Merhaba arkadaşlar...
Bugün eşimin doğum günüydü. Kendisi vardiyalı çalıştığı için ben işten çıktıktan sonra hem bi görmek sarılmak hem de doğum gününü kutlamak için çalıştığı yere gittim. Servisten indikten sonra 45 dk yürümem ve ordan evimize gelebilmek için de 25-30 dk yürümem gerekiyor. İnanın bunları hiç düşünmeden yanına uça uça gittim. Güzel karşıladı öptüm kokladım, ofise gittik.
Tanımadığım bi adam da vardı ama iş arkadaşlarından biri değil. Neyse bana çay doldurdu kendisine de çay aldı oturdu bilgisayar başına haberlere bakıyor. Bi kaç dk öyle oturdu hiç konuşmadan. İnanın susmak istedim sırf doğum günü diye ama bana yapılanda hoş değildi. Evde bilgisayar burda bilgisayar ben senin için geldim dedim. Napayım dedi. Dedim amuda kalk akvaryumun orda :))) çayımdan bi iki yudum alıp kalktım ağlaya ağlaya eve geldim.
Belki ben büyütüyorum bilmiyorum ama gerçekten çok dokundu. Buralı olmamıza rağmen annem ve ablam şehir dışındalar. Eşimden başka kimsem yok dertleşip konuşabileceğim bu koca şehirde... ama o da hep böyle... Aslında duygusal, romantiktir beni çok sevdiğine de eminim ama ne muhabbet edeyim ne bi dışarı çıkıp bişeyler yapalım dediği yok. Ben yanına gidince de böyle yaptı çok üzüldüm ve kırıldım.
Aileme de anlatamıyorum herşeyi zaten uzakta akılları hep bende bi de onları üzmek istemedim
Sizlere anlatıp rahatlamak istedim... Okuduğunuz için çok teşekkürler...
Bugün eşimin doğum günüydü. Kendisi vardiyalı çalıştığı için ben işten çıktıktan sonra hem bi görmek sarılmak hem de doğum gününü kutlamak için çalıştığı yere gittim. Servisten indikten sonra 45 dk yürümem ve ordan evimize gelebilmek için de 25-30 dk yürümem gerekiyor. İnanın bunları hiç düşünmeden yanına uça uça gittim. Güzel karşıladı öptüm kokladım, ofise gittik.
Tanımadığım bi adam da vardı ama iş arkadaşlarından biri değil. Neyse bana çay doldurdu kendisine de çay aldı oturdu bilgisayar başına haberlere bakıyor. Bi kaç dk öyle oturdu hiç konuşmadan. İnanın susmak istedim sırf doğum günü diye ama bana yapılanda hoş değildi. Evde bilgisayar burda bilgisayar ben senin için geldim dedim. Napayım dedi. Dedim amuda kalk akvaryumun orda :))) çayımdan bi iki yudum alıp kalktım ağlaya ağlaya eve geldim.
Belki ben büyütüyorum bilmiyorum ama gerçekten çok dokundu. Buralı olmamıza rağmen annem ve ablam şehir dışındalar. Eşimden başka kimsem yok dertleşip konuşabileceğim bu koca şehirde... ama o da hep böyle... Aslında duygusal, romantiktir beni çok sevdiğine de eminim ama ne muhabbet edeyim ne bi dışarı çıkıp bişeyler yapalım dediği yok. Ben yanına gidince de böyle yaptı çok üzüldüm ve kırıldım.
Aileme de anlatamıyorum herşeyi zaten uzakta akılları hep bende bi de onları üzmek istemedim
