- 17 Aralık 2016
- 203
- 93
- 48
- 30
- Konu Sahibi Lethelethe
- #1
Merhaba herkese. Direkt konuya giriş yapacağım. Ailem, annemin tarafı, babamın tarafı, hepsi fazlasıyla dindar, muhafazakar insanlar. Siyasi, dini vs konularda tartışmaya kesinlikle kapalılar. Kendileri gibi düşünmeyen, inanmayan herkes ölmeli onlara göre.
Bense liseye başladığımdan beri gerek okuduklarımla, gerek girdiğim ortamlarla hayata bakışımı, inançlarımı, ilgi alanlarımı, görüntümden tutun tüm yaşantımı değiştirmeye başladım. Şimdi 22 yaşındayım, hala bu değişim devam ediyor haliyle. Fakat aileme, akrabalara rol yapıyorum bilhassa dini ve siyasi konularda.
Aile dışı tüm ortamlarda her türlü konuda fikrimi açıkça beyan eden biriyim. Fakat aileme karşı bunu yapamıyorum. Gerçek düşüncelerimi bilseler evlatlıktan bile reddederler. Çocukluğumdan beri aile bağları kuvvetli biri olmadım zaten, sadece kendi hayatımı kuracağım güne kadar sabretmeyi, mümkün olduğunca problemsiz bir şekilde kendi yolumu çizmeyi hedeflemiştim.
Fakat gün geçtikçe rol yapmak zor geliyor, karakter yoksunu gibi hissediyorum kendimi.
Sizce bu durumda yapılacak bir şey var mıdır? Yoksa böyle devam mı edecek?
Bense liseye başladığımdan beri gerek okuduklarımla, gerek girdiğim ortamlarla hayata bakışımı, inançlarımı, ilgi alanlarımı, görüntümden tutun tüm yaşantımı değiştirmeye başladım. Şimdi 22 yaşındayım, hala bu değişim devam ediyor haliyle. Fakat aileme, akrabalara rol yapıyorum bilhassa dini ve siyasi konularda.
Aile dışı tüm ortamlarda her türlü konuda fikrimi açıkça beyan eden biriyim. Fakat aileme karşı bunu yapamıyorum. Gerçek düşüncelerimi bilseler evlatlıktan bile reddederler. Çocukluğumdan beri aile bağları kuvvetli biri olmadım zaten, sadece kendi hayatımı kuracağım güne kadar sabretmeyi, mümkün olduğunca problemsiz bir şekilde kendi yolumu çizmeyi hedeflemiştim.
Fakat gün geçtikçe rol yapmak zor geliyor, karakter yoksunu gibi hissediyorum kendimi.
Sizce bu durumda yapılacak bir şey var mıdır? Yoksa böyle devam mı edecek?