Sabaha kadar uyku uyumadım

Günaydın sırf sizinle paylaşmak az da olsa rahatlamak için üye oldum Siz hiç rüya gördüğünüz zaman kabus dolu anlar yasadiniz mi uyurken tam istediginiz yerdesiniz ama.ruyada kabus olan yerde istemediginiz yerde ve istemediğiniz insanlarla siz hiç uyku ile uyaniklik arasında korkarak yalvararak nolur kabus bitsin orda uyanmiyim allahım nolur annemin yaninda uyanayim diye korkuyla sicrayarak uyandınız mı? Siz o kabusların neden olduğu rüyadan çığlık atarak kalbiniz sanki agzinizda atiyor ölecek derecede bu hissi yaşadınız mi? Siz hiç haklı olduğunuz halde konuşmanız gerekirken sırf şiddet görmemek icin susup korkudan titrediniz mi? Sadece tek amacınız aileniz ile kimseye karışmadan sessiz kendi halinde huzurlu kafası rahat birşekilde yaşamak isteyipte sürekli kötü olumsuzluklar ve huzursuzluklarla karsilastiniz mi? Siz hiç okadar sene korkutularak baskı görerek assagilanarak degersizlestirilerek artık günlük söz gibi hakarete ugrayarak yasadinizmı? En can alıcı nokta sizin en guzel en masum en temiz zamanlariniz cocuklugunuz hiç haketmediginiz şekilde sorulmadan size sökülüp ellerinizden alindimi? Sizin hiç küçücük yaşta boynunuza büyük yükler sorumluluk lar bindimi? Siz hiç icinize icinize haykırdınız mi? Siz her gece en sevdiğiniz okulda uniforma ile okuduğunuzu okul hasretiyle yandıginizi ve uyaninca hayallerindeki yerde değilde tam kabusun içinde olduğunuz oldumu? Siz hiç 10.yaşındayken uyumadan önce allaha yalvarıp allahım gözlerimi açtığımda annem yanimda olsun bikere koklayim yeter diye uyuyana kadar yalvarıp gözünüzü actiginizda hiçbişey yok ve hickirarak ağlayıp uykuya daldınız mi küçücük yaşta ? Siz hiç icinizdekileri söylemek isteyipte soyleyememenin hakkiniz oldugu halde nekadar acı ve kahir olduğunu biliyormusunuz ve bu sırada gözlerinizden düşen yaşlar ile birlikte elbisenizi tirnaklarinizla parcaladiniz mi? Siz hiç 10 yaşındayken tacize ugradiniz mı o yasta küçücük bir çocukken kurtulmak için çırpındınız mi ve aynı olayı yıllar sonra 28 yaşında tekrar yasadinizmi ağlayarak o günü hatirladiniz mi yine olan bana oldu diye ağladınız mi siz banyoya gidip ellerinizi şungerle citileyip boynunuzu sungerle citiledinizmi ben 10 yaşında nekadar korktuysam 28 yaşında da korktum ayni korku aynı gözyaşıSiz hiç baba ve annenizin ortasinda yatmak ve 1 kere de olsa onların ellerini tutup yürümenin en basiti onlarla yan yana kendinizi hayal ettiniz mihayalini kurdunuz mu ?
EMniyete şikayette bulunun, onlar psikolojik destek konusunda da yardımcı olacaklardır.
 
Tek başımıza baş edemeyiz bazen yaşadıklarımızla. Siz istismara uğramışsınız anladığım kadarıyla. Bununla başa çıkmak için destek almalısınız. Sizi istismar eden her kim ise en içten beddualarımı iletiyorum. Size yaşatılanlarda sizin hiçbir suçunuz yok önce bunu kendinize söyleyin yüksek sesle. Susmayın, yüzleşin, bağırın, ses çıkarın. Susarak daha da derinleştirirsiniz yaranızı. Üzerinden yıllar geçmiş olsa da açığa çıkartın. Teyzem genç kızken amcası tarafından istismar ediliyor. Aile üzerini kapatıyor, aile dediysem de anneannem. Dedem olaydan habersiz, kan çıkar diye söylemiyorlar. Amca aileden afaroz ediliyor ama hiçbir yaptırım uygulanmıyor. Aradan 30 sene geçiyor teyzem her gece çığlıklarla uyanıyor. Canım teyzem.. Bizler malesef onu kaybettikten sonra öğrendik bunu. Keşke zamanında yüzleşilseydi, acılar onarılmaya çalışılsaydı, bu durumun üzeri kapatılmasaydı... o kadar çok keşke var ki.. Allah sizinle olsun inşallah hepsinin üzerinden gelebilirsiniz ve bir daha asla incitilmezsiniz.
 
