Sizi bu kadar üzen, her şeyden vazgeçmenize sebep olan şey nedir?
Psikiyatri ye gidin bence. Bazen insan sorunlarla tek başına mücadele edemiyor. Herkes bazen böyle hissetmiştir. Yardım alin
Lütfen bu fikirden uzaklaş, zor günler geçiriyoruz toplum olarak birde kendi sorunlarımız eklenince psikoloji falan kalmıyor, Allah büyüktür dua et sabret , kendine bir uğraş bul , bu düşüncelerden kurtul ve bir uzmandan destek al , Allah ne sıkıntın varsa gidersin inşallah, ölümden başka herşeye çare vardır unutma
İnanın ben de çok zor şeyler yaşadım .Defalarca sizin aklınıza gelen şaçma sapan şeyi düşündüm .Ancak hiç bir sıkıntı aynı şekilde kalmıyor .Geçiyor zamanla toparlıyor tekrar bir zorlukla karşılaşabiliyoruz .İnsan olmak böyle bir şey.Hiç bir şey kalıcı değil .Şimdi düşünüyorum ne kadar gereksiz bir saplantıymış.Hatta bir defasında denedim midem yıkandı falan o kadar zor ki can öyle kolay çıkmıyor .Allah katında da en büyük günah .Allah’ın verdiği canı Allah alır .Fakat bu durum sizi aşıyor gibi gözüküyor acilen doktor desteği alın .
Kalbimi de beynimi de tasıyamıyorum artık iradesini yapamıyorum. Umutsuzluktan,üzüntüden,kaygılar ve korkudan başka bir duygu hissedemiyorum. Bana iyi gelecek her yolu deniyorum nafile kalbimin o küt küt atısını o ağır gelişini dindiremiyorum. Ben kendimi aşamıyorum insanları aşamıyorum derdimi bile açamıyorum ya basit bulurlarsa diye, ama ben aylardır her gece ölmeyi hayal ederek uyuyorum. Bilincim Allah’tan korkacak kadar açık ama bir o kadar güçsüzüm. Çok korkuyorum ben gerçekten kafamın içinden de bu hassaslığımfan da kurtulamıyorum.
Normalde o kadar dua eden bir insandım ki ama Allah’ın zoruna gitmesin şu an deli gibi sığınmak dua etmek isteyipte edemiyorum elim de dilim ee varmıyor. Kendime dahil her seye küsüm adeta
Degalarca randevu aldım hatta bu sorunlarım ilk başlayınca gittim ama devam edemedim iyi gelmedi. Yine aldım yine yine yine ama ben basaramıyorum, ben gerçekten iyi değilim her gün yeni bir ızdırap adeta, her gece yeni bir savaş benim için.
2,5 senedir sorunumla mı cebellesiyorum yoksa canımla mı belli değil. Kendime de inancımı yitirdim. Eski kendimi çok özlüyorum asla böyle bir insan değildim ama şu an olmaktan en korktuğum haldeyim. Üstesinden gelemiyorum
Şuan depresyondasınız bence , kendinize iyi gelen şeyleri yapın, bu dünya çok boş hicbir şey senin canından değerli değil, rabbim seni sevmiş ki yaratmış sen neden bu cana kastetmek istiyorsun, sabret biraz elbet bahar gelecek , geleceği bilemeyiz ki , rabbim inşallah sana güzel insanlar Ve güzel bir gelecek versin, sıkıntını samimi olduğun güvenilir biriyle paylaş mesela kardeş, abla , anne, arkadaş vs seni anlayacak kimse o kişiyle içini dök ama sakın intihar deme güzel kardeşim
Burda bi sey yapamayiz ki.yardim almaniz lazim. Madem inanclisiniz duanizi da edin ama doktora da gidin mutlaka. Bunlar hastalik utanilacak seyler degil herkesin basina gelebiliyor.
Ya bende öyle oldum kaç kere ilaçları yarıda bıraktım ama kararlı olunca işe yaradığını fark ettim sende biraz kendin için çaba göster dayan ilacını falan kullan iyi olursun
Ben de demek istemiyorum inanın ki bana iyi gelecek her yolu denedim ama hel başa sarıyorum kurtulamıyorum aklımdan da kalbimden de. Dışarı çıkınca gökyüzüne bir o kadar hayranlıkla bakıp bir yandan da sürekli ölmeyi hayal ediyorum. Ben artık taşıyamıyorum yemin ederim ki... kurtulmak istiyorum Allah korkumdan hep bir noktada duruyorum ama ben artık Dayanamıyorum.. çok korkuyorum inanın ki bunu gerçekleştirmekten..
İllaki vardır bir sebebi .Hiç bir şey sebepsiz değildir .Fakat içinde olduğunuz durum artık sizi aşmış gözüküyor .O yüzden acilen psikiyatriye gidin .Büyük ihtimalle ilaç tedavisi verecektir .Ben de zamanında gittim ancak sakın iyi oldum diye benim gibi hata yapıp doktor tedaviyi kesmeden bırakmayın .
Şeytanın vesvesesinden kurtulun bol bol dua edin ve yaşamak işin sebeplere sarılın, kendinizi daima geliştirin, hobileriniz olsun , mesela ben kitap okuyunca kendimi unuturum, huzurlu kişisel gelişim kitapları okuyun, inşallah geçecek
Bu tedavi sürecine bile yetecek takatim kalmadıysa peki
O kadar yapamıyorum ki bunları. O kadar başaramıyorum ki.. kötü olan hangi duygu varsa aklımı ve kalbimi ele geçirmiş gibi.. neye dokunursam dokunayım o duygulardan bir tanesi çığlık atıp açığa çıkıyor sankiŞeytanın vesvesesinden kurtulun bol bol dua edin ve yaşamak işin sebeplere sarılın, kendinizi daima geliştirin, hobileriniz olsun , mesela ben kitap okuyunca kendimi unuturum, huzurlu kişisel gelişim kitapları okuyun, inşallah geçecek
Yazacak anlatacak başka bir yer bulamadım ki zaten... şu an öyle bir imkanım yok. Enerjim de sabrım da. O kadar dipte hissediyorum ki. Sorunlarımı anlatamamaya alıştım kelime bulamamaya alıştım ama hissettiğim his kesinlikle korku. Şu an değil ama böyle giderse kendime bir gün daha yaşamaya izin vermeyecek cesareti toplamaktan korkuyorum.
