Ramazan, bayram, yalnızlık, sorgulama

bence milletin arayıp da bulamadığı şey yahu bu.
benim de hem anne hem baba hem koca. tarafından akrabalarımız farklı şehirde geliş gidiş yok. ve doğumda ben de yalnızdım bu beni üzmedi. şu kalabalık bayram sofraları curcunasına hiç gelemem. arkadaş yeterli bence akraba çok şart biişey değil anneniz günlere dahil olsun komşu vs derken işte çevresi olur.

Bizde kalabalık değiliz.
Annem ben anneannem varız.
Kardeşim uzakta bazen bayramları gelemiyor bu bayram gelemeyecek mesela.
Ben anneme gidiyorum annem,anneannem kızım ve ben oluyoruz.
Kurbanda da 4 umuz oluyoruz.
Ramazanda iftara annemle,anneannemi çağırıyorum bazen biz gidiyoruz
Kardeşim gelebilirse eşiyle geliyor bir gece için.
Eşim esnaf her bayram full çalışıyor.
Es ailesiyle görüşmüyoruz eşim tek gidip geliyor 1-2 saat akşamları.
Bazı evler sürekli dolup tasiyor bende bazen imrenirim.
İnsanlar biriktiriyorlar ne güzel.
Annemin arkadaş ve iş çevresi geniştir ama misafirlik yapılmaz pek.

Bir de şey var, siz annenizin çevresi olsun, evi dolsun istiyorsunuz. Çocukken kalabalik komsunuza özenmişsiniz ama şu bir gerçek ki Ramazan'ın tek yükünü çeken kadinlar. O dolu dolu misafir sofralarının geri planinda tüm evi misafir gelecek diye köşe bucak temizleyen, mutfakta kalabalığa çeşit çeşit yemek hazırlayan, dört ocağı da yakan, tencerelerden birini kaldırıp ötekini koyan, mutfağın buharının açlikla birleşip artık başını döndürdüğü yorgun bir anne olur. Sonra herkes iftar saatini sabırsızlıkla beklerken o anne son düzenlemeleri yapar,salatayı yapar, arada ayıp olmasın diye misafirlerle konuşmaya çalışır ama yine mutfağa koşar. Masaortusunu serer,sofrayı hazırlar. Çorbayı koyar. Ezan okunur, çorbalar biter. Bu sefer kadın kalkar insanalra ana yemegi koyar, o biter kalkar pilavını koyar. Sonra onları kaldırır tatlıları getirir. Çayı koyar . Türkiye'de mutfağı pis bırakan kadın kinanir. Arada çayi bitenlerin çayını tazelerken bir de ziyafetten cikmis mutfağı bir güzel kirklar. Sonra konuklarla oturur iki satır sohbet eder, kalkar kahve koyar. Misafirleri uğurlar, o yorgunlukla yatar, birkaç saat sonra kalkip evdekilere sahur için yemek hazırlar, herkesi uyandırır.
Hele bayram diyorsunuz, o bayram kalabalık ailelere, geleni gideni çok evlere bu yorgunluğu beş ile carpabiliriz.
Malesef bayram erkeğe bayram, çocuğa bayram. Kadınlarınsa baklava hamuru açmaktan kas yaptığı, çekirdek gibi hemencecik bitecek sarmalari sarmak için belinin koptuğu, oruç oruç tüm evi 'bayram temizliği' adı altinda köşe bucak temizleyip camları bile sildigi ekstra mesaili bir zaman dilimi.
Bu dediklerim özellikle annenizin çağı için geçerli.
Eminim bol misafirli , zili susmayan yan komşunun hanımı da annenize ozeniyordur

Merhaba biz ise hep kalabalık bir aileydik. 6 kardeş olduğumuz yetmezmiş gibi aile büyüğü hastası bizim evden gecti hep. Çevremiz, komşumuz, arkadaşımız çokçadır.
Hepimiz kiz babam rahmetli. Evde erkek olmaması insanlar için rahatlıktır.
Gelen gece 12 bucuktan evvel kalkmaz. Sabahlayanlar olur. Erken kalkıp işe gidecek olan derdine yansın.
Zira bizim evde başkalarının konforu, mutluluğu bizden önce gelir.
Velev ki bir hötle bu duruma bir yetti çek, çıkan kavgayı huzursuzluğu seyreyle. Insan sevmeyen pislik olur, bela alarak kapanış yaparız.
Uzanacak koltuk bulamadığımız olur. Kafa dinleyecek mekan tuvalet deriz 5 dk sonra o da tık tıklanır. Insan çok hani...

