• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Psikolojim mi bozuk hala lohusamıyım :(

Neden zor olsun? Başkası gibi hehehehe canim bitanem kocacim diyip kocamin arkasindan konusmadigim,kaynanamin suratına gulup arkasindan is çevirmedigim,kısacası dansoz olmadığım icin mi? Ben sonda söyleyeceğimi basta söylüyorum. Her zamanda dediklerimi yaptım yapmasaydım herkes söz sahibi olacaktı. Olamadı.
Herkes öyle sandığınız gibi değil ki... Ben ne eşimin ne de ailesinin yüzüne gülüp arkalarından iş çevirmem. Hiçbirinden haz etmediğimi bilirler. Çünkü onlar beni çok üzdüler. Oysa ben onlara zerre art niyet ya da kabalık göstermemiştim. Şimdi mesafeliyim hem de çok. Ama kavga edeyim, çocuğu göstermeyeyim diyemiyorum. Çünkü bunlar büyük vebal. Onlar yüzünden vebale girmekten korkuyorum. Ha bu arada ben de insanım, tabii ki içimden neler yapmak geliyor... Ama ölçüyü kaçırmamak lazım. Yanlış anlamayın koca için değil... Koca, koca olsaydı kimse bizi bu kadar üzemezdi.
 
Mrhb arkdşlr nası anlatsam bilemiyorum çok uzun sürebilir eleştiriler alabilirim çokta açık yazamayabilirim tanınmamak için. Doğumum çok acılı ağrılı sancılı geçti. Doğuralı 2 seneyi geçiyor. Ben daha hamile kalır kalmaz karnımdaki bebeğini kv lerden kıskanmaya başladım eşimin tarafındaki herkesten kıskandım. Onlar bi yorum yaparlarken bebekle ilgili dişlerimi sıkıyorum sinirden beynime bişy sıçrıyo sanki dayanamıyorum. Bekarken bize çektirdikleri beni doldurdu onlara karşı onları hiç sevmedim sevemedim ama eşimi sevdim çok seviyorum. Ama aile aramızdaki çok büyük sorun uçurum. Eşimde çok anneci değil ama yinede annesi işte. Ama ben durumu böyle göremiyorum bende kv olucam acı kadına diyemiyorum kendime söz geçiremiyorum. Eskiden yaşattıkları şeyle le sanki onlardan öc almaya çalışıyorum sürekli sürekli benim ben varım benim sözüm geçer oğlunuz benim biz üç kişilik bir aileyiz kafasındayım bunu ispat etme çabasındayım. Onlarda aksine içli dışlı görünmek istiyorlar. Kv nin lafı var evde kanlı bıçaklı olsanda dışarısa millete karşı gül oyna. Hiç bana göre değil bu laf bu lafı söylediği için bile sinir oluyorum ona. Neyse zorlu geçen doğm sonrası hastane odasında daha dokunmayın demeye başladım bebeğe. E eşimde yanlş anlamasın die kendi annemede dokundurmadım. Herşey bana kaldı ben zaten öyle istedim bi yandan eski kafalıların bebek ile ilgili yptıkları yorumlara tahammül edemiyorum çünkü. Sinirlerimede hakim olamıyorum. Büyüdü bebeğim 2 seneyi geçti eşim tarafı çocuğu sayılı görmştür. Hep bi bahanem var çünkü onlarla görüşmemek onlara tavır yapmak için. Çocuğu sadece oğullarının mış gibi görüyolar bi kere sanki ben taşıyıcı anneyim de doğurdum alın sizin olsun demeliymişim gibi. Çok çok çok sinir oluyorum. Bebeğimde sevmiyor onları gitmek istemiyor pas vermiyor benim huzrsuz oldugumu hissediyor. Geçmişi unutamıyorum içimde kalıyor kinleniyorum nefretim büyüyor. Eşimle aramdaki uçurumda..... ne yapıcam bilemiyorum. Ben yokken eşim kv lere götürür diede korkuma 7/24 bebeğimleyim hep benle daha bıgüne kdr hiç bensiz görmedi annemden başkası. Anneme veriyorum sadece ona emanet ediyorum. Kv yi sevebilmek için psikolağa bile gitmek istiyorum ama ben dr dayken çocuğumu alırlar kafalarına göre rahat rahat davranırlar die düşünüp gene sinirleniyorum napıcam ? Bilemiyorum bu ne lohusalıkmı lohusalığımmı kaldı?

Size yaptıklarını yüzlerine vursanız, içinizdekileri söyleseniz rahatlar mısınız acaba? Yani cezaları neyse kesseniz, millete yaptıklarını anlatsanız vs. sonra da rahatlasanız. Çünkü bu yaptığınız çocuğunuzu da cezalandırmak. Tabii önce bir psikoloğa danışın.

