- 20 Ağustos 2015
- 6.543
- 15.766
- 248
- Konu Sahibi burcubahar0635
- #1
İyi geceler..
Bugün iş yerinde yaşadığım olay beni çığrımdan çıkardı.Bi de sizin yorumunuzu alıyım dedim.Şimdi biz otel gibi bi yerde çalışıyoruz.Bizim birimde 5 kişiyiz ben de dahil 3 kişinin ödenmezi var(yani yediğimiz içtiğimiz bedava) iki kişi yan odada çalışıyoken ben diğer 2 kişiyle aynı odadayım.Bu kişiler tabi devamlı şikayet halindeler sizin var da bizim yok şeklinde.Ben de aynı odada olduğum için bunlarla başta beni teselli ettiler sen üzülme etme vicdan azabı yapma rahat rahat ye iç diye.önceden diğer iki kişiyle aynı odadaydım.Fakat ben bunlarla aynı odaya geçtikten sonra ödenmezimin devam edip etmediğini müdürüme sormadım, yemeği getirenler de para almadan getirmeye devam ettiler ama ben her halükarda parası neyse verip yicektim zaten para alsalar da.Bunu da söyledim odadaki arkadaşlarıma.Neyse ben zaten çok yiyip içen bi insan değilim çoğu günler bu hakkımı kullanmadım bile ve gerçekten vicdan azabı çektim onların bu hakkı yok diye.kendi adıma yemek söyleyip çoğu zaman onlarla da paylaştım hepsini.Bana ne konuscaksın müdürle ye iç sen bizi düşünme falan dediler.
Bugün de şehirdışından müdürümüz geldi ziyarete.Ben de tam yemek söylemiştim o sırada.Bunlar da yemeklerini yemişler çoktan.Karşı masadaki arkadaş o ne yediğin dedi.Ben de bilmem et gibi duruyo ama biraz tuhaf dedim.Müdürüm de öyle deme ohoo neler var işte bizim lokasyonda falan diye anlatıyodu tam.O sırada bana üzülme etme ne müdüre söylicen sen gönlünce kullan hakkını diyen arkadaş "oh burcunun da keyfi yerinde, biri gidiyo biri geliyo tabakların, sevmeyince yemekleri değiştiriyo" dedi.Resmen şok oldum.Bi beş saniye kimse bişey demedi.Müdürüm de sustu kaldı.Çok ama çok sinirlendim.Orda da bişey diyemedim eve geldim ağladım.
Bugüne kadar benzer çingeneliklerine hep sustum.Beni kullanarak çok laf soktu.Aralarında en yenisi benim.Normalde sessiz ezik bi insan değilim ama iş yerinde bugüne kadar kimseyle tartışmamak için çok sustum ve hiç tartışma çıkarmadım.Ama çok doldum, sivri dilli bi insanım ve konuşursam patlıycam ipler kopcak böyle olsun istemiyorum.Bu odamdaki iki kadın yaşça da benden bayağı büyükler zaten.Bunu yapıp sonra da hiçbişey olmamış gibi konuştu benle.
Sizce napmalıyım çok sinirliyim ve yüzlerini görmek istemiyorum.Severek gittiğim işimden bunlar yüzünden nefret ettim artık.
Bugün iş yerinde yaşadığım olay beni çığrımdan çıkardı.Bi de sizin yorumunuzu alıyım dedim.Şimdi biz otel gibi bi yerde çalışıyoruz.Bizim birimde 5 kişiyiz ben de dahil 3 kişinin ödenmezi var(yani yediğimiz içtiğimiz bedava) iki kişi yan odada çalışıyoken ben diğer 2 kişiyle aynı odadayım.Bu kişiler tabi devamlı şikayet halindeler sizin var da bizim yok şeklinde.Ben de aynı odada olduğum için bunlarla başta beni teselli ettiler sen üzülme etme vicdan azabı yapma rahat rahat ye iç diye.önceden diğer iki kişiyle aynı odadaydım.Fakat ben bunlarla aynı odaya geçtikten sonra ödenmezimin devam edip etmediğini müdürüme sormadım, yemeği getirenler de para almadan getirmeye devam ettiler ama ben her halükarda parası neyse verip yicektim zaten para alsalar da.Bunu da söyledim odadaki arkadaşlarıma.Neyse ben zaten çok yiyip içen bi insan değilim çoğu günler bu hakkımı kullanmadım bile ve gerçekten vicdan azabı çektim onların bu hakkı yok diye.kendi adıma yemek söyleyip çoğu zaman onlarla da paylaştım hepsini.Bana ne konuscaksın müdürle ye iç sen bizi düşünme falan dediler.
Bugün de şehirdışından müdürümüz geldi ziyarete.Ben de tam yemek söylemiştim o sırada.Bunlar da yemeklerini yemişler çoktan.Karşı masadaki arkadaş o ne yediğin dedi.Ben de bilmem et gibi duruyo ama biraz tuhaf dedim.Müdürüm de öyle deme ohoo neler var işte bizim lokasyonda falan diye anlatıyodu tam.O sırada bana üzülme etme ne müdüre söylicen sen gönlünce kullan hakkını diyen arkadaş "oh burcunun da keyfi yerinde, biri gidiyo biri geliyo tabakların, sevmeyince yemekleri değiştiriyo" dedi.Resmen şok oldum.Bi beş saniye kimse bişey demedi.Müdürüm de sustu kaldı.Çok ama çok sinirlendim.Orda da bişey diyemedim eve geldim ağladım.
Bugüne kadar benzer çingeneliklerine hep sustum.Beni kullanarak çok laf soktu.Aralarında en yenisi benim.Normalde sessiz ezik bi insan değilim ama iş yerinde bugüne kadar kimseyle tartışmamak için çok sustum ve hiç tartışma çıkarmadım.Ama çok doldum, sivri dilli bi insanım ve konuşursam patlıycam ipler kopcak böyle olsun istemiyorum.Bu odamdaki iki kadın yaşça da benden bayağı büyükler zaten.Bunu yapıp sonra da hiçbişey olmamış gibi konuştu benle.
Sizce napmalıyım çok sinirliyim ve yüzlerini görmek istemiyorum.Severek gittiğim işimden bunlar yüzünden nefret ettim artık.
