki onlarin sevgisini o donem ben gorememisim, algilayamamisim. Hala da esim sevgi arsizi diye cocuk gibi sever beni.
Sana tavsiyem dogal davran, kendin gibi. Kendini sevdirmeye calisinca antipatik gorunebilirsin. Asiri ilgilenme arkadaslarinla. Bogma onlari. Yasam alaninin merkezinde sen ol, diger herkes belirli mesafede olsun. Eminim cok seker bir kizsindir. Benim sana tavsiyem simdilik bu kadar :)