Öyle güzel geçiyor ki boşandıktan sonra kuş misali olup uçmak istiyor insan.
Bu duyguyu tam 15 yıl önce yaşadım sana yazarken de biran için gözlerimi kapatıp o ana gittim.Hakimin boşanmamıza verdiği karar anı benim o mahkeme salonundan genç bir kız edasıyla şımararak çıkmam boşandığım eşime "hadi gel sana yemek ısmarlayım bunu kutlamam lazım" deyişim

Onun bana dönüp "benim kutlanacak bişeyim yok ama sen istiyorsan gidelim" demesi yemeğe gidip orada kızımız için enine boyuna konuşup evladımız için düşman değil iki dost olmamız gerektiğini el şıkışıp vedalaşmamız benim ısmarlayım dediğim yemeğin hesabını ona kitlemem vs vs...
Sonra işimin başına dönmüştüm.Devamın da huzur ve sukunetle asosyal ve yanlız geçen tam 10 yıl sonunda tekrardan evlendim.
Şimdi çoook mutluyum