Haklisiniz zaten cocuklar icin sadece ayakta gibiyim. Mesela dedigim gibi kalkiyorum kahvaltisini yaptiriyorum okula yolluyorum. Yatiyorum digeri gec uyaniyor kalkip onu yediiriyorum onla beraber ben yiyorum trkrar uyumasamda uzanma istegi yada uyuyorum. Aksam odevlerini yaptiriyorum. Kendim icin hicbisey yapmiyorum mesela yiyip yiyip yatiyorum ve kilo alıyorum
İlaç kullanmayı reddettiğinize göre durumunuz okadar kötü değil.
Ayyyynenn oyle nasil anladiniz:)
Bende sizin yazdiklarinizi kalbimde hissettim. Beninde travmatik hatiralarim var okonulara girmek istemiyorum.taniyan olur diye.iste ben esle atlatamiyorum anlattigimda rahatlamis hissetmiyorum. Bizde neler yasadik inancli degilmisin gibi sozler viraz elestirel ve yargilayici geliyor konusmalari.
Ben yaşadıklarımı anlatsam intihar ederdiniz heralde karakteri zayıf insanlar kolay yolu seçer depresyon takılır sürekli tbiki acılarımız var ama İmtihan dünyası Rabbe sığınmak en huzurlusu geliyor bana ve inancım olmasaydı şuan çok kötü bir haldeydim eminimki bazı şeyler bizim elimizde değil kader
Olum korkusu var evet kaybetme korkum var. Bazen cok mutlu hissedince ccouklarimla yada esimle sevgi hissettigim ortam oldugunda cekiyorum kendimi fazla muhabbet ayrilik getiriyor diyorum yazdigimin cok sacma oldugunun farkindayim suan..
Birlikte oyun oynayın. Okula gidiyor mu diğeri yoksa küçük mü?Haklisiniz zaten cocuklar icin sadece ayakta gibiyim. Mesela dedigim gibi kalkiyorum kahvaltisini yaptiriyorum okula yolluyorum. Yatiyorum digeri gec uyaniyor kalkip onu yediiriyorum onla beraber ben yiyorum trkrar uyumasamda uzanma istegi yada uyuyorum. Aksam odevlerini yaptiriyorum. Kendim icin hicbisey yapmiyorum mesela yiyip yiyip yatiyorum ve kilo alıyorum
Evde birseyler ogretiuorum kucugede digeride eve geldiginde okonularda ilgilenmeye gayret ediyorum. Disari pek cikamiyoruz park yok yakinda yol ustunde oturuyoruz. Tek yuruyus yapmak iyi gelir bana ama yapamiyorum yakinda yurume yeri yok esimle arabayla gidiyoruz ozaman da yuruyus yapmis olmuyirum.cocuklarin pesinde kosuyorum yada gozum hep onlarda oluyor. Bazen esimle parkta onlari birakip tek yuruyorum ama surekli yapabilsem cok iyi olacak cok rahatlatıyor.
Iki psikolohi kitabi okuyarak ozel ve cetrefilli bir sorunumu cozmustum:) hic bu yandan bakmamistim ice kapanik olmanin iyi tarafini gormemistim. Biraz sosyal iliskilerimin kotu olmasindan sikayetciyim herseyi icime atmak kafamda biseyler varkende siradan muhabbetlere katilamiyorum her ortanda mutlaka alinacak bisey buluyorum. Sanki insanlarin isi yok surekli beni igneliyor benim acigimi arıyor gibi:) ciddi ciddi boyle dusunuyorum ya..
