- 3 Eylül 2018
- 9.091
- 48.318
- 548
Uygun bir başlık bulamadım kusura bakmayın. Öncelikle herkese merhaba. Biz 4 kardeşiz annem aşırı dercede zor bir kadındır. Despottur, serttir, sevgisini göstermez falan. Bir de bi huyu var bazen ararsın açmaz ulaşamzsın, gidersin ters yapar durup dururken ama. Kendince bi sebebi vardır ama çok abartır. Neyse daha neler neler. Hepimiz çocukken zor dönemler geçirdik bu yüzden hatta ben psikoloğa gittim artık eskisi kadar takıp yıpratmıyorum kendimi. Ama memlekette olan ablam o kadar abartıyorki ya annem sanki sadece ona öyle davranıyor. Artık anneme alıştık değişmeyeceğini biliyoruz ama o asla kabullenmiyor her seferinde sanki ilk kez böyle davranıyor gibi tepkiler veriyor. Dğn kandil diye aramış annem açmamış. Dünden beri enerjimi emdi resmen aklına geldikçe yazıyor yok niye açmamış bıkmış artık bilmem ne daha neler neler. Tamam haklı mübarek gün annem de çocuk gibi ama hep aynı işte bu kadar büyütmeye gerek var mı. Memlekete gidince de aynı hep annemden şikayet artık yıldım duymak istemiyorum. Zaten aynı şeyleri bana da yapıyor. Buarada memlekette başka bi ablam daha var annem ona da aynı ama o benim gibi düşünüyor. Dün mesela onun telefonunu da açmamış annem ama o bu kadar takmamış kafasına. Ama diğeri ay bir drama quin durumları eskileri anlatıyor gören de sadece ona öyle sanacak. Bilmiyorum bencillik mi yapıyorum ama artık şikayetlerine tahammül edemiyorum. Evet yeri gelince kardeşler oturup dertleşiyoruz bu konuda ama bununki artık bitmiyor teselli için söylenenleri kabul etmiyor yıldırıyor resmen. İçimi döküp biraz rahatlamak istedim öyle.
anneniz kaç yaşında bilmiyorum ama sürekli böyle ise yapı meselesidir. Ablanız biraz sevgi şefkat görmek istiyor belliki allah sizede sabır versin ne diyeyim 
Çok dikkat verince kendime zarar verdiğimi fark ettim çünkü.
Keşke benim de iki kardeşim daha olsaydı
