Psikolojik sorunum var diye eziyorlar

Kadın-erkek ilişkileri, evlilik, aile konuları konuşulduğunda beni kimse ciddiye almıyor, sert tepkilerle karşılaşıyorum. Neden böyle davranıyorlar?

Ofiste ve arkadaş çevremde bir konu hakkında tartışırken benim düşüncelerime önce tuhaf tuhaf bakıyorlar, sonra bir sessizlik hakim oluyor. Daha da konuşacak olursam, psikolojik sorunlarımı yüzüme vuruyorlar ve ciddiye almıyorlar beni.

Sen bu işlerden anlamazsın, çünkü sorun bu işleri çözecek olan kafanda diyorlar. Bazen ben daha da üsteliyorum, sağlık sorunlarımı yüzüme vurmayın, bana düşüncelerinizle gelin diyorum, bu defa şöyle diyorlar: "Hasta olmanın arkasına saklanıp, saçma sapan, ahlak dışı şeyler söylüyorsun. Eleştirildiğinde ise, hasta olmanın arkasına saklanıyorsun. Ya saçma sapan şeyler konuşma ya da konuşuyorsan gelen eleştirileri kabul et. Psikolojik sorunların, sana dokunulmazlık kazandırmıyor."

Mesela kadın-erkek ilişkileri konusunda, kadının sınırsız bir şekilde dilediği her şeyi yaşamasını önerdiğimde, bana bakışları bir anda değişiyor. Geçen gün 22 yaşındaki bir kızın dedikodusunu yapıyorduk. 22 yaşlarında. Daha önce üç farklı erkekle ilişkisi olmuştu. Şimdi yeni birini bulmuş, onunla evlenecek. Ben bu kızın yaptığının gayet normal olduğunu savununca, bana bön bön baktılar.

Başka bir olay daha anlatayım. Ofisteki bir arkadaş kocasından boşanmak üzere. Ben ona sürekli destek oluyorum. Bir yıldır, daha genç ve yakışıklı bir adamla çıkıyor. İkisi bir arada gitmeyince ona boşanmasını önerdim ve sürekli ona bu konuda destek oluyorum. İki çocuğu var, onlar da biraz sorun yaşayacak fakat fikirlerimle bu konuda onu ikna etmeyi başardım sayılır. Bir avukat arkadaşımla da görüştüm, yardımcı olacak. Galiba gelecek ay işlemler bitecek. Mesela bu konuda bana acımasızca saldırıyor diğerleri. Sanki ben boşandırmışım gibi... Ofise çocukları geldiğinde onlar da bana bön bön bakıyor, halbuki ben onlarla da konuşup ilgilenmeye çalışıyorum.

Özetleyecek olursam, neden çevremdeki insanlar bana acımasız biriymişim gibi davranıyorlar? Sanki yuva yıkan, ahlaksız, kötü bir kadınmışım gibi, her söylediğime, her düşünceme karşı çıkıyorlar. Psikolojik sorunlarım var dediğimde ise biraz susuyorlar, sonra farklı şekilde üzerime geliyorlar. Bu sorunun altından nasıl kalkabilirim, lütfen yardım edin.
Zaten toplumumuzun psikoloğa giden insanlara bakış açısı belli bence kimseye söylememeliydin madem söyledin hayatını bu kadar açık yaşama veya fikirlerini söylerken daha dikkatli ol. Madem hassassın bu şekilde davran kısıtla kendini. Kısıtlamam diyosan takmıcaksın insanlar hep konuşur hep eleştirir.
 
Böyle yorumları okuyunca, iş arkadaşlarım beni kk'da takip mi ediyorlar diye endişleniyorum. Halbuki evden giriyorum ve kimse fark etmesin diye ofisteki hesabı kullanmamıştım, yeni bir hesap almıştım. Suna sen misin kız? Doğru söyle bak, Pazartesi günü hesabını sorarım.
İyi eğlendiniz mi bari 😏
 
Arkadaşınız evliyken başka bir adamla tanışmasına vesile olduysanız evet bir sorun var psikolojinizde değil ama kafanızın içinde. Birde ne var bunda? Diyorsunuz ya +1 sorun da ahlaka uymayan birşeyi doğru olarak görmenizde. Bakın ahlak diyorum, dinle bağdaştırmıyorum bile oraya da bağlarsak büsbütün sorun siz olursunuz çünkü. Sen arkadaşın evliyken başka biriyle tanıştırmayı (daha genç daha yakışıklısı ile) doğru görüyorsun ama benim arkadaşım evliyken başka biriyle görüşse ve ben buna şahit olsam ya hemen yarın git kocandan boşan sonra napıyorsan yap yada benimle arkadaşlığın burada bitmiştir derim etik olan bu çünkü. Kısaca evet bir sorun var sizde psikolojik mi? Hayır. Tamamen ahlaki.
Ne var bunda? Ben tanıştırdım hatta. Çok iyi tanıdığım için tanıştırdım. Eskiden beri bildiğim bir adam çünkü.
 
X