- Konu Sahibi SenEsittirBen
-
- #1
Merhaba arkadaslar,
yaklasIk 1,5 yil önce birden bire annem cok rahatsizlandi. Cok fazla uyumaya ve hicbirsey yememeye baslamisti. Hastaneye kaldirmak istedik, ölürümde gitmem hastaneye, benim birseyim yok sadece yorgunum uykum var cok diye bizi 2 gün falan gecistirdi. Baktik olcak gibi degil bir doktora göserdik. hep uyumak isteme gibi semptomlardan dolayi Doktor depresyon dedi. Tatmin olamadik ama, cünkü annemin dudaklari, dili, elleri falan mosmor oluyordu ara ara. Doktoru birde anti depresan yazdi, annem kendini iyice uyumaya verdi. Sonra birgün yolda gözlerimin önünde yere yigildi. Annemi kaybediyoruz sandim, o soku hic atlatamadim. Hemen acile kaldirdik ambulansla. Ameliyata aldilar akcigerinin bir kismini aldilar. Megerse koma gibi birseye giriyormus az kalsin, tam zamaninda yetistirimisiz. Kanindaki oksijen cooook düsük cikti. Bu amelyattan sonra oksijen tüpü kullanmaya basladi, ömür boyuda kullanacak.
Allaha cok sükür düzelir gibi oldu, ama sürekli zatüre geciriyor, atesleniyor, sancilaniyor, bazende yine kendinde olmuyor. Doktorlar sürekli ilac tedavisi veriyor. Ben evliyim ama haftada 2-3 kez anneme kalmaya gidiyorum, gece boyunca nöbet tutuyorum basinda.
Bundan birkac ay öncede dedemi kaybettik. Geceleri aglama nöbetlerim olmaya basladi,kolumu kaldiracak kuvetim kalmadi, hicbirseyi algilamiyor konsantre olamiyordum sonra birgün üniversite`de cok fenalastim ve psikologa gittim. Agir major depreyon tehsisi koydu. Simdi tedavi görüyorum bunun üzerine.
Üniversite´de 2 yil önce üniversite birincisi oldum. Puanlarim cok yüksekti. Simdi ise yerimde sayiyorum. 1 yil uzattim üniversiteyi, kendimi okadar zorlamama ragmen hicbirsey yapamiyorum ve görünen oki tekrardan 1 yil uzatmam gerecek. Sinav Puanlari benden cok düsük olan arkadaslarim bu yil üniversiteyi bitirmeye hazirlaniyor, bense yerimde sayiyorum ve cok utaniyorum. Herkesin tuhafina gidiyor bu durum, herkes soruyor, neden uzattin, vermen gereken sinavinmi var daha diye. Vermem gereken sinavim yok deyince, ozaman burda ne isin var hala, delirdinmi, neden oyalaniyorsun diyorlar.
Sinavlarimi verdim ama yazmam gereken 2 tezim var toplam 120 sayfa. Yapamiyorum arkadaslar, beynim algilamiyor, nerden basliyacagimi dahi bilmiyorum.
Bazen seytan diyor git sildir kaydini üniversiteden, ama okadar emegime, o kadar sinavlardan aldigim 100er puanlarima kiyamiyorum.
Cevremdeki insanlara derdimi´de anlataiyorum. Mutlaka sinifta kaldi ondan uzadi diye düsünüyorlardir, bu düsünce beni dahada kasiyor.
Ne yapacagimi sasirdim. Bu üniversite bitecekmi onada emin degilim, sanki bu gidisle basaramayacagim gibime geliyor. 2 yil önceki ben nerde, simdiki ben nerde.
yaklasIk 1,5 yil önce birden bire annem cok rahatsizlandi. Cok fazla uyumaya ve hicbirsey yememeye baslamisti. Hastaneye kaldirmak istedik, ölürümde gitmem hastaneye, benim birseyim yok sadece yorgunum uykum var cok diye bizi 2 gün falan gecistirdi. Baktik olcak gibi degil bir doktora göserdik. hep uyumak isteme gibi semptomlardan dolayi Doktor depresyon dedi. Tatmin olamadik ama, cünkü annemin dudaklari, dili, elleri falan mosmor oluyordu ara ara. Doktoru birde anti depresan yazdi, annem kendini iyice uyumaya verdi. Sonra birgün yolda gözlerimin önünde yere yigildi. Annemi kaybediyoruz sandim, o soku hic atlatamadim. Hemen acile kaldirdik ambulansla. Ameliyata aldilar akcigerinin bir kismini aldilar. Megerse koma gibi birseye giriyormus az kalsin, tam zamaninda yetistirimisiz. Kanindaki oksijen cooook düsük cikti. Bu amelyattan sonra oksijen tüpü kullanmaya basladi, ömür boyuda kullanacak.
Allaha cok sükür düzelir gibi oldu, ama sürekli zatüre geciriyor, atesleniyor, sancilaniyor, bazende yine kendinde olmuyor. Doktorlar sürekli ilac tedavisi veriyor. Ben evliyim ama haftada 2-3 kez anneme kalmaya gidiyorum, gece boyunca nöbet tutuyorum basinda.
Bundan birkac ay öncede dedemi kaybettik. Geceleri aglama nöbetlerim olmaya basladi,kolumu kaldiracak kuvetim kalmadi, hicbirseyi algilamiyor konsantre olamiyordum sonra birgün üniversite`de cok fenalastim ve psikologa gittim. Agir major depreyon tehsisi koydu. Simdi tedavi görüyorum bunun üzerine.
Üniversite´de 2 yil önce üniversite birincisi oldum. Puanlarim cok yüksekti. Simdi ise yerimde sayiyorum. 1 yil uzattim üniversiteyi, kendimi okadar zorlamama ragmen hicbirsey yapamiyorum ve görünen oki tekrardan 1 yil uzatmam gerecek. Sinav Puanlari benden cok düsük olan arkadaslarim bu yil üniversiteyi bitirmeye hazirlaniyor, bense yerimde sayiyorum ve cok utaniyorum. Herkesin tuhafina gidiyor bu durum, herkes soruyor, neden uzattin, vermen gereken sinavinmi var daha diye. Vermem gereken sinavim yok deyince, ozaman burda ne isin var hala, delirdinmi, neden oyalaniyorsun diyorlar.
Sinavlarimi verdim ama yazmam gereken 2 tezim var toplam 120 sayfa. Yapamiyorum arkadaslar, beynim algilamiyor, nerden basliyacagimi dahi bilmiyorum.
Bazen seytan diyor git sildir kaydini üniversiteden, ama okadar emegime, o kadar sinavlardan aldigim 100er puanlarima kiyamiyorum.
Cevremdeki insanlara derdimi´de anlataiyorum. Mutlaka sinifta kaldi ondan uzadi diye düsünüyorlardir, bu düsünce beni dahada kasiyor.
Ne yapacagimi sasirdim. Bu üniversite bitecekmi onada emin degilim, sanki bu gidisle basaramayacagim gibime geliyor. 2 yil önceki ben nerde, simdiki ben nerde.