İçiniz rahat etmiyorsa, psikoloğa da bir arkadaşınızla gidin, o çocuğunuzla ilgilenirken, siz görüşmenizi yaparsınız.

Sonra psikolog tavsiye ederse, yüzleşirsiniz, insanlara da anlatıp rahatlarsınız. Nereden çıktı şimdi derlerse unutamıyordum, içimden atmak istedim dersiniz veya psikoloğum öyle tavsiye etti dersiniz.
 
Herkes öyle sandığınız gibi değil ki... Ben ne eşimin ne de ailesinin yüzüne gülüp arkalarından iş çevirmem. Hiçbirinden haz etmediğimi bilirler. Çünkü onlar beni çok üzdüler. Oysa ben onlara zerre art niyet ya da kabalık göstermemiştim. Şimdi mesafeliyim hem de çok. Ama kavga edeyim, çocuğu göstermeyeyim diyemiyorum. Çünkü bunlar büyük vebal. Onlar yüzünden vebale girmekten korkuyorum. Ha bu arada ben de insanım, tabii ki içimden neler yapmak geliyor... Ama ölçüyü kaçırmamak lazım. Yanlış anlamayın koca için değil... Koca, koca olsaydı kimse bizi bu kadar üzemezdi.

Tabiki size değildi benim sözüm,herkes oyle değil. Böyleleri var ama . Sizin adınıza üzüldüm. Vebal konusunda,bilemiyorum,bir insan torununu görmese kahrından ölmez diye düşünüyorum. Ben açıkçası toplumun dayattığı bazı seylere hic katılmıyorum. Mesela anne kötüdür cok kötü zalim,ikiyüzlü çocuğun duygusal ihtiyaçlarını karşılamayan babaya karsi dolduran bir annedir. Bu anne sevilmez,ama densizin bir tanesi çıkar der ki,aaa olsun ama o senin annen,o seni 9 ay karninda taşıdı .What? Ben mi dedim beni dogur diye. Ki zorluklarla doğmuş bir çocuğum bu arada. Iste boyle seylerden nefret ediyorum anne de bir insan, sevilmesi normalse sevilmemesi ve onunla gorusmemekte normal bence. Siz bence duygusal ve sakin birisiniz sanırım. Kocanız a da sinir oldum ,yillar geçer fark eder ama yillar gecmis olur. Benim babam 34 sene sonunda,benim annem biraz kaynanalik yaptı diyor. Günaydın...
Benim esim ve esimin ailesiyle hicbir problemim yok. Aslında eşimle var. Bazen onu yiyorum ve kavga ediyoruz. Her evde vardir sanırım,ama gorumce,kaynana sorunları hic yasamadim cok sukur. Gorumcem soguktur aramaz sormaz,ogun abisini aradı isi düştü :) beni istedi telefona yengelerin bitanesi guzel yengem nasılsın diyor :) daha da aramaz 2 3 ay. O da onun huyu ama severim kendisini. Ben aşırı mükemmelliyetçi bir insanım,fincanın rengi mor,altlığı da mor olsun diye butun memlekette mor fincan tabağı ararım. Bu tip seyler beni yoruyor,o yuzden bazi sozlere de takilmisligim vardi ilk eğlendiğim zamanlar simdi rahatim.
 
