Psikolojim ve eşimin desteksizliği

EvKa .!.:

Herkese merhabalar arkadaşlar. Kime içimi döksem, kime anlatsam bilemediğim için uzun bir aradan sonra tekrardan aranızdayım.
Eşim ile severek evlendik ve 3 senelik evliyiz. 3 yaşında bir kızım ve 2 yaşında da bir oğlum var. Ve çalışan birisiyim ancak tüm işlerimi evden bilgisayar üzerinden yürütüyorum. Yani anlayacağınız sürekli evde dört duvar arasında yaşıyorum. Kızımın 3 yaş sendromu oğlumun 2 yaş sendromu derken benim de depresyona girmem kaçınılmaz oldu. Ara ara ciddi depresyona giren bir insanım ancak eşimin son hamlesi ile birlikte artık depresyondan çıkacak gibi de değilim. Çok da uzatıp sizi sıkmak istemiyorum ve sadede gelmek istiyorum. Şuan depresyondayım ancak eşimden bir destek vs göremiyorum. Ancak kendisine söylediğim zaman beni tatmin eden cevaplar alamıyorum. Sen kendin isteyerek depresyona giriyorsun, istesen çıkarsın vs diyor. Ama dün upuzun bir mesaj atmış işe giderken, sen çok güçlü bir annesin iki çocuğu tek başına büyütüyorsun evet zor vs vs diye bir çok yazı yazmış. Ama boş geliyor bu cümleler. Çünkü kendisi iş yerinde sporunu yapıyor , rahat rahat yemeğini yiyor , rahat rahat yapabiliyor herşeyi. Bakın ne kadar basit şeyler. Ben tuvalete bile yalnız gidemiyorum iki çocuğum asla bırakmıyor. Bir sıcak kahve içemiyorum tüm annelerimiz gibi. Ancak bu akşam hala depresyonda olmama rağmen kendisi Halı saha maçına gitti. Şimdi size soruyorum. Bir insan, eşi depresyonda iken gönül rahatlığı ile halı saha yapabilir mi? Bana tamamen bu bencilce geliyor. Beni güldürecek şeyler yapması gerekirken sadece sözlü destek oluyor ama kendi aktivitelerinden de ödün vermiyor. Söylediğim zamanda bu sadece spor , keyif veren bir şey yapmıyorum neticede diyor cevapların saçmalığı beni daha da sinirlendiriyor. İşin özü benim düşünceme göre, bir erkek karısı depresyonda iken kendi aktivitesini düşünüp Halı saha yapmamalı diye düşünüyorum. Belki size karışık anlattım ama umarım duygu ve düşüncelerimin özünü anlamışsınızdır. Çok da sağlıklı bir kafada değilim sadece içimi dökmek istedim.

Genişletmek için tıkla...

Aysenimi .!.:

Halı sahaya da gider, kahvesini de içer kocan.bana gıcık olacaksın ama allah çocuk işiniz yüzde 90'ını kadına kakalamıştır.kabullenemeyen çocuk falan yapmasın.bu kadar basit.annelik aşırı ulvî bir duygu ve çelik gibi sinirler istiyor.şunu bir kabullenin artık.aşırı duygusal ve fedakâr olmayan insanların işi değil.ben çocuk bakıyorum, kocam keyif çatıyor diyecek potansiyeliniz olduğunu anlayamadınız mı doğurmadan önce.doğurmuşsun paşa paşa da bakacaksın.kocan da gayet normal, seni önemseyen biri.adam paragraflarca yazı yazmış.belli ki önemsiyor seni.başında duracak, çocuklarının olduğu evde yaşayacak koca bulduğuna şükret.şimdiki kadınlar çocukları da tek başına, ayrı evlerde büyütüyor.bildiğin rahat batması vakası.adam 2 gün soğuk yapsın, tavır alsın da o zaman görürürüm ben seni, depresyon kalıyor mu kalmıyor mu üçbuçuk atmaktan . Şeker gibi kocayı, evliliği bulmuşsun şımarıp duruyorsun.aklını başına topla.evet isterseniz depresyondan çıkarsınız.sen kocam daha rahat ayağına kıskançlık krizine girmişsin.kocanla hemfikirim yani.kadınla erkek bir olmuyor işte.ne yapalım yaratılış kanunlarını mı değiştirelim.çocuklar kadınındır.bu yani...

Genişletmek için tıkla...

feliscatus .!.:

Napcan ferhans kına mı yakacan adam kadına soğuk yapıp tavır alınca? Bir kale daha mı düştü diyecen napcan?