O sebeple ben sizi anlayamam.
Herkes kendi yaşadığı zorluğu bilir.
Rabbim mutlu olacağınız kadar insanı soksun hanenize insallah.
Hayirli ramazanlar.

Kaliteli kalabalık bencede güzel ama şans isi.
Bizim de yok aynı siz gibi.
Yan balkon dolar taşar kadının 6 kızı var.
Ama nasip yapacak birşey yok.
Annem sizin annenize benziyor.
Benim annem çok fedakarlık yaptı kardeşlerine ama selam veren yok.
Babamın akrabalarını da agirladi.
Neler neler anlatsam roman olur.
Bayramda bile aramazlar.
Vefasızlık çok işi bittimi herşey bitiyor insanın.
Annem de yalnız bazen dertleniyor vs ama dedigim gibi kader kısmet şans isi bu yalnızlık olayı .

Eski oturduğum sitede bende böyle kimseye gitmezdim. Görüştüğüm bir kaç arkadaşım dışında bana gelende yoktu. Bu benim tercihimdi. Yani açıkçası bir zararını da görmedim. Saçma sapan kalabalıklar yerine kaliteli yanlızlığı tercih ederim.

1.5 yıl oldu devasa bir siteye taşındım. Komşuluk ilişkileri hayli fazla. Şuanda arasam inan eve 50 kişi gelir. Gidince çağırmakta istiyorsun falan. Bu durumdan çok mutluyum dersem yalan olur. Gelsinler hazırla temizle ooooo. Ayrıca ben kendimle baş başa kalmayı da seviyorum öyle evime sürekli birileri gelsin ben gideyim sevmiyorum. Bence anneniz tercih etseydi illaki bulurdu kafa dengi birilerini belki böyle olmasını istiyordur.

Dediklerinizin çoğu doğru.
Annem çok kalabalık bir ailede büyümüş evlenene kadar evin bir çok işini annem yapmış, misafirleri annem ağırlamış. Sanırım o zamandan da bir yorgunluk var ve fazla insan istememiş sonrasında etrafında ama hiç olmaması da benim canımı sıkıyor işte.
Misafire aynı yukarıda birinin anlattığı gibi yemek, temizlik, iş olarak bakıyor.
Gerçekten kısmet biraz da demek ki..

Ben hep kalabalık bir ailede büyüdüm. Anne baba iki taraf toplamında 60 kusur kuzeniz :) Tabiki hepsiyle müthiş değil aramız ama çoğunluk olarak çok iyiyiz ve bu beni çok mutlu eder mesela. Şimdi baktığın zaman aile olarak herkesten uzak bir sehirdeyiz ama burda çok güzel arkadaş cevremiz var evimiz hep misafirlidir. Eşimde bende sosyal insanlarız bu bizi çok mutlu eder. Ya evde ya dışarda mutlaka arkadaşlarımızla görüşürüz. Bazen biz gideriz bazen onlar gelir. Önemli bir günümüz olur insansız geçmez mesela geçen gün oğluma doğum günü yaptik dışarda çok güzeldi kalabaliklik çünkü aile gibi oluyorsun arkadaslarinlada ama bunlar karşılıklı emek isteyen durumlar. Bunun yanında ailelerimizin de düğün nişan sünnet tüm etkinliklere ailece gider katılır sonra şehrimize döneriz. İstemekle alakalı. Ben bu durumdan çok memnunum.

