Konuya geç dahil olan biri olarak sadece bu bölüme yorum yapacağım. Madem kendi şehrinizde yaşıyorsunuz önce çevre edinin kendinize.
Anne, annedir. Abla, abladır. Eş, eştir. Nasıl çocuğunuzla arkadaş olmayın onun arkadaşa değil anneye ihitacı var diyorlar, bu da öyle birşey. Rolleri karıştırırsak zorlanan, üzülen biz oluruz.
Dostun, arkadaşım yeri bambaşkadır çünkü onlara olaylara dışarıdan ve 3. göz olarak bakabilirler.
Biraz da öyle bi problemim var benim... Annem ve babam biz çok küçükken ayrılmışlar. Bu yüzden annem ve ablama normalden çok daha fazla düşkünüm. Kimseyle arkadaşlık etmezdim çocukken şimdi de sadece bi kaç çok sevdiğim iş arkadaşım var onlarla da sosyalde görüşmüyoruz zaten. Dediğiniz gibi sıkıntıdan ona sarıyor yada abartıyor olabilirim