Genişletmek için tıkla...

EvKa .!.:

3 diyorum ama henüz 3 e girmedi az kaldı kreş için bezden düşmesini istiyorlar. Ancak şuan kafama takılan tek şey eşim ile alakalı ve iki çocuk da korunarak oldu ama iyi ki de oldu onlardan yana bir sorun yok öyle böyle aşıyoruz bir şekilde ama eşimin ben depresyondayken halı sahayı normal karşılamasını bir tek ben mi garipsiyorum acaba o yüzden sizlerin de düşüncesini öğrenmek istedim

Genişletmek için tıkla...

EvKa .!.:

Herkese merhabalar arkadaşlar. Kime içimi döksem, kime anlatsam bilemediğim için uzun bir aradan sonra tekrardan aranızdayım.
Eşim ile severek evlendik ve 3 senelik evliyiz. 3 yaşında bir kızım ve 2 yaşında da bir oğlum var. Ve çalışan birisiyim ancak tüm işlerimi evden bilgisayar üzerinden yürütüyorum. Yani anlayacağınız sürekli evde dört duvar arasında yaşıyorum. Kızımın 3 yaş sendromu oğlumun 2 yaş sendromu derken benim de depresyona girmem kaçınılmaz oldu. Ara ara ciddi depresyona giren bir insanım ancak eşimin son hamlesi ile birlikte artık depresyondan çıkacak gibi de değilim. Çok da uzatıp sizi sıkmak istemiyorum ve sadede gelmek istiyorum. Şuan depresyondayım ancak eşimden bir destek vs göremiyorum. Ancak kendisine söylediğim zaman beni tatmin eden cevaplar alamıyorum. Sen kendin isteyerek depresyona giriyorsun, istesen çıkarsın vs diyor. Ama dün upuzun bir mesaj atmış işe giderken, sen çok güçlü bir annesin iki çocuğu tek başına büyütüyorsun evet zor vs vs diye bir çok yazı yazmış. Ama boş geliyor bu cümleler. Çünkü kendisi iş yerinde sporunu yapıyor , rahat rahat yemeğini yiyor , rahat rahat yapabiliyor herşeyi. Bakın ne kadar basit şeyler. Ben tuvalete bile yalnız gidemiyorum iki çocuğum asla bırakmıyor. Bir sıcak kahve içemiyorum tüm annelerimiz gibi. Ancak bu akşam hala depresyonda olmama rağmen kendisi Halı saha maçına gitti. Şimdi size soruyorum. Bir insan, eşi depresyonda iken gönül rahatlığı ile halı saha yapabilir mi? Bana tamamen bu bencilce geliyor. Beni güldürecek şeyler yapması gerekirken sadece sözlü destek oluyor ama kendi aktivitelerinden de ödün vermiyor. Söylediğim zamanda bu sadece spor , keyif veren bir şey yapmıyorum neticede diyor cevapların saçmalığı beni daha da sinirlendiriyor. İşin özü benim düşünceme göre, bir erkek karısı depresyonda iken kendi aktivitesini düşünüp Halı saha yapmamalı diye düşünüyorum. Belki size karışık anlattım ama umarım duygu ve düşüncelerimin özünü anlamışsınızdır. Çok da sağlıklı bir kafada değilim sadece içimi dökmek istedim.

Genişletmek için tıkla...

Aysenimi .!.:

Halı sahaya da gider, kahvesini de içer kocan.bana gıcık olacaksın ama allah çocuk işiniz yüzde 90'ını kadına kakalamıştır.kabullenemeyen çocuk falan yapmasın.bu kadar basit.annelik aşırı ulvî bir duygu ve çelik gibi sinirler istiyor.şunu bir kabullenin artık.aşırı duygusal ve fedakâr olmayan insanların işi değil.ben çocuk bakıyorum, kocam keyif çatıyor diyecek potansiyeliniz olduğunu anlayamadınız mı doğurmadan önce.doğurmuşsun paşa paşa da bakacaksın.kocan da gayet normal, seni önemseyen biri.adam paragraflarca yazı yazmış.belli ki önemsiyor seni.başında duracak, çocuklarının olduğu evde yaşayacak koca bulduğuna şükret.şimdiki kadınlar çocukları da tek başına, ayrı evlerde büyütüyor.bildiğin rahat batması vakası.adam 2 gün soğuk yapsın, tavır alsın da o zaman görürürüm ben seni, depresyon kalıyor mu kalmıyor mu üçbuçuk atmaktan . Şeker gibi kocayı, evliliği bulmuşsun şımarıp duruyorsun.aklını başına topla.evet isterseniz depresyondan çıkarsınız.sen kocam daha rahat ayağına kıskançlık krizine girmişsin.kocanla hemfikirim yani.kadınla erkek bir olmuyor işte.ne yapalım yaratılış kanunlarını mı değiştirelim.çocuklar kadınındır.bu yani...

