Ruhsuz hayatım..

Bizim gibi 'gelecek garantisi' olmayan toplumların kaderi budur. Ortalama Türk insanı olarak bizler de bu şekilde ev sahibi olduk ne yazık ki.
Eşiniz yanlış davranmıyor bence. Hayat şartları zor. Sizin yapacağınız oturup buna dertlenmek yerine 'polyanacılık' oynamak ya da evin bütçesine katkıda bulunmaya kafa yormak.

İlerde eviniz olmadığı için dertlenecek bir potansiyel var sizde.Bu zorluklarla yaşayan ne ilk ne de son ailesiniz.
 
Coğrafya kaderdir. Ne söylenebilir ki?

Mantıklı olan tabiki bireylerin ömür boyu kira vermesndense ev sahibi olması ama bir çift bir gençlik boyunca çalışıp sahip olmakta zorlanıyor .

Ay böyle konularda hep evlilikten korkuyorum y a .
 
40 yasin ne garantisi varmis , yarin yasayip yasamayacagimiz malum , ben 42 esim 49 yaşında, duzenimiz , gelirimiz gayet iyi iken korona geldi vurdu evimizden isimizden olduk , insanin hayatta basina ne gelecegi hic belli degil o yuzden belirsiz bir gelecek icin yasamak bana cok mantiksiz geliyor
Tum hayatim gezip tozup yiyip icerek gecti , zerre pismanlik duymuyorum , iyi ki yapmisim yapmasam koronaya carpip hic yapamayacakmisim belki de , ki ben bile umitsiz degilim elbet yeniden ayaga kalkacagiz diyorum
Esiniz bana gore yanlis yolda , bu yasinizda ruhunuzu çürütmus , yol yakinken alin karsiniza konusun onunla , simdiyi , anı yaşayın kimsenin yarininin garantisi yok
 
Ailem 52 yaşında ev sahibi oldu.emekli toplu parası +5 yıl kredi ödeme kapattı çok şükür. Şu anda da istedikleri yere gidiyorlar geziyorlar yemelerinden kısmıyorlar. Türkiye şartlarında evet kenarında birikimin olması gerek özellikle sağlık noktasında bir hastalık oldu mu parasız malesef olmuyor, ilerlemiyor hiç birşey.
Düzenli geliri olan, sigortası düzenli olan hele kamuda memur olanın mal mülk edinme hırsını doğru bulmuyorum.
Çocuğuna bırakacağın en güzel yatırım birlikte geçirdiğin kalitei anılar+ eğitim.
Çoğumuz kendi kazandığımızı yiyoruz baba malı değil.
Ölümlü dünya , faniyiz. Ölüp gittiğimizde çoluğumuzda çocuğumuzda, malımızmızda mülkümüzde bizi mezara koyup dönüp gidiyorlar.
Hayatı , yapmak istediklerimizi imkanlar dahilinde ise ertelememek gerek
 
Eşinizin 40 yaş korkusu var belki tramvası var bu konuda.Ama 30lu yaşların hiç mi anlamı yok ben çocuğa asla mal biriktirmem.Ama en iyi şartlarda yaşasın benimleyken evimden uçup gitmeden istediği gibi yesin içsin gezsin tozsun isterim.Gözü başkalarında kalmasın başka çocuk ve ailelere özenmesin geçmişe dönüp baktığında ne güzel ne rahat bir çocukluk geçirmişim demesini isterim.Çocuğuma verebileceğim en güzel hediye mutluluk ve huzur dolu yıllar olmalı.Malım kendiliğinden artarsa tabii ki ben öldükten sonra zaten hepsi evlatlarımın.Biz nasıl yaptıysak onlar da yapar diye düşünürüm.
Ama sizin anlattığınız gibi büyük borçlar evde huzur bırakmaz tahmmülünüz kalmaz çocuk birşey isteyince alıp almama tereddütü tatile gidip gitmeme tereddütü derken çocuğun en güzel yıllarından çalmış olursunuz.
Eşiniz eski kafa düşünüyor tabii ki bir ev bir araba şart ama keyfimi geçimimi bozmayacak şartlarda ve sınırlarda olmalı.
İşiniz zor bari bundan sonra eşiniz plan yaptığında enine boyuna düşünün.Bir arkadaşımın eşi vardı adam eşiniz gibi ev araba aldı 40ını da geçti sonra da keyfi yerde çocuğu bahane ederek arsa almaya başladı bu arada memur ve yiyip içmeden kısarak bunları yapıyordu. Çocuğu paravan yapıp açgözlülük ve tamahkarlık yapıyordu bana göre.Eşinize dikkat edin farkında olmadan öyle bir yola giriyor olmasın
Beni anlasın istiyorum sadece çocuğum babaannesiyle büyüyor ben çalışıyorum böyle çok çok anne tanıyorum ve üzülüyorum. 😟
 
42 yasindayim .1+1 yazligimiz vardi sattik.2+1 deniz gören yazlik aliyoruz ama onca ev arasindan keseme uygun olani aldim.Daha güzel ve pahalilari da vardi .Bi miktar borcumuz olacak ama bizi zorlamayacak.Dort yüzbin krediyi de veriyor bankalar ama o krediyi ceken disarda bir bardak cayi zor iciyor ya da icemiyor.Anlayacaginiz borcu odeyecegim,yazlikta nasipse yazlari oturacagim.Disarda kahve ,cay da icecegim.Bunlari ayarlamak bunca zor degil.Benden sonra cocuklarima da buyursun kalsin ama orda beraber mutlu omyasadiktan ,omrumuz ne kadarsa tadini aldiktan sonra.
 
X