Tabiki size değildi benim sözüm,herkes oyle değil. Böyleleri var ama . Sizin adınıza üzüldüm. Vebal konusunda,bilemiyorum,bir insan torununu görmese kahrından ölmez diye düşünüyorum. Ben açıkçası toplumun dayattığı bazı seylere hic katılmıyorum. Mesela anne kötüdür cok kötü zalim,ikiyüzlü çocuğun duygusal ihtiyaçlarını karşılamayan babaya karsi dolduran bir annedir. Bu anne sevilmez,ama densizin bir tanesi çıkar der ki,aaa olsun ama o senin annen,o seni 9 ay karninda taşıdı .What? Ben mi dedim beni dogur diye. Ki zorluklarla doğmuş bir çocuğum bu arada. Iste boyle seylerden nefret ediyorum anne de bir insan, sevilmesi normalse sevilmemesi ve onunla gorusmemekte normal bence. Siz bence duygusal ve sakin birisiniz sanırım. Kocanız a da sinir oldum ,yillar geçer fark eder ama yillar gecmis olur. Benim babam 34 sene sonunda,benim annem biraz kaynanalik yaptı diyor. Günaydın...
Benim esim ve esimin ailesiyle hicbir problemim yok. Aslında eşimle var. Bazen onu yiyorum ve kavga ediyoruz. Her evde vardir sanırım,ama gorumce,kaynana sorunları hic yasamadim cok sukur. Gorumcem soguktur aramaz sormaz,ogun abisini aradı isi düştü :) beni istedi telefona yengelerin bitanesi guzel yengem nasılsın diyor :) daha da aramaz 2 3 ay. O da onun huyu ama severim kendisini. Ben aşırı mükemmelliyetçi bir insanım,fincanın rengi mor,altlığı da mor olsun diye butun memlekette mor fincan tabağı ararım. Bu tip seyler beni yoruyor,o yuzden bazi sozlere de takilmisligim vardi ilk eğlendiğim zamanlar simdi rahatim.
haklısınız öyle insanlar var.
Vebal derken kast ettiğim şey toplum ve normlar değil. Aslında ben böyle karışık konularda genel geçer kurallara bakmıyorum. Aile uzmanlarına falan soruyorum. Kuranda ve hadislerde ne yapılması söylenmiş diye bakıyorum. Akraba ilişkilerini kesmeyin diyor mesela. Bu bağa çok önem verilmiş. Bunun vebalinden çekiniyorum demek istedim. Çünkü iyilerin tarafında olmak isterken cahil veya düşüncesizlerin yüzünden kötüleşebilir insan. Bir de dünyada ne kötülükler oluyor. İnsanoğlu bir şeyle imtihan oluyor. Allah kaldıralamayacak yük vermesin.
Ben de mükemmelliyetçiyim maalesef. Bu çok yorucu. Ve çocukluktan kalıyor galiba. Tüm bunlar da hırçınlık olarak karaktere yansıyor. Ama aslında saçma sapan şeyler yapan tüm insanlar kötü değil. Öyle sandığımızdan hemen kılıç kuşanıyoruz. Ve belki de biz de istemeden birilerinin kalbini kırabiliriz
 
haklısınız öyle insanlar var.
Vebal derken kast ettiğim şey toplum ve normlar değil. Aslında ben böyle karışık konularda genel geçer kurallara bakmıyorum. Aile uzmanlarına falan soruyorum. Kuranda ve hadislerde ne yapılması söylenmiş diye bakıyorum. Akraba ilişkilerini kesmeyin diyor mesela. Bu bağa çok önem verilmiş. Bunun vebalinden çekiniyorum demek istedim. Çünkü iyilerin tarafında olmak isterken cahil veya düşüncesizlerin yüzünden kötüleşebilir insan. Bir de dünyada ne kötülükler oluyor. İnsanoğlu bir şeyle imtihan oluyor. Allah kaldıralamayacak yük vermesin.
Ben de mükemmelliyetçiyim maalesef. Bu çok yorucu. Ve çocukluktan kalıyor galiba. Tüm bunlar da hırçınlık olarak karaktere yansıyor. Ama aslında saçma sapan şeyler yapan tüm insanlar kötü değil. Öyle sandığımızdan hemen kılıç kuşanıyoruz. Ve belki de biz de istemeden birilerinin kalbini kırabiliriz

Mükemmeliyetçiligin insana hırçınlık olarak yansimasina sonuna kadar katılıyorum. Ya da tam tersi mi hırçın olan mi mükemmelliyetçi oluyor onu bilmiyorum ama. Ben bebekken cok sinirliymisim mesela. Ve yaramaz.Allah kimseye kaldıramayacağı yuk vermesin,ve aklına fikrine sahip olma gucu versin insallah.
 
Size yaptıklarını yüzlerine vursanız, içinizdekileri söyleseniz rahatlar mısınız acaba? Yani cezaları neyse kesseniz, millete yaptıklarını anlatsanız vs. sonra da rahatlasanız. Çünkü bu yaptığınız çocuğunuzu da cezalandırmak. Tabii önce bir psikoloğa danışın.

İçiniz rahat etmiyorsa, psikoloğa da bir arkadaşınızla gidin, o çocuğunuzla ilgilenirken, siz görüşmenizi yaparsınız.

Sonra psikolog tavsiye ederse, yüzleşirsiniz, insanlara da anlatıp rahatlarsınız. Nereden çıktı şimdi derlerse unutamıyordum, içimden atmak istedim dersiniz veya psikoloğum öyle tavsiye etti dersiniz.
Vurdum zaten lohusayken yaptım onu. O zamana kdr sustuğym için suçlu ben oldum. Bana ne dedi biliyormusun. “ ee sen bizi bilmiyormuydun ne mecburiyetin vardı da evlendin” :) şu pis düşünceye bi bakarmısınız. İçimi dökünce kimse ahh ben neler yapmışım bu kıza neler çektirmişim de susmuş ah yavrum yazık özür dilerim demiyor eee madem en başından beri biliyodun naptında oğlumla yattın kalktınmıda evlendin diyiveriyor. Bir kez daha nefret ettim .
 
Back
X