-pelin .!.:

Ben hep kalabalık bir ailede büyüdüm. Anne baba iki taraf toplamında 60 kusur kuzeniz :) Tabiki hepsiyle müthiş değil aramız ama çoğunluk olarak çok iyiyiz ve bu beni çok mutlu eder mesela. Şimdi baktığın zaman aile olarak herkesten uzak bir sehirdeyiz ama burda çok güzel arkadaş cevremiz var evimiz hep misafirlidir. Eşimde bende sosyal insanlarız bu bizi çok mutlu eder. Ya evde ya dışarda mutlaka arkadaşlarımızla görüşürüz. Bazen biz gideriz bazen onlar gelir. Önemli bir günümüz olur insansız geçmez mesela geçen gün oğluma doğum günü yaptik dışarda çok güzeldi kalabaliklik çünkü aile gibi oluyorsun arkadaslarinlada ama bunlar karşılıklı emek isteyen durumlar. Bunun yanında ailelerimizin de düğün nişan sünnet tüm etkinliklere ailece gider katılır sonra şehrimize döneriz. İstemekle alakalı. Ben bu durumdan çok memnunum.

Genişletmek için tıkla...

Tam tersi olduğunu ve memnun olmadığımı belirttim ben de bu yüzden. Böyle ben yalnızlıktan bahsederken sizin kalabalığınızdan bahsetmeniz de biraz can acıtıcı.

reedd .!.:

Tam tersi olduğunu ve memnun olmadığımı belirttim ben de bu yüzden. Böyle ben yalnızlıktan bahsederken sizin kalabalığınızdan bahsetmeniz de biraz can acıtıcı.

Genişletmek için tıkla...

Yok artık burda beni çoğu insan bilir hiç boyle şeylere girmem. Eğer isterseniz cabalarsaniz sizinde olur böyle çevreniz zamanla, bunu anlatmaya çalışmıştım.

İş arkadaşları, komşular vs yok mu ?
Siz çağırın birilerini iftar için yemeğe. "Eşim çok duramıyor ama maksat yemeği birlikte yemek" gibi şeyler dersiniz. Biri gelirse zaten o gelen de sizi çağırır.
Ya da annenizin evine birilerini çağırabilirsiniz.
Arkadaş vs yok ise yalnız yaşayan yaşlı teyzeler oluyor. Komşulardan öyle biri yok mu ? Onlar bile olabilir. Amaç iftarın o paylaşım duygusunu hissetmek... Zaten zamanla onların da gelinleri - kızlarını vs bilirsiniz.

Komşularınız da , iş arkadaşlarınız da vs ölen olabilir, yeni bebeği olmuş insan olabilir, düğünleri- sünnetleri olabilir. Böyle kişilerin evine ziyaret edebilirsiniz. Bebeği olana hayırlı olsun, vefat edene başınız sağolsun dileklerinizi iletir , biraz oturur kalkarsınız. Ama bu bile hatır sayılır.
İş - ev - çoluk çocuk derken zamanla insan kendini yalnızlaştırıyor ama yaş ilerledikçe gerçekten insan insanı arıyor. O yüzden tamamen kopartmamak, tamamen koptuysa da yeni arkadaşlıklar geliştirmek güzel diye düşünüyorum ben.
Siz harekete geçmezseniz , kimse gelip gitmez ve kimse çağırmaz.

Biz zamanında çok kalabalıktık babamın hastalığı ve onu kaybettikten sonra yalnızlaştık. Başlarda zor gelirdi artık alıştım kalabalık boğar oldu beni. Anlaşabildiğiniz kişiler ise kalabalık aile güzel ancak dedikodu vs varsa hiç çekilmiyor. O yüzden yalnızlık daha iyi diyorum. Bizim gibi olan arkadaşlarımı çağrıyorum iftara da. Hem onlar için hem bizim için iyi oluyor. Zaten akrabalardan uzak bir şehirdeyiz. Aynı yerde de olmak istemezdim. Babamdan sonra herkesin gerçek yüzü ile tanıştım. Gerek yok. Siz de üzülmeyin. Gelip huzur kaçıracaklarına olmamaları çok daha iyi.