merhaba kızlar,
hamileliğimin başından beri çok sorun yaşadım hem eşimle hemde sağlık sorunları.
bu sorunlar gün geçtikçe artıyor ve artık kaldıramaz hale geldim. Hergün ağlıyorum , bu hamilelikle ilgili hassasiyetle biraz artmakla birlikte zaten hamilelik öncesinde böyleydi.
ailem üzme kendini he kendine hem bebeğe zarar veriyorsun diyor ama ortada var olan ve değişmeyen gerçekler var ve ben bunları kabullenemiyorum.
ailemin yanına bu haldede gidip yerleşmekte çözüm değil benimde elimden gelen ağlayıp dövünmek
örneğin İstanbul'da oturmama rağmen ve astım hastası olmama rağmen ve imkanlarımızın normal olmasına rağmen hala doğalgazsız bir evdeyim, eşim şimdiye kadar bana acımadı ve astımlı halde burda donarak yıllarımı geçirdim bari şimdi bebeğim için taşınırız dedim. eşimde beni aylarca oyaladı ama şimdi taşınma işide yattı. taşınıcaz diye bebeğe mobilya bile almadık.herşey son ana kaldı. deliriyorum ve kendimi yiyip bitiriyorum.
psikolog çözüm olur mu? napmalıyım? çok ağlamak gerçekten bebeğe zarar verir mi?
hamileliğimin başından beri çok sorun yaşadım hem eşimle hemde sağlık sorunları.
bu sorunlar gün geçtikçe artıyor ve artık kaldıramaz hale geldim. Hergün ağlıyorum , bu hamilelikle ilgili hassasiyetle biraz artmakla birlikte zaten hamilelik öncesinde böyleydi.
ailem üzme kendini he kendine hem bebeğe zarar veriyorsun diyor ama ortada var olan ve değişmeyen gerçekler var ve ben bunları kabullenemiyorum.
ailemin yanına bu haldede gidip yerleşmekte çözüm değil benimde elimden gelen ağlayıp dövünmek
örneğin İstanbul'da oturmama rağmen ve astım hastası olmama rağmen ve imkanlarımızın normal olmasına rağmen hala doğalgazsız bir evdeyim, eşim şimdiye kadar bana acımadı ve astımlı halde burda donarak yıllarımı geçirdim bari şimdi bebeğim için taşınırız dedim. eşimde beni aylarca oyaladı ama şimdi taşınma işide yattı. taşınıcaz diye bebeğe mobilya bile almadık.herşey son ana kaldı. deliriyorum ve kendimi yiyip bitiriyorum.
psikolog çözüm olur mu? napmalıyım? çok ağlamak gerçekten bebeğe zarar verir mi?