28 yaşındayım yok hayır almadım maddi olarak zor durumdayim şuan ondan dolayi
yalnız değilsin emin ol küçük yaşta ablamın şizofren hastalığı ili uğraştık ölüm korkusu yaşadık babam uzaklardaydı cam kapı indirirdi ablam korkudan titrerdik rezil olurduk binaya annemi bizi öldürmeye kalkardı evlendim şiddet gördüm aldatıldım neler neler sonra okudum kazandım memur oldum ikinci evliliğimi yaptım ama yine çok mutsuzum hemde çok yalnız olmadığını bil güçlü ol önce allaha sonra kendine güven ve kimsenin merhametine teslim etme kendini ve en önemlisi kendine acıyarak yaşama
 
Tek başımıza baş edemeyiz bazen yaşadıklarımızla. Siz istismara uğramışsınız anladığım kadarıyla. Bununla başa çıkmak için destek almalısınız. Sizi istismar eden her kim ise en içten beddualarımı iletiyorum. Size yaşatılanlarda sizin hiçbir suçunuz yok önce bunu kendinize söyleyin yüksek sesle. Susmayın, yüzleşin, bağırın, ses çıkarın. Susarak daha da derinleştirirsiniz yaranızı. Üzerinden yıllar geçmiş olsa da açığa çıkartın. Teyzem genç kızken amcası tarafından istismar ediliyor. Aile üzerini kapatıyor, aile dediysem de anneannem. Dedem olaydan habersiz, kan çıkar diye söylemiyorlar. Amca aileden afaroz ediliyor ama hiçbir yaptırım uygulanmıyor. Aradan 30 sene geçiyor teyzem her gece çığlıklarla uyanıyor. Canım teyzem.. Bizler malesef onu kaybettikten sonra öğrendik bunu. Keşke zamanında yüzleşilseydi, acılar onarılmaya çalışılsaydı, bu durumun üzeri kapatılmasaydı... o kadar çok keşke var ki.. Allah sizinle olsun inşallah hepsinin üzerinden gelebilirsiniz ve bir daha asla incitilmezsiniz.
Sabah okadar bunaldimmki ağlayarak.haykirarak anneme anlattım çünkü son tacizin 2 ay önce tıpkı 10 yaşında ugrafigim gibiydi ve annem bana girmeseydin orda kalmasaydın sen hatalisin dedi ben acılarımı beni doğuran kadın ile paylaşınca yüzüne baktım mimikleri hiç oynamadı cani hiç yanmadi annesi sen ya anne hicmi yanmaz canin senin ama yanmadi hiç tepki vermedi bu en beter canimi yakan şey oldu
 
anneniz babaniz nerede?
taciz eden kim?
şikayet ettiniz mi?
Ben annemle yaşıyorum babam görüşmüyoruz pek 4 taciz 2 si amca çocukları ve yaşım 7 idi diğeri 10 yasindaydim babamın arkadasinin oğlu en son bir arkadasimin enistesi 3 ay önce yaşadım şikayet etmedim edemedim ne diycem nerden basliycam bil.emedim
 
yaşadıklarınız çok zor şeyler, fakat bütün bunlara rağmen şuan 28 yaşındaysanız çok güçlü bir kadınsınız demektir.
ciddi bir desteğe ihtiyacınız var.
unutmayın ki hayat devam ediyor. etmeli de.
bir gün bir yerden dönecek, ve herşey çok güzel olacak. umudunuzu yitirmeyin.
Benim bu yaşadıklarım yetmezmiş gibi 15 yaşında istemedigim bir evlilik yapmak zorunda kaldım yıllarca kurtulamadım şiddet hakaret ve daha nicesi yani hangisini yazayim
 
Evlımısınız?Aılenız hayattamı ?Terapı almak bıraz maddı bır durum .Malesef hastaneler yetersız bu konuda .Sizinki şart .Insallah bır an once duzelırsınız.
 
Sizin bir uzmandan yardim almaniz gerekiyor. Maddi olanaginiz yoksa bile devlet hastanesine videbilirsiniz. Ilac istemiyorsaniz psikiyatriste degil psikologa gidebilirsiniz.
Lutfen bundan sonraki yasaminizda en ufak bir siddet ya da kotu birsey yasadiginizda kendinizi savunun. Polise basvurun, savciliga sikayet edin, ne biliyim hukuki yollara basvurun. Ama once su ruhunuzu bir dindirmeniz lazim. Bu da ancak bir uzman yardimi ile olur.
 