Genişletmek için tıkla...

h a l i d e .!.:

Bilir misiniz bilmiyorum İslamiyet gelmeden önceki döneme cahiliyet donemi denir. Siz de o dönemden kaldiniz galiba. Banlanacağimı bile bile yazıyorum bunları. İlk birkaç cumlenizden sonrasını okumadim zaten. Kiz çocukları diri diri toprağa gömülürken Peygamberimiz herkesin içinde sırtında taşımış kızını ve sadece kendi çocuklarıyla değil her çocukla oynar sakalaşırmış. Ev işlerinde eşlerine çok yardımcı olduğu siyer kitaplarinda yazar eğer okursanız. Belki eşine en iyi muameleyi yapan bu dünyaya gelmiş tek erkek bizim Peygamberimizdir ve hadislerde gerek kuran i kerim de herkesin onun yolundan gitmesi gerektiği yazılıdır. Yani sizin yazdığınız gibi birşey yok. Bu tamamen toplumumuzun ataerkil bir yapıdan gelmesinden ve hala birçok insanımızın bu düşünceden çikamamasindan kaynaklı. Kısacası saçmalamayin rica ederim

Genişletmek için tıkla...

EvKa .!.:

Herkese merhabalar arkadaşlar. Kime içimi döksem, kime anlatsam bilemediğim için uzun bir aradan sonra tekrardan aranızdayım.
Eşim ile severek evlendik ve 3 senelik evliyiz. 3 yaşında bir kızım ve 2 yaşında da bir oğlum var. Ve çalışan birisiyim ancak tüm işlerimi evden bilgisayar üzerinden yürütüyorum. Yani anlayacağınız sürekli evde dört duvar arasında yaşıyorum. Kızımın 3 yaş sendromu oğlumun 2 yaş sendromu derken benim de depresyona girmem kaçınılmaz oldu. Ara ara ciddi depresyona giren bir insanım ancak eşimin son hamlesi ile birlikte artık depresyondan çıkacak gibi de değilim. Çok da uzatıp sizi sıkmak istemiyorum ve sadede gelmek istiyorum. Şuan depresyondayım ancak eşimden bir destek vs göremiyorum. Ancak kendisine söylediğim zaman beni tatmin eden cevaplar alamıyorum. Sen kendin isteyerek depresyona giriyorsun, istesen çıkarsın vs diyor. Ama dün upuzun bir mesaj atmış işe giderken, sen çok güçlü bir annesin iki çocuğu tek başına büyütüyorsun evet zor vs vs diye bir çok yazı yazmış. Ama boş geliyor bu cümleler. Çünkü kendisi iş yerinde sporunu yapıyor , rahat rahat yemeğini yiyor , rahat rahat yapabiliyor herşeyi. Bakın ne kadar basit şeyler. Ben tuvalete bile yalnız gidemiyorum iki çocuğum asla bırakmıyor. Bir sıcak kahve içemiyorum tüm annelerimiz gibi. Ancak bu akşam hala depresyonda olmama rağmen kendisi Halı saha maçına gitti. Şimdi size soruyorum. Bir insan, eşi depresyonda iken gönül rahatlığı ile halı saha yapabilir mi? Bana tamamen bu bencilce geliyor. Beni güldürecek şeyler yapması gerekirken sadece sözlü destek oluyor ama kendi aktivitelerinden de ödün vermiyor. Söylediğim zamanda bu sadece spor , keyif veren bir şey yapmıyorum neticede diyor cevapların saçmalığı beni daha da sinirlendiriyor. İşin özü benim düşünceme göre, bir erkek karısı depresyonda iken kendi aktivitesini düşünüp Halı saha yapmamalı diye düşünüyorum. Belki size karışık anlattım ama umarım duygu ve düşüncelerimin özünü anlamışsınızdır. Çok da sağlıklı bir kafada değilim sadece içimi dökmek istedim.

Genişletmek için tıkla...