Keşke maddi gücüm olsaydı bugün gideceğim ilk yer orası olacakti inanın
Canım sana tavsiyem üniversite hastanesinde tedavi ol.
Devlet gibi olmuyor.hem ücretsiz sigortan varsa.sihortan yoksa devlet hastanesinden sevk iste.
Ben 2 yıl tedavi gördüm.taciz değildi ama emin ol benimki de çok ağır travmaydi.
İlaç çok kullanmadım.ama çok faydasını gördüm.
İnşallah herşey geride kalır ve sen çok mutlu olursun ❤️
 
Hangi şehirdesiniz bilemiyorum ama istanbul, ankara ve antalya da belediyelerin aile ve kadın veya aile ve sosyal hizmet birimlerinde ücretsiz psikoloji ve hukuk yardım birimleri var. Araştırın isterseniz.
 
Benim bu yaşadıklarım yetmezmiş gibi 15 yaşında istemedigim bir evlilik yapmak zorunda kaldım yıllarca kurtulamadım şiddet hakaret ve daha nicesi yani hangisini yazayim
malesef ki hayat herkese adil davranmıyor. kimisi ağzında altın kaşıkla doğarken, kimisi çamurun içinde açıyor gözlerini.
ama bilmelisiniz ki alınan nefes ikisi içinde aynı. bir anda akla gelmeyen küçücük birşey hayatınızı değiştirebilir. içinde düştüğünüz buhranı tahmin edebiliyorum. kimsenin bunu aniden değiştirecek sihirli değneği de yok. yaşanılanlar hafızanızın bir kenarında hep kalacak. fakat onları kabullenmelisiniz. size ait, hepsi sizin. ama bitti... dünde kaldı.. bugün başka bir gün. ve herşey değişiyor.
 
Yoo biz ağzımızda altın kaşıkla doğduk, el bebek gül bebek büyütüldük. Hayatımızda hiçbir sorun olmadı, tırnağımız bile kırılmadı... 🙄

Sorununuz, derdiniz neyse yazabilirsiniz de karşılaştırmaya gitmek, en çok acıyı ben yaşadım kafası size yardımcı olmaz.
 
devlette de çok iyi seviyede olmasa da araştırırsan çok ilgili doktorlar vardır onlardan da terapi alabilirsin
 
Evlımısınız?Aılenız hayattamı ?Terapı almak bıraz maddı bır durum .Malesef hastaneler yetersız bu konuda .Sizinki şart .Insallah bır an once duzelırsınız.
Boşandım ama çok zor oldu kurtulmam ailem evet hayatta ama ölü den beterler inanki dün okadar bunaldim ki anneme anlattım artık dayanamadim beni anlamayacagini bile bile anlattım kadının cani bile yanmadı gozlerinde gördüm asla umursamadi bile bu daha çok acıtıyor insanı
 
Sizin bir uzmandan yardim almaniz gerekiyor. Maddi olanaginiz yoksa bile devlet hastanesine videbilirsiniz. Ilac istemiyorsaniz psikiyatriste degil psikologa gidebilirsiniz.
Lutfen bundan sonraki yasaminizda en ufak bir siddet ya da kotu birsey yasadiginizda kendinizi savunun. Polise basvurun, savciliga sikayet edin, ne biliyim hukuki yollara basvurun. Ama once su ruhunuzu bir dindirmeniz lazim. Bu da ancak bir uzman yardimi ile olur.
Evet biliyorum işte maddi olanaklar el vermediginden şuan mümkün olmuyor şu 17 gün bi geçse
 
Canım sana tavsiyem üniversite hastanesinde tedavi ol.
Devlet gibi olmuyor.hem ücretsiz sigortan varsa.sihortan yoksa devlet hastanesinden sevk iste.
Ben 2 yıl tedavi gördüm.taciz değildi ama emin ol benimki de çok ağır travmaydi.
İlaç çok kullanmadım.ama çok faydasını gördüm.
İnşallah herşey geride kalır ve sen çok mutlu olursun ❤️
Çok teşekkür ederim en çok insanın canını yakan da yabancı seni anlıyor derdini dinliyor gözlerine bakinca senin için üzüldüğünü biseyler yapmaya çalıştığını görebiliyorsun ama annen ya annen en çok ihtiyacin oldugu kişiye anlatınca bir tane mimik bile oynamıyor gözlerine bakinca üzülme endişe duygusu asla yok neden ya neden
 